Η επιστολή που ακολουθεί προέκυψε απο ένα ερέθισμα του Μιμη Ανδρουλάκη για το κατά πόσο θα μπορούσε η Αθήνα να γίνει ένα μεγάλο χρηματοοικονομικό κέντρο και την απάντηση μιας Ελληνίδας blogger απο το City του Λονδίνου που έθεσε μερικά σκληρά ερωτήματα / προϋποθέσεις για μία τέτοια προοπτική με σημαντικότερα την δημιουργία περιβάλλοντος υποδοχής ξένων στην χώρα μας και την βελτίωση της εξωστρέφειάς μας που δεν πηγάζει απο εγωκεντρικά επιχειρηματικά κίνητρα και μόνο αλλά βασίζεται στο πως αντιμετωπίζουμε τον ξένο επιχειρηματία, τραπεζίτη και επενδυτή...
Μίμη,
με πολυ ενδιαφέρον διάβασα τα σχόλια της Ελληνίδας απο το City του Λονδίνου, της Φαίηθ και την ευχαριστώ για την διεύθυνση που μας έστειλε και επαναδημοσιοποιώ...
http://www.cityoflondon.gov.uk/Corporation/business_city/research_statistics/GFCI.htm
Ήδη η διεύθυνση και το υλικό της έπιασαν τόπο στην βιβλιοθήκη μου αλλα και σε εκείνες ανθρώπων με κύριες θέσεις στον χρηματοοικονομικό τομέα.
Όμως, θα πρέπει πρώτα να δούμε πως θα απομακρύνουμε απο την χώρα μας την λογική της υποτέλειας που ακόμα επηρεάζει το ψυχισμό μας... Δεν βλέπουμε π.χ. οτι με το τρόπο που λειτουργούμε ως χώρα και λαός δεν κάνουμε τίποτα διαφορετικό απο το να παρακολουθούμε παθητικά τις βάρδιες επιρροής να εναλλάσσονται για εμάς χωρίς εμάς...;
Η επόμενη αλλαγή δεν θα είναι αυτή με την Ευρωπαϊκή ένωση στην οποία ήδη ανήκουμε και νομισματικά, αλλα αυτή της παράδοσής μας σε λαούς της Ασίας και της Ανατολής.
Ισως αυτό να ακούγεται τραβηγμένο αλλά δεν είναι.
Στη ρίζα του προβλήματος υπάρχει μια άρνηση που διακατέχεται απο πολιτικοθρησκευτικό συντηρητισμό...
Η αριστερά μιλούσε ανέκαθεν για πρόοδο αλλά δεν έκανε τίποτα για να κατευθύνει την προαγωγή εκείνων που θα την έφερναν στο προσκήνιο.
Η θρησκεία μας, παραδοσιακή στο έπακρον, δεν είχε καμία ανάμιξη με τις δυνάμεις του διαβόλου... όπως η επιστήμη...
Ας δούμε τι γίνεται στην ανατολή...
Η Ινδία των Ινδουιστών προοδεύει σε αντιδιαστολή με τους Πακιστανούς που λόγω του υπερβολικού θρησκευτικού συντηρητισμού τους μένουν πίσω... Υπάρχει σημαντικός παραλληλισμός εδώ μεταξύ των Ορθοδόξων Χριστιανών που εγκαταλείφθηκαν σε μία σύγχυση δογματικών πιστεύω και των λοιπών Χριστιανών που αναμορφώνοντας τους δογματισμούς τους προόδευσαν στην καπιταλιστική δύση...
Το Ισραήλ προοδεύει διότι ο συντηρητισμός των ορθόδοξων Εβραίων προσπερνάται απο τους Αμερικανόφερτους Εβραίους που δεν χρηματοδοτούν απλά την αναπτυξιακή προσπάθεια του λίκνου τους αλλα συντελούν στην εξαιρετική τεχνολογία που παράγεται στο Ισραήλ έστω υπό την πίεση των εξοπλισμών... Έτσι βρίσκουμε ισραηλινή τεχνολογία σε κάθε οπλικό σύστημα ή σύστημα ασφαλείας που αγοράζουμε απο τους Αμερικανούς...
