Ήρθε η στιγμή να δημιουργήσουμε μια νέα προοπτική για την περιοχή μας.

(Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Κηφισιά την 5η Νοεμβρίου 2010)

Η μέρα των εκλογών πλησιάζει και πολλοί ρωτούν γιατί ακόμα μια Δημοτική παράταξη, ιδιαίτερα όταν ένα μέρος της Πρωτοβουλίας Πολιτών προέρχεται από την υπάρχουσα κατάσταση.

Δεν θα μπορούσαν αυτοί οι άνθρωποι, δεν θα μπορούσε η Χριστίνα Κοσμά – Μανταφούνη που ηγείται της Πρωτοβουλίας Πολιτών να πετύχει τα όσα θέλει και επιδιώκει σε συνεργασία με την παράταξη του κυρίου Χιωτάκη;

Η απάντηση θα μπορούσε να είναι αυτονόητη από την τροπή που πήραν τα πράγματα αλλά πολλοί από τους αναγνώστες δεν είχαν ίσως τον χρόνο ή την ενημέρωση να γνωρίζουν τους λόγους αυτής της διαφοροποίησης.

Με μια λέξη, άλλωστε τα λόγια της Πρωτοβουλίας Πολιτών είναι λίγα και σταράτα, η απάντηση στο ερώτημα που προηγήθηκε είναι ΟΧΙ!

Η προσπάθεια καλής συνεργασίας υπήρξε μακρά και επίπονη.

Τα θέματα διαφοροποίησης ήταν πολλά, όλα μελετημένα και βασισμένα στον εκσυγχρονισμό των δημοτικών πραγμάτων σε συμφωνία με τους πολίτες που όσο και αν εκλέγουν ως αντιπροσώπους τους δημοτικούς συμβούλους, διατηρούν το δικαίωμα να παρεμβαίνουν.

Η συνεργασία απέδειξε ότι δεν μπορεί να δημιουργήσει όταν η δημιουργία είναι έρμαιο του παρορμητισμού ή διαδικασιών που λαμβάνονται ad hoc, ακόμα και στα πλαίσια κάποιας αισθητικής.

Το να διαχειρίζεσαι μια πόλη ασφαλώς δεν είναι εύκολο πράγμα. Αντίθετα το να ομιλείς έξω από τον χορό είναι εύκολο και το να σχολιάζεις ακόμα ευκολότερο... Το να συνθλίβεσαι από την καθημερινότητα είναι αναντίρρητα φθοροποιό και οι καλλίτερες των προθέσεων συχνότατα δεν καρποφορούν...

Δεν κατηγορεί και δεν εναντιώνεται επομένως κανείς στο έλλειμμα ενδιαφέροντος της τρέχουσας διοίκησης να βελτιώσει τα του τόπου μας. Δεν ισχυρίζεται ότι η τρέχουσα διοίκηση δεν είχε το ενδιαφέρον για ένα καλλίτερο τόπο για τους Δημότες.

Ήταν όμως ικανή, και εν πάση περιπτώσει ήταν όσο θα έπρεπε θαρραλέα για να μιλά πρόσωπο με πρόσωπο με τον κόσμο και να λεει τα πράγματα με το όνομά τους;

Νομίζουμε πως ΟΧΙ.

Στην Πρωτοβουλία Πολιτών νομίζουμε πως ΟΧΙ, δεν ήταν θαρραλέα αρκετά η τρέχουσα διοίκηση για να λεει τα πράγματα με το όνομά τους ούτε είχε τη διοικητική υπεροχή ώστε να προγραμματίζει και να δημιουργεί με όραμα για τους δημότες της πόλης μας.

Δημιουργούσε βέβαια κάποιο έργο, ανάλογα με τις περιστάσεις και τα βοηθήματα των εκάστοτε ισχυρών της κεντρικής εξουσίας.

Αν αποφάσιζε ο τάδε υπουργός συνέβαλε ώστε να προχωρήσει η χρηματοδότηση των ποδηλατοδρόμων και αν υπήρχαν περισσότερα χρήματα διαθέσιμα συνέβαλε στο να γίνει και η αναγκαία αναμόρφωση του κέντρου της πόλης στο οποίο η Κηφισιά υστερούσε δραματικά έναντι των περισσότερων γειτονικών δήμων.

Αν αντίθετα δεν είχε την διάθεση ή τους πόρους, το έργο έμενε στις καλένδες. Ή τρέχουσα διοίκηση επομένως ήταν έρμαιο των διαθέσεων της κεντρικής εξουσίας και το έργο της παρέμενε αποσπασματικό και οπωσδήποτε χωρίς όραμα και προοπτική...

