Kelsey Briggs lost her life before the age of three due to Child Abuse.Please watch/read her story and share it with others.It is a Tragic story but one that must be shared.Hopefully Kelsey's story will touch your heart and you will be willing to step up to the plate and help children who can't help themselves.For more information on how you can help make a difference,Please Visit:http://www.kelseyspurpose.orgPlease Read her story below...Kelsey Briggs was born in Oklahoma on December 28,2002 after her parents Lance Briggs and Raye Dawn Smith were divorced.Raye Dawn Smith started dating a man named Michael Lee Porter.The first reported incident of child abuse regarding Kelsey was made on Jan.17,2005,and many more were to follow.Raye Dawn Smith married Michael Lee Porter on April 18,2005.On May 3,2005 Kelsey was taken out of her home by OKDHS.May 4,2005 Kelsey was moved to her maternal Grandmother Gayla Smith.In mid June 2005,after months of documented abuse which included a broken collarbone,multiple abrasions,new bruises and faded bruises from head to toe,and two broken legs,the doctor said Kelsey's legs were spiral fractures,which means someone twisted her little legs forcefully.Three doctors with a combined 90 years experience saw Child Abuse in Kelsey's broken legs.There were numerous court hearings but after it all on June 15,2005 Judge Craig Key sent Kelsey back to her mom and stepfather.The judge said "Kelsey's abuser was unknown."She remained in state custody and was to be supervised by state agencies.Her biological father Lance Briggs was in Iraq fighting for our country while his little girl Kelsey was here fighting for her life.On October 11, 2005 she was murdered apparantly by her Stepfather Micheal Lee Porter but that is up for debate.Raye Dawn and Michael Porter were the only ones with Kelsey the afternoon she died.The cause of death was blunt force trauma to the abdomen,it was ruled a Homicide.Kelsey Briggs died just days before her father was to return from Iraq.Two weeks later Porter was arrested on first degee murder.Her mother was later charged with two felonies of Child Neglect and Enabling Child Abuse.In April of 2006 Kelsey's body was exhumed for a second autopsy where sexual abuse was documented.Not only was this child brutally beaten over a 9 month period she was also sexually assaulted.The Stepfather's charges were amended to add the sexual abuse. Porter and Smith divorced after Kelsey's death.On February 2, 2007 a plea negotiation was entered and approved by the paternal family.The stepfather plead guilty to a reduced charge of Enabling Child Abuse and received 30 years in prison.He has no possibility of parole for 25.5 years. Kelsey's mother Raye Dawn Smith went on trial July 9, 2007.She has since been found guilty of enabling child abuse,she will serve 27 years in prison.Without the possibility of parole for 23 years.The court says she knew or should have known about Kelsey's abuse. Alot of people failed Kelsey.Remember her story the next time you think a child is being abused.Please report it,if you don't, that child may suffer the same fate as Kelsey.Please don't let that happen.A new law has been named for Kelsey in Oklahoma to prevent this type of failure in the Oklahoma State System.Kelsey's Grandmother Kathie Briggs runs a site in Kelsey's Honor,You can find it at http://www.kelseyspurpose.orgThey are doing alot of good things to help abused children.It is free to join,you can find more info there.Thank you for your time and God Bless You.Song:"Somewhere over the Rainbow"- Eva Cassidy (less)
Περί Πίστεως...
Ένας άθεος καθηγητής της φιλοσοφίας συζητά με έναν φοιτητή του, για την σχέση μεταξύ επιστήμης και πίστης στον Θεό.
Καθηγητής: Λοιπόν, πιστεύεις στον Θεό;
Φοιτητής: Βεβαίως, κύριε.
Καθ.: Είναι καλός ο Θεός;
Φοιτ.: Φυσικά.
Καθ.: Είναι ο Θεός παντοδύναμος;
Φοιτ.: Ναι
Καθ.: Ο αδερφός μου πέθανε από καρκίνο παρότι παρακαλούσε τον Θεό να τον γιατρέψει και προσευχόταν σε Αυτόν. Οι περισσότεροι από εμάς θα προσπαθούσαν να βοηθήσουν αυτούς που έχουν την ανάγκη τους. Πού είναι η καλοσύνη του Θεού λοιπόν;
Φοιτ.: ...
