Θα μπορούσε κανείς διαβάζοντας τις πρόσφατες ανακοινώσεις και συνεντεύξεις του κυρίου Αλογοσκούφη και του κυρίου Αλαβάνου (Ο Αλ και ο Αλ) να ισχυρισθεί ότι «ο καθένας τον χαβά του και η Ελλάδα τάβλα...»
Ο κύριος Αλογοσκούφης, εκφραζόμενος με οράματα που επιμένει να παραθέτει ως έργα και ημέρες της κυβέρνησής του, προσπαθεί μάταια να μας γεμίσει με αισιοδοξία για εκείνα που αυτός βλέπει αλλά εμείς δυστυχώς στερούμενοι του χαρίσματος της φωτίσεως δεν μπορούμε να διακρίνουμε...
Δεν αντιλέγει κανείς οτι οι αλχημείες της δημιουργικής λογιστικής της κυβέρνησης Σημίτη έχουν περιορισθεί ενω έχει παρατηρηθεί μια τεχνική βελτίωση των χρηματοοικονομικών δεδομένων της χώρας που όμως αδυνατεί να αισθανθεί ο λαός.
Εκείνο όμως που κάνει την κατάσταση σχεδόν δραματική είναι το χάσμα μεταξύ του κυβερνητικού λόγου και της προσδοκίας του καθημερινού άνθρώπου για το μέλλον, το δικό του μέλλον και των παιδιών του.
Σε αυτό ο κύριος Αλογοσκούφης δεν έχει τίποτα να απαντήσει, κανένα πειστικό επιχείρημα να αντιτείνει, καμία μαζική επιχειρηματική πρωτοβουλία να προσφέρει που θα βγάλει το καράβι της ανάπτυξης απο το λιμάνι της απραξίας και θα το φέρει στην Ελλάδα της Τεχνολογικής υπεροχής και της ουσιαστικής παιδείας, στην Ελλάδα των νέων με προοπτική και των ηλικιωμένων με αισθήματα ανακούφισης γιαυτό που αφήνουν.
Λεει ο κύριος Αλογοσκούφης ότι η ανάπτυξη προέρχεται απο την εξωστρέφεια... Ναι αυτό είναι πανκοίνως γνωστό αλλά ως κανόνας ενω εδώ ζητάμε την εφαρμογή.
Αναφέρεται στη ανάπτυξη του 4% αλλά όλοι γνωρίζουν ότι αυτή προέρχεται απο τα μεγάλα δημόσια έργα ενώ οι επιχειρήσεις δεν ανακάμπτουν πλην ελαχίστων αφού προηγουμένως έχουν δει τον χάρο με τα μάτια τους... Η ανεργία των νέων είναι υψηλή και των μεσήλικων εξωπραγματική... Οι χιλιάδες σύμβουλοι κυνηγώντας ανύπαρκτους πελάτες αλληκτυπιώνται μεταξύ τους μήπως γίνει ο ένας πελάτης του άλλου και ξεχάσουν στην έξαψη της προσμονής την ένδειά τους.
Λέει ο κύριος Αλογοσκούφης οτι οι επιδόσεις της Ελληνικής οικονομίας είναι συνυφασμένες με την ανάπτυξη των Ελληνικών Τραπεζών ενω οι τράπεζες είναι γνωστό οτι λειτουργούν ως προσωρινός μοχλός που αργότερα χαλιναγωγεί ή και απαγορεύει την περαιτέρω ανάπτυξη. Τα ασύδοτα κέρδη των Ελληνικών Τραπεζών το αποδεικνύουν προσβάλλοντας την αισθητική και του πλέον φιλελεύθερου οικονομολόγου.
Ισχυρίζεται ο κύριος Αλογοσκούφης οτι η Ελλάδα μετατρέπεται σε οικονομικό κέντρο αλλά αυτό γίνεται παρά την θέληση της Ελληνικής Κυβέρνησης... Τα κεφάλαια των Κινέζων για την εξαγορά Ελληνικών λιμανιών έρχονται εν μέσω κυβερνητικών παλινωδιών και αντιδράσεων ενω εκείνα των Αράβων μόνο την έχθρα του κυβερνητικού μηχανισμού έχουν επιφέρει χάριν μιάς κακώς εννοούμενης φιλολαϊκής πολιτικής.
Λεει ο κύριος Αλογοσκούφης οτι χιλιάδες Ελληνικές επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται ως εξαγωγείς Ελληνικών προϊόντων ενώ το Ευρώ βρίσκεται σε δυσθεόρατα ύψη και οι εμπορικοί ανταγωνιστές μας εκτός Ευρώ... Μα είναι δυνατόν;
Θεωρεί ο κύριος Αλογοσκούφης οτι θα πάρουμε 13 δις δολάρια απο την Τέταρτη Προγραμματιστική Περίοδο της Ευρωπαϊκής Κοινότητας αλλά δεν λέει ταυτόχρονα οτι αυτά είναι λιγότερα απο εκείνα του 3ου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και προορίζονται μόνο για έρευνα και ουσιαστική εκπαίδευση, τομείς στους οποίους χωλαίνουμε δραματικά για να μπορέσουμε να τα απορροφήσουμε και μάλιστα στην Ελληνική επαρχία που κακόμαθε στις εύκολες, άνευ αποδείξεων, παροχές των προηγούμενων προγραμμάτων.