Για να δούμε ένα μόνο παράδειγμα του τι σημαίνει αποσπασματικό έργο ας σκύψουμε για λίγο στον προβληματισμό των εμπόρων του υπερτοπικού κέντρου της Κηφισιάς, ιδιαίτερα υπό την πίεση της οικονομικής κρίσης.

Κυριαρχεί η προσέλκυση του πελάτη και αυτό προϋποθέτει την εύκολη πρόσβασή του στην ζώνη του εμπορικού κέντρου.

Οι έμποροι της Κηφισιάς θεωρούν ότι πρέπει να υπάρχει εύκολη πρόσβαση με τα ιδιωτικά μέσα μεταφοράς διότι μόνο αυτά υπάρχουν ουσιαστικά. Άλλωστε ποιος θα περίμενε να κατέβει ο ενδιαφερόμενος πελάτης με το ποδήλατό του από την Εκάλη, να ψωνίσει στο Lui Vuitton της Κηφισιάς και να επιστρέψει με τον ίδιο τρόπο στο σπίτι του έχοντας το πανάκριβο απόκτημά του στο καλαθάκι του ποδηλάτου του;

Η τρέχουσα δημοτική αρχή αν και είχε επίγνωση αυτής της αναγκαιότητας αποφάσισε να διαμορφώσει το κέντρο με τρόπο που μειώνει την πρόσβαση διότι κατά τους εμπόρους αφαιρέθηκαν οι αναγκαίες θέσεις στάθμευσης. Οι λόγοι ήταν κυρίως αισθητικοί. Βέβαια ελάχιστοι ήταν αυτοί που αναρωτήθηκαν γιατί οι ιδιωτικοί χώροι στάθμευσης παραμένουν συχνότατα άδειοι...

Σε αυτή την διελκυστίτηδα φαίνεται να υπάρχει αδιέξοδο διότι το θέμα κατέληξε με τους μεν να υποστηρίζουν την αναβάθμιση του κέντρου και τους δε την διατήρηση των θέσεων στάθμευσης. Και τα δυο δεν γίνονται ή μήπως όχι, μήπως δηλαδή υπάρχει και άλλος δρόμος, αυτός που απαιτεί προεργασία, αναλυτική σκέψη και ικανή διοίκηση έργου που παράγει λύσεις.

Δυστυχώς, ένα θέμα που για άλλες πόλεις του εξωτερικού αποτελεί αντικείμενο ρουτίνας εδώ κατέληξε σε γόρδιο δεσμό που δεν μπορούσε να λυθεί παρά να κοπεί από κάποιον που δεν είχε το ταλέντο διοίκησης του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Επιπλέον, στην εποχή μας, τους γόρδιους δεσμούς, δεν τους αφήνεις να εξελιχτούν αλλά τους αντιμετωπίζεις φροντίζοντας τα προβλήματα που οδηγούν σε αυτούς.

Για την πόλη μας μια τέτοια φροντίδα αποτελεί το να προσφέρεις έγκαιρα εναλλακτικές λύσεις που στην περίπτωση των θέσεων στάθμευσης είναι η εύρεση πρόσθετων χώρων που θα διευκόλυναν την προσπελασιμότητα των πελατών των καταστημάτων του εμπορικού κέντρου.

Πρόκειται για έργο που όσοι δεν το φρόντισαν έγκαιρα δημιούργησαν την άναρχη κατάσταση που ζούμε όποτε επισκεπτόμαστε τον γειτονικό Δήμο του Αμαρουσίου όπου η κατάσταση είναι τουλάχιστον τραγική.

Όταν αποφασίζεις να μειώσεις τις θέσεις στάθμευσης για να αυξήσεις τον χώρο των πεζών, διαμορφώνεις και την κατάλληλη συγκοινωνιακή υποδομή ώστε να εξυπηρετείται ικανοποιητικά η μεγάλη πλειοψηφία εκείνων που θα άφηναν μετά χαράς τα αυτοκίνητά τους στα γκαράζ των σπιτιών τους.

Όταν αποφασίζεις να μειώσεις τις θέσεις στάθμευσης φροντίζεις να ενεργοποιήσεις πέρα από το σύστημα ελεγχόμενης στάθμευσης και τις διαδικασίες που θα ξεκολλήσουν το έργο κατασκευής του υπόγειου χώρου στην πλατεία Πλατάνου αλλά και να δημιουργήσεις τις προϋπόθεσης για τον επόμενο χώρο στάθμευσης διότι ούτε αυτός της Πλατείας Πλατάνου θα είναι επαρκής για τις απαιτήσεις του εμπορικού κέντρου της πόλης και των διακινούμενων πολιτών μέσω του ΗΣΑΠ.