Καθ.: Δεν μπορείς να απαντήσεις, έτσι δεν είναι; Ας ξαναρχίσουμε μικρέ μου. Είναι καλός ο Θεός;
Φοιτ.: Ναι.
Καθ.: Είναι καλός ο διάβολος;
Φοιτ.: Όχι.
Καθ.: Ποιος δημιούργησε τον διάβολο;
Φοιτ.: Ο... Θεός....
Καθ.: Σωστά. Πες μου παιδί μου, υπάρχει κακό σ' αυτόν τον κόσμο;
Φοιτ.: Ναι.
Καθ.: Το κακό βρίσκεται παντού, έτσι δεν είναι; Και ο Θεός έπλασε τα πάντα, σωστά;
Φοιτ.: Ναι.
Καθ.: Άρα λοιπόν ποιος δημιούργησε το κακό;
Φοιτ.: ...
Καθ.: Υπάρχουν αρρώστιες; Ανηθικότητα; Μίσος; Ασχήμια; Όλα αυτά τα τρομερά στοιχεία υπάρχουν σ' αυτόν τον κόσμο, έτσι δεν είναι;
Φοιτ..: Μάλιστα.
Καθ.: Λοιπόν, ποιός τα δημιούργησε;
Φοιτ.: ...
Καθ.: Η επιστήμη λέει ότι χρησιμοποιείς τις 5 αισθήσεις σου για να αναγνωρίζεις το περιβάλλον γύρω σου και να προσαρμόζεσαι σε αυτό. Πες μου παιδί μου, έχεις δει ποτέ τον Θεό;
Φοιτ.: Όχι, κύριε.
Καθ.: Έχεις ποτέ αγγίξει το Θεό; Έχεις ποτέ γευτεί το Θεό, μυρίσει το Θεό σου; Και τέλος πάντων, έχεις ποτέ αντιληφθεί με κάποια από τις αισθήσεις σου το Θεό;
Φοιτ.: ...Όχι, κύριε. Φοβάμαι πως όχι.
Καθ.: Και παρόλα αυτά πιστεύεις ακόμα σε Αυτόν;
Φοιτ.: Ναι.
Καθ.: Σύμφωνα με εμπειρικό, ελεγχόμενο και με δυνατότητα μελέτης των αποτελεσμάτων ενός φαινομένου πρωτόκολλο, η επιστήμη υποστηρίζει ότι ο Θεός σου δεν υπάρχει. Τι έχεις να απαντήσεις σε αυτό, παιδί μου;
Φοιτ.: Τίποτα. Εγώ έχω μόνο την πίστη μου.
Καθ.: Ναι, η πίστη. Και αυτό είναι το πρόβλημα της επιστήμης.
Φοιτ: Καθηγητά, υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε θερμότητα;
Καθ..: Ναι.
Φοιτ.: Και υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε κρύο;
Καθ.: Ναι.
Φοιτ.: Όχι, κύριε. Δεν υπάρχει. Μπορεί να έχεις μεγάλη θερμότητα, ακόμα περισσότερη θερμότητα, υπερθερμότητα, καύσωνα, λίγη θερμότητα ή καθόλου θερμότητα. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται κρύο. Μπορεί να χτυπήσουμε 458 βαθμούς υπό το μηδέν, που σημαίνει καθόλου θερμότητα, αλλά δεν μπορούμε να πάμε πιο κάτω από αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται «κρύο». «Κρύο» είναι μόνο μια λέξη, που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε την απουσία θερμότητας. Δεν μπορούμε να μετρήσουμε το κρύο. Η θερμότητα είναι ενέργεια. Το κρύο δεν είναι το αντίθετο της θερμότητας, κύριε, είναι απλά η απουσία της.
Στην αίθουσα επικρατεί σιγή...