Αγνοεί ο κύριος Αλογοσκούφης οτι η μέχρι τώρα προωθούμενη επιχορηγία των Ελληνικών ΜΜΕ στηρίζεται σε υποσχετικές για δάνεια απο Τράπεζες που έτσι λυμαίνονται ακόμα περισσότερο τον μόχθο του απλού Έλληνα πλουτίζοντας εις βάρος του και αδιαφορώντας για τους κινδύνους που κτίζουν στην ίδια τους την μελλοντική υπόσταση. Μπορεί στην Ελλάδα η Sub Prime αγορά να μην ξεκίνησε απο απερίσκεπτες χρηματοδοτήσεις ακινήτων αλλα κανείς δεν αποκλείει το ξεκίνημά της απο απερίσκεπτες χρηματοδοτήσεις ΜΜΕ χάριν μιας ανάπτυξης που τελικά ούτε οι χρηματοδοτούμενοι δεν είναι βέβαιοι οτι θέλουν.
Απο αυτή την εξωπραγματική στάση του κυρίου Αλογοσκούφη πέφτουμε στον λάκκο μίας ακόμα εξωπραγματικότερης στάσης του κυρίου Αλαβάνου.
Ο κύριος Αλαβάνος με το θάρρος ή και το θράσος της τελευταίας εκλογικής επιτυχίας του ΣΥΡΙΖΑ, θεώρησε οτι είναι σε θέση να μιλήσει για μια ρεαλιστική πολιτική που θα ωφελήσει όλους τους Ελληνες...
Ξεκινά λοιπόν την καμπάνια του κτυπώντας τον δικομματισμό... λες και αν αποκτήσουμε πολυκομματισμό, που ήδη έχουμε, θα έλθει η φώτιση και θα δούμε μέσα απο τον αγώνα της συναλλαγής των κομματαρχών το τι πραγματικά συμφέρει τον Λαό.
Λεει ο κύριος Αλαβάνος οτι δικαιώνεται η προεκλογική του εκστρατεία αλλά δεν μας λέει πως διοτι προεκλογικά αντι να δείξει την ευαισθησία του μετακομίζοντας στις πυρόπληκτες περιοχές, προτίμησε τα ανακαινισμένα γραφεία της Κουμουνδούρου για να κάνει κριτική στο «αλαλούμ» της δεξιάς που έστω απρογραμμάτιστα αμυνόταν στον ανεύθυνο πολιτικαντισμό της αριστεράς ενω ταυτόχρονα πολεμούσε τον κακό της εαυτό στις πυρόπληκτες περιοχές.
Μας μιλά ο κύριος Αλαβάνος για την ακρίβεια λες και η άνοδος των τιμών του πετρελαίου που την προκαλεί είναι κυβερνητικής ευθύνης ή οτι μπορούσε αυτός να την προβλέψει ενω η κυβέρνηση οχι... Ασφαλώς ατονεί η μνήμη του στις παλαιοκομματικές θέσεις της αριστεράς περί «ΕΟΚ και Νάτο...» Αν η Ελλάδα δεν είχε σήμερα το ισχυρό Ευρώ πως θα αντέτασσε την οποιαδήποτε προοπτική ευημερίας σε μία παρασιτικά αναπτυσσόμενη «ελέω εισαγωγών» οικονομία με τις σημερινές τιμές του πετρελαίου;
Μας αναφέρει ο κύριος Αλαβάνος το πρόβλημα της υποχρηματοδοτούμενης παιδείας αλλά δε μας λέει πως θα βρεθούν τα χρήματα για να αυξηθεί η χρηματοδότησή της. Εάν μάλιστα κάποιος του αναφέρει οτι τα πανεπιστήμια πρέπει να βγουν στη γύρα για να μαζέψουν χορηγίες ή να προσφέρουν υπηρεσίες σε ιδιωτικές εταιρείες, όπως σε όλο τον αναπτυσσόμενο κόσμο, θα διαρρήξει τα ιμάτια του με φρίκη για τον νεοφιλελεύθερο χαρακτήρα αυτών των προτάσεων. Θα αγνοήσει μέσα απο την τυφλότητα του δογματισμού του ότι αυτό ακριβώς κάνουν σήμερα στην Κίνα, στην Ινδία και σε κάθε αναπτυσσόμενη χώρα που σέβεται τον εαυτό της.
Μας λεει ο κύριος Αλαβάνος για συνέδρια και ενισχυτικές αποφάσεις που θα προκύψουν απο αυτά αλλα δεν μας λεει οτι τα συνέδρια δεν φέρνου ανάπτυξη.... Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη απο συνέδρια αλλά απο παραγωγικές ιδέες και ευέλικτα συστήματα που θα οδηγήσουν στην πραγμάτωσή τους. Ανάπτυξη με ξαναμοίρασα μια φτωχικής πίτας δεν φέρνει ανάπτυξη παρά μια διαφορετική μερίδα πτωχών να περνά σε κατάσταση πραγματικής ένδειας.