Τα Εμιράτα βρίσκονται σε μια άνευ προηγουμένου αναπτυξιακή πορεία με συντελεστές που κάνουν το 11 % των Κινέζων να ωχριά επειδή άφησαν πίσω τον θρησκευτικό συντηρητισμό και είδαν οτι το πρακτικό μυαλό πρέπει να επιβάλλεται σε οποιαδήποτε θέληση. Το φανταστικής εξέλιξης κέντρο οικονομικής δραστηριότητας του Abu Dhabi δεν πιστεύει ούτε στον Αλλάχ ούτε στον αριστερό συντηρητισμό... Τους ξεπερνά και τους δύο χωρίς να τους προσβάλει...
Στη χώρα μας, των 3.5 εκατομμυρίων θρησκόληπτων που κατεβήκαμε στους δρόμους της Αθήνας με μαύρες σημαίες και νεκροκεφαλές ενάντια στην ελευθερία του να μη δηλώνεται το θρησκευτικό μας πιστεύω, για ποιο οικονομικό κέντρο μπορούμε να μιλήσουμε;
Πως είναι δυνατόν σε μια χώρα 11 εκατ. ανθρώπων να κατεβαίνουν 3,5 εκατ. ενήλικες στους δρόμους για ένα ανούσιο θέμα όπως το παραπάνω και να μην κατεβαίνει ένας αντίστοιχος αριθμός που να ζητά επιτέλους την πρόοδο... την ανάπτυξη, την πραγματική ανεξαρτησία που δεν θα έλθει απο τις κομματικές πρωτοβουλίες της κυρίας Παπαρρήγα ούτε απο την Αλαβάνειο προσήλωση... σε λόγο υποκριτικό.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο η κουλτούρα του υποτακτικού που βλέπει τις βάρδιες να αλλάζουν, με τους Αμερικανούς να διαδέχονται τους Εγγλέζους (με τελετή οι αθεόφοβοι... και παπά να τους ευλογεί... λες και παρέδιδαν τα ζώα στον επόμενο βοσκό...) θα συνεχιστεί με τους Ινδούς και τους Κινέζους να αντικαθιστούν τους Αμερικάνους και ας είμαστε Ευρωπαίοι...
Τουλάχιστον, αν είναι να συμβεί αυτό, αν είναι να ποιούμε και αυτό το πικρό ποτήρι, ας πάρουμε απο τους Ινδούς οσα τουλάχιστον παίρνουν και οι Αμερικανοί αφού διαθέτουν κορυφαίους φυσικούς, μαθηματικούς και βιολόγους επιστήμονες.
Ας αναπτύξουμε δηλαδή εν τω μεταξύ το υπόβαθρο και την κουλτούρα μεσω επιστημονικών ιδρυμάτων και πανεπιστημιακών σχολών που θα επανδρωθούν απο κορυφαίους επιστήμονες αυτών των χωρών για να κερδίσουμε απο την συστηματική γνώση τους και να δείξουμε προς τους άλλους λαούς οτι δεν είμαστε εσωστρεφείς όπως σήμερα, ικανοί μόνο για μικροτσακωμούς και μικροδιεκδικήσεις από τους γειτόνους μας...
Όπως αφήνει ως υπονοούμενο η Φαίηθ, εκείνο που χρειαζόμαστε είναι η εξωστρέφεια για να δημιουργηθεί η εμπιστοσύνη προς τους έξω.
Με δεδομένη την ανάπτυξη της γνώσης θα μπορούσαμε να είμαστε πραγματικά ελεύθεροι διοτι η γνώση είναι ελευθερία και για τους έγκλειστους σε κελιά φυλακής.
Αντίθετα τα εύκολα ιδεολογήματα της αριστεράς είναι υποδούλωση και μάλιστα εγνωσμένη και κακόβουλη που με κάνει να αγανακτώ κυρίως για το πείσμα των λίγων και οπισθοδρομικών να επιδιώκουν την επιβολή των απόψεών τους με άλλοθι την πρόοδo.
Ισως η οπισθοδρομικότητά τους να εξηγείται απο τα 3.5 εκατ. άβουλου λαού που βγήκε στους δρόμους χωρίς να αντιλαμβάνεται τους βαθύτερης λόγους αυτής του της αντίδρασης.
Ήταν άραγε όλος αυτός ο λαός υπό την επίδραση παραισθησιογόνων ιδεών για να αποφύγω το ουσιών που είναι και επιεικέστερο...
Ελπίζω πω οχι.
Σήμερα έχουμε πολυ διαφορετικές συνθήκες απο κείνες που είτε δημιούργησαν το υπόβαθρο της αριστεράς επαναστατικής συνείδησης στον Μαρξ και στον Ενγκελς με τις άμεσες εμπειρίες τους απο τα τεκταινόμενα στα απάνθρωπα εργοτάξια του Sheffield… είτε διαμόρφωσαν τον πυρήνα της Ορθόδοξης πίστης μέσα απο πολύχρονες Βυζαντινές μεταλλάξεις.