Φοιτ.: Σκεφτείτε το σκοτάδι, καθηγητά. Υπάρχει κάτι που να ονομάζουμε σκοτάδι;
Καθ.: Ναι, τι είναι η νύχτα αν δεν υπάρχει σκοτάδι;
Φοιτ.: Κάνετε και πάλι λάθος, κύριε καθηγητά. Το «σκοτάδι» είναι η απουσία κάποιου άλλου παράγοντα. Μπορεί να έχεις λιγοστό φως, κανονικό φως, λαμπερό φως, εκτυφλωτικό φως... Αλλά, όταν δεν έχεις φως, δεν έχεις τίποτα και αυτό το ονομάζουμε σκοτάδι, έτσι δεν είναι; Στην πραγματικότητα το σκοτάδι απλά δεν υπάρχει. Αν υπήρχε θα μπορούσες να κάνεις το σκοτάδι σκοτεινότερο.
Καθ.: Που θέλεις να καταλήξεις με όλα αυτά, νεαρέ;
Φοιτ.: Κύριε, ότι η φιλοσοφική σας σκέψη είναι ελαττωματική.
Καθ.: Ελαττωματική!; Μήπως μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί;
Φοιτ.: Καθηγητά, σκέφτεστε μέσα στα όρια της δυαδικότητας. Υποστηρίζετε ότι υπάρχει η ζωή και μετά υπάρχει και ο θάνατος, ένας καλός Θεός και ένας κακός Θεός. Βλέπετε την έννοια του Θεού σαν κάτι τελικό, κάτι που μπορεί να μετρηθεί. Κύριε, η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει ούτε κάτι τόσο απλό όπως την σκέψη. Χρησιμοποιεί την ηλεκτρική και μαγνητική ενέργεια, αλλά δεν έχει δει ποτέ, πόσο μάλλον να καταλάβει απόλυτα αυτήν την ενέργεια. Το να βλέπεις το θάνατο σαν το αντίθετο της ζωής είναι σαν να αγνοείς το γεγονός ότι ο θάνατος δεν μπορεί να υπάρξει αυτόνομος.. Ο θάνατος δεν είναι το αντίθετο της ζωής: είναι απλά η απουσία της. Τώρα πείτε μου, καθηγητά. Διδάσκετε στους φοιτητές σας ότι ο άνθρωπος εξελίχτηκε από μια μαϊμού;
Καθ.: Εάν αναφέρεσαι στην φυσική εξελικτική πορεία, τότε ναι, και βέβαια.
Φοιτ.: Έχετε ποτέ παρακολουθήσει με τα μάτια σας την εξέλιξη;
Καθ.: ...
Φοιτ.: Εφόσον κανένας δεν παρακολούθησε ποτέ την διαδικασία εξέλιξης επιτόπου και κανένας δεν μπορεί να αποδείξει ότι αυτή η διαδικασία δεν σταματά ποτέ, τότε διδάσκεται την προσωπική σας άποψη επί του θέματος. Τότε μήπως δεν είστε επιστήμονας, αλλά απλά ένας κήρυκας;
Καθ.: ...
Φοιτ.: Υπάρχει κάποιος στην τάξη που να έχει δει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Που να έχει ακούσει ή νιώσει ή ακουμπήσει ή μυρίσει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Κανένας. Άρα σύμφωνα με τους κανόνες του εμπειρικού, ελεγχόμενου και με δυνατότητα προβολής πρωτοκόλλου, η επιστήμη ισχυρίζεται ότι δεν έχετε εγκέφαλο, κύριε. Και αφού είναι έτσι τα πράγματα, τότε, με όλο τον σεβασμό, πώς μπορούμε να εμπιστευτούμε αυτά που διδάσκετε, κύριε;
Καθ.: Μου φαίνεται ότι απλά θα πρέπει να στηριχτείς στην πίστη σου, παιδί μου.
Φοιτ.: Αυτό είναι, κύριε... Ο σύνδεσμος μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού είναι η ΠΙΣΤΗ. Αυτή είναι που κινεί τα πράγματα και τα κρατάει ζωντανά.