Όταν αποφασίζεις να μειώσεις τις θέσεις στάθμευσης φροντίζεις να διαμορφώσεις ένα σχέδιο ολιστικής αντιμετώπισης του συγκοινωνιακού προβλήματος του νέου Καλλικράτειου Δήμου της Κηφισιάς που δεν εξαντλείται σε περιπτωσιακή αντιμετώπιση και δεν εστιάζει μόνο στα συμπτώματα αλλά και στα αιτία της πάθησης.

Η πόλη μας απαιτούσε και απαιτεί ακόμα περισσότερο σήμερα οτιδήποτε γίνεται με πρόβλεψη για το μέλλον όπου δεν χωρούν αντιθέσεις μεμονωμένων διεκδικήσεων και συμφερόντων αλλά το συμφέρον όλων των κατοίκων.

Όταν διαμορφώνεις λύσεις για εμπορικό κέντρο σε περιοχή που ασφυκτιά από έλλειψη ελεύθερων χώρων και λύνεις πότε το ένα θέμα και πότε το άλλο, πότε συγκλίνεις με τους καταστηματάρχες και πότε με τους κατοίκους, ένα είναι βέβαιο, ότι κάποια μέρα ο ένας από τους δυο θα γίνει εχθρός σου και εσύ θα αισθάνεται αποτυχημένος ενώ προσπάθησες, μόνο που προσπάθησες χωρίς προγραμματισμό, χωρίς μελέτη και χωρίς προοπτική μη αντιλαμβανόμενος ότι εκεί που έλυνες με την ad hoc μεθοδολογία σου το ένα πρόβλημα διαμόρφωνες ένα καινούργιο. Ότι πετύχαινες με το ένα το κατέστρεφες με το άλλο.

Οι έμποροι και οι καταστηματάρχες της Κηφισιάς θα μπορούσαν κάλλιστα να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους και να κατασκευάσουν αυτοί με δικές τους δυνάμεις το υπόγειο parking της Πλατείας Πλατάνου ενώ η κατασκευαστική να είναι απλά ο εκτελεστής του έργου. Όμως κανείς δεν το σκέφτηκε αυτό. Κανείς στην τρέχουσα δημοτική διοίκηση δεν αναλογίστηκε ότι δεν χρειάζονται έξωθεν ενισχύσεις για να κατασκευαστεί ένας χώρος που θα εξυπηρετούσε συνολικά τους εμπόρους και μάλιστα με ανταγωνιστική πολιτική τιμών εφοσον ο κάθε έμπορος ή καταστηματάρχης θα έδινε στους πελάτες του την επιστροφή που ο ίδιος θα έκρινε σκόπιμη.

Θα είχαμε έτσι το πρώτο στάδιο στην υλοποίηση της ιδέας ενός ανοικτού εμπορικού κέντρου (Open Mall) που δεν είναι άλλο από την δομή συνεργασίας (πλεονεκτημάτων και υποχρεώσεων) που έχουν οι καταστηματάρχες στα κλειστά εμπορικά κέντρα.

Τότε δεν θα είχαμε γόρδιους δεσμούς και δεν θα τρέχαμε να τους κόψουμε ασθμαίνοντας και όπως - όπως...

Το παράδειγμα αντιμετώπισης της επάρκειας χώρων στάθμευσης του εμπορικού κόσμου της Κηφισιά σε καμία περίπτωση δεν εξαντλεί την έλλειψη προγραμματισμένου έργου όπως το οραματίζεται και το καταγράφει η Πρωτοβουλία Πολιτών.

Αν οι αναγνώστες μου προσέξουν το ενημερωτικό υλικό της συγκεκριμένης παράταξης θα παρατηρήσουν ότι οι προτάσεις μας δεν είναι υποσχεσιολογικές.

Δεν τάζουμε γιοφύρια όπου δεν υπάρχουν ποτάμια και όταν τάζουμε έργα αυτά είναι προϊόν μελέτης και πραγματιστικής κοστολόγησης.

Δείτε για παράδειγμα την πρόταση της συγκοινωνιακής κάλυψης του νέου Καλλικράτειου Δήμου όπου αναφέρονται συχνότητες δρομολογίων και κόστη λειτουργίας και συντήρησης των μέσων και των ανθρώπων που απαιτούνται για την υλοποίησή της.

Οι προτάσεις επομένως της Πρωτοβουλίας Πολιτών βασίζονται σε ότι θα φέρει την πόλη μας στη νέα εποχή, σε μια περίοδο δύσκολη που η εφευρετικότητα, η οργάνωση και προπαντός η ικανότητα διοίκησης θα κάνουν την αναγκαία διαφορά ιδιαίτερα όταν θα λείπει το χρήμα που εύκολα διετίθετο μέχρι σήμερα.

Η Πρωτοβουλία Πολιτών δεν υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια, και δεν λεει πολλά αλλά λίγα και σταράτα διότι σέβεται τους δημότες που ευελπιστεί ότι θα την τιμήσουν με την ψήφο τους.