Σήμερα θέλουμε μία σύγχρονη εκκλησιαστή άποψη και μια εκκλησία που αντι να προτείνει στους νέους να φορούν σκουλαρίκια στις εκκλησίες... να τους προτρέπει να εντρυφούν στην επιστήμη και στη γνώση... να ερευνούν την αλήθεια έστω και αν αυτή υπάρχει κίνδυνος να τους απομακρύνει απο την πίστη τους. Έτσι η πίστη τους θα είναι πραγματικά ελεύθερη, πραγματικά άξια, πραγματικά παραγωγική.
Σήμερα θέλουμε μία αριστερά που να αντιλαμβάνεται ότι αριστερά σημαίνει αντίλογος στην δεξιά όχι με θέσφατα ιδεών αλλά με εκλογικευμένες θέσεις που βλέπουν μεν την ποιότητα της ανθρώπινης ζωής ως αναπόσπαστο στοιχείο αυτού του διαλόγου αλλα δεν παραμελούν το πώς θα φθάσουμε σε αυτή την ποιότητα.
Σήμερα θέλουμε ένα κόσμο που να ανταλλάξει το γκρίζο της απελπισίας απο την έλλειψη των δυνατοτήτων να συμμετέχει στη ευμάρεια του κόσμου με εκείνο της αισιοδοξίας διοτι ξέρει πως να συντελέσει σε αυτή την ευμάρεια...
Τότε η Αθήνα ισως γίνει Οικονομικό Κέντρο και δεν αναφέρομαι στο γνωστό λαϊκό Κερκυραϊκό «Ζήσε μαύρε μου να φας το Μάη τριφύλλι και τον Αύγουστο σταφύλι».
Η δημιουργία κουλτούρας της γνώσης είναι η μεγαλύτερη αυτή τη στιγμή προτεραιότητα της χώρας.
Η Ελλάδα έχει περισσότερους αναλογικά φοιτητές απο τις περισσότερες χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου αλλα βρίσκεται σε άθλια κατάσταση απο πλευράς ποιότητας του εκπαιδευτικού προϊόντος. Ας δουλέψουμε για αυτό Μιμη, ας δουλέψουμε για το πως θα φέρουμε το εκπαιδευτικό προϊόν στην παγκόσμια κορυφή και ας στρέψουμε αυτό το blog στη γνώση διοτι διαφορετικά θα αερολογούμε αδιακόπως...
Λόγος προοδευτικός η λόγος οπισθοδρομικός...;
Λόγος αριστερός ή λόγος υποκριτικός...;
Η επιστολή που ακολουθεί είχε ως αφορμή την αέναη προσπάθεια της αριστεράς να πείσει οτι έχει λόγο προοδευτικό... Στην πραγματικότητα για να πάει η χώρα αποτελεσματικά μπροστά χωρίς να αγνοηθεί η κοινωνική πλευρά του θέματος χρειάζεται μία άλλη αριστερά που δεν θα έχει λόγο υποκριτικό...
Αγαπητέ Μιμη,
έχω ομολογουμένως κουρασθεί να διαβάζω αρνήσεις απο τους υποτιθέμενους προοδευτικούς της αριστεράς που ούτε προοδευτικοί είναι, ούτε νέες ιδέες έχουν, ούτε την πρόοδο του τόπου επιθυμούν.
Μιλάνε και ξαναμιλάνε για το ασφαλιστικό με τη λογική του μοιράσματος της δεδομένης πίττας, μιλάνε ενάντια στους εξοπλισμούς που και εγώ δεν τους υποστηρίζω αλλά για την Ελλάδα έχουν καταντήσει ανάγκη ισοδύναμη του φόρου βλακείας (άλλωστε μια ζωή νταηλίκι πουλάμε... πως να το υποστηρίξουμε χωρίς εξοπλισμούς...)
Δεν υπαρχει αμφιβολία οτι σε κάθε πρόβλημα και σε κάθε κατάσταση υπάρχει καλύτερη λύση αλλα αυτή η λύση απαιτεί νοικοκύρεμα.