Αυτός ο νεαρός φοιτητής ήταν ο ALBERT EINSTEIN...
Επικοινωνώ, άρα υπάρχω...
Στη χώρα μας, έχουμε συνηθίσει να λεμε ότι «...αυτό είναι για τους νέους και εγώ οτι είχα μάθω, να κάνω ή να προσφέρω το έκανα...»
Ταυτόχρονα σπεύδουμε να διαμαρτυρηθούμε, κάθε φορά που η κυβέρνηση σκέπτεται να αλλάξει το υφιστάμενο ασφαλιστικό πλαίσιο, διότι θεωρούμε κεκτημένα αυτά που διαμορφώθηκαν 50 και πλέον χρόνια πριν, με άλλα κοινωνικά και πληθυσμιακά δεδομένα, όταν η Ελλάδα είχε κατά μέσον όρο πενταμελείς οικογένειες, άρα πολλούς περισσότερους έτοιμους να δουλέψουν έναντι των συνταξιούχων, ενω το προσδοκώμενο όριο ζωής ήταν κατά 10 χρόνια μικρότερο του σημερινού...
Η ζωή όμως αλλάζει με ταχύτητα χάρη στην τεχνολογία είτε με τρόπο απόλυτα διακριτό όπως συμβαίνει στην πληροφορική, είτε με λιγότερο διακριτό όπως στην Ιατρική και στην Βιολογία.
Ο αλλαγές αυτές μας αναγκάζουν να είμαστε προσαρμόσιμοι ενώ η ηλικία παύει πλέον να είναι φραγμός για ορισμένες τουλάχιστον δραστηριότητες όπως αυτή που σήμερα έγινε εφικτή χάριν της τεχνολογίας του διαδικτύου.
Ένα εξαιρετικό παράδειγμα ατόμου που είδε διαφορετικά τη ζωή και έγινε πραγματικός φάρος αισιοδοξίας για όλο τον κόσμο, είναι η 95χρονη Ισπανίδα Μαρία Αμελία Λοπέζ που γνώρισε το διαδίκτυο μόλις πριν απο ένα χρόνο και έκτοτε κόλλησε με την τεχνολογία.
Έστησε σε ελάχιστο χρόνο το δικό της Blog και απέκτησε ένα τεράστιο κοινό που την θαυμάζει και την αγαπά.
Η Μαρία Αμελία Λοπέζ ξεκίνησε ως blogger στις 23 Δεκεμβρίου του 2006 και σήμερα έχει περισσότερους απο 65.000 επισκέπτες απο όλο τον κόσμο.
Το Blog για την 95χρονη Λοπέζ είναι ένα καταπληκτικό ημερολόγιο αναμνήσεων μέσα απο το οποίο έχει πολλά να πει απο τότε που γνώρισε τον κόσμο λίγο πριν απο τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, απο τον Ισπανικό εμφύλιο ή αργότερα απο την διδακτατορία του Φράνκο,
Ανάμεσα στα μηνύματα που έχει λάβει βρίσκεται και αυτό του Ισπανού Πρωθυπουργού Χοσέ Λουίς Ροντρίγκεζ Θαπατέρο που της δίνει συγχαρητήρια για το μήνυμα αισιοδοξίας που περνά μεσω του blog της.
Η Μαρία Αμελία Λοπέζ, βρίσκει στο διαδίκτυο μια πλατφόρμα επικοινωνίας μέσω της οποίας ανταλλάσσει απόψεις και εμπειρίες με άτομα απο όλο τον κόσμο για θέματα που αφορούν την υγεία, την μοναξιά και την ψυχική διάθεση ενός ηλικιωμένου και έτσι έπαυσε να αισθάνεται μόνη...
Στο blog της υπάρχουν κείμενα ακόμα και στα ελληνικά που δίνουν κουράγιο σε πάρα πολλούς και βάζουν σε σκέψεις τους υπόλοιπους για το οτι όσο ζούμε θα πρέπει να μαθαίνουμε, να σκεπτόμαστε και να προσφέρουμε στους συνανθρώπους μας...