Το νοικοκύρεμα προαπαιτεί αποτελεσματικότητα και η αποτελεσματικότητα για κάθε αριστερό θεωρείται εντατικοποίηση ενώ κάθε εντατικοποίηση κρύβει καπιταλιστές... εκμεταλλευτές... και άλλα τραγελαφικά...
Το να κωλυσιεργούν και να παράγουν ελάχιστα, το να έχουν την Ελληνική οικονομία σε χαμηλή αποδοτικότητα που δεν την κάνει ανταγωνιστική, το να μιμούνται τους έχοντες με προκλητικές και αναντίστοιχες σπατάλες στηριγμένες σε υπερδανεισμό, το να αντιγράφουν τις συνήθειες αυτών ακριβώς που επικρίνουν ενω συνεχίζουν να τους επικρίνουν, δεν μπορούν να αποτελούν στοιχεία που προσφέρουν προοπτική σε μια χώρα.
Δεν γίνεται κατανοητό ότι τα χρήματα για αυτή την παρανοϊκή σπατάλη έρχονται απο έξω, απο τους κακούς καπιταλιστές και δεν αποτελούν μόνο προϊόν ανακύκλωσης εντός της χώρας...
Να θυμίσω στους καλοπροαίρετους κατά την άποψή μου αναλυτές της αριστεράς, πολλές απο τις αναλύσεις των οποίων στηρίχθηκαν στο παρελθόν σε συμπεράσματα απο τις αιτίες εξαθλίωσης των χωρών του τρίτου κόσμου..., ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε άλλη φάση ανάπτυξης σήμερα και θα πρέπει να ανανεώσουν το υλικό τους.
Στις χώρες του τρίτου κόσμου τα «αφεντικά» της δύσης δεν επέτρεπαν καν την ανάπτυξη... ήθελαν απλά τους λαούς μόνιμα υπόδουλους... Επομένως δίκαια το θέμα είχε λάβει διαστάσεις στην πολιτική οικονομία αλλα και στα πιστεύω των αριστερών.
Στη Ελλάδα του σήμερα δεν μας υποχρεώνει κανείς να είμαστε υπόδουλοι αν και είμαστε συμμέτοχοι σε μια μεγάλη ένωση στην οποία πρέπει να ακολουθούμε τους κανόνες συμμετοχής.
Σε καμία εταιρεία δεν αφήνουν τον μικρό εταίρο να κάνει οτι θέλει οι συνεταίροι του Πως αυτό θα γίνει για τη χώρα μας που παραταύτα λειτουργεί ως ισοδύναμη με πολυ μεγαλύτερες χώρες.
Επειδή όμως η αποτελεσματικότητα πρέπει να εμπεριέχει και τα στοιχεία του ενδιαφέροντος για την κοινωνία και το περιβάλλον, προτείνω να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του πρώην Προέδρου Κλίντον o οποίος έχει στήσει ένα ίδρυμα με στόχο την βελτίωση της έγνοιας του ανθρώπου για τον συνάνθρωπο και αυτό εκφράζεται με πολλούς τρόπους όπως με την έγνοια για την Μόρφωση, το Περιβάλλον, την Υγεία και την Φτώχεια.
Ως χώρα δεν έχουμε αντιμετωπίσει ικανοποιητικά κανένα απο τα προβλήματα με τα οποία ασχολείται το Ίδρυμα Κλίντον.
Αξίζει λοιπόν να τείνουμε ουσιαστική χείρα συνεργασίας με το ίδρυμα αυτό και για μας και για τους γειτόνους μας αντι να υπερασχολούμεθα με τα δικά μας λάθη και τις δικές μας ανοησίες του παρελθόντος που έκαναν όλους τους γειτονικούς μας λαούς εχθρούς, για να λεμε τα πράγματα με το όνομά τους...
Επισυνάπτω τη διαδικτυακή διεύθυνση του ιδρύματος Κλίντον
http://www.clintonglobalinitiative.org
και μιάς άλλης οργάνωσης που θεωρώ ένα απο τα παραπαίδια της παραπάνω ασχολούμενης ειδικά με το τι θα βελτιώσει τις πόλεις μας.
http://www.c40cities.org
Στην δεύτερη, οι επισκέπτες του blog θα βρουν πολλά σχετικά με το πως άλλες πόλεις όπως π.χ. η Μπογκοτά της Βολιβίας έκαναν το μαύρο άσπρο και μια πόλη γεμάτη αιθάλη και αθλιότητα απο ένα χαώδες κυκλοφοριακό μετατράπηκε σε μια πόλη που χαίρονται οι κάτοικοί της.