Ο κύριος Αλαβάνος δεν κάνει προτάσεις που θα λύσουν προβλήματα και θα φέρουν ανάπτυξη... Αντίθετα εκφράζει λόγο φιλολαϊκίζοντα και κατά βάση ανεύθυνο που θα του εξασφαλίσει ρόλο δήθεν αντιπολιτευτή σε ένα κοινοβούλιο που σφύζει απο υποκρισία.
Ο κύριος Αλαβάνος επιδιώκει την δημιουργία εντυπώσεων ενάντια στην κακιά δεξιά και στο κάκιστο, δει δεξιό, ΠΑΣΟΚ...
Συμπερασματικά «τι Αλ τι Αλ;» ίδια γεύση…
Ο Αλ και ο Αλ...
Μήπως το συγκοινωνιακό είναι πολεοδομικό;
Διαβάζοντας το τελευταίο και πολυ ενδιαφέρον τεύχος του Βήματος Ιδεών αποφάσισα να στείλω μερικές σκέψεις μου συμμετέχοντας έτσι στον γενικό προβληματισμό.
Το μέγεθος του συγκοινωνιακού προβλήματος και οι δυνατότητες απεγκλωβισμού.
Με πολυ ενδιαφέρον διάβασα το αφιέρωμα του Βήματος Ιδεών για το συγκοινωνιακό πρόβλημα των μεγάλων Ελληνικών πόλεων.
Η ανάγνωση όμως των απόψεων των ειδικών, δημιούργησε σειρά εύλογων ερωτημάτων ενω ταυτόχρονα απεκάλυψε την ρίζα του προβλήματος.
Στο αφιέρωμα σας οι κύριοι καθηγηταί και οι λοιποί συγκοινωνιολόγοι και πολεοδόμοι, αναλώθηκαν σε διαπιστώσεις για την οδηγική κουλτούρα και την γενικότερη συμπεριφορά των Ελλήνων σε σχέση με το αυτοκίνητο και την πόλη που επί δεκαετίες παρέμειναν σε τριτοκοσμικό επίπεδο...
Με άλλα λόγια εστίασαν στο αυτοκίνητο και σε ότι συνεπάγεται η χρήση του ως εάν η ισχύουσα νοοτροπία στην διαμόρφωση των πόλεων μας να είναι ανεξάρτητη της χρήσης του αυτοκινήτου που στο κάτω-κάτω αποτελεί ένα άμοιρο ευθύνης (ουδέτερο) μέσο μεταφοράς.
Κατηγορούν επομένως το ΙΧ και τους χρήστες του αλλα εθελοτυφλούν για το περιβάλλον μέσα στο οποίο κινείται το αυτοκίνητο αλλά και για το οτι το ουδέτερο αυτοκίνητο το οδηγούν κάθε άλλο παρά ουδέτεροι κάτοικοι πόλεων που ταυτόχρονα παραπονούνται για την κόλαση που δημιουργεί η χρήση του.
Για να αντιμετωπίσουμε αυτό το παράδοξο των κατοίκων ενάντια στους οδηγούς που είναι οι ίδιοι οι κάτοικοι, θα πρέπει να ξεφύγουμε απο την περιοριστική αντίληψη του τι θα κάνουμε με τους οδηγούς και να επεκταθούμε στο τι θα κάνουμε για τις πόλεις μας.
Μια πολιτική με αυτό τον προσανατολισμό είναι ιδιαίτερα φιλόδοξη αλλά και μονόδρομος εάν επιζητούνται πραγματικά αποτελέσματα.
Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να διαμορφωθεί ένα πλάνο προτεραιοτήτων που να προσδιορίζει τις άμεσες αλλά και τις λιγότερο άμεσες ενέργειες σε ικανοποιητικό για την αναδιαμόρφωση των πόλεων βάθος χρόνου.
Ξεκινώντας απο τα βραχυπρόθεσμου χαρακτήρα έργα και καταλήγοντας στα μακροπρόθεσμα δεν θα πρέπει να στοχεύσουμε σε μια σειριακή αλλά παράλληλη εκτέλεσή τους αγνοώντας οτι ορισμένα απο αυτά θα απαιτήσουν πολλές δεκαετίες για να ολοκληρωθούν.
Τα βραχυπρόθεσμου ορίζοντα έργα θα μπορούσαμε να τα χαρακτηρίσουμε ως ημίμετρα διότι δεν θα λύνουν το κυκλοφοριακό πρόβλημα αλλά θα το ανακουφίζουν, κάτι π.χ. σαν τον δακτύλιο του χθες...
Μερικά απο τα ημίμετρα που θα έφερναν άμεσα αποτελέσματα είναι:
Απαγόρευση, μέσω διοδίων, εισόδου των ΙΧ στα κέντρα των πόλεων (ημίμετρο με μέτρια επίδοση στην βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών, αλλα αφού φέραμε την αθλιότητα στην πόρτα μας θα πρέπει να την σταματήσουμε εκεί πριν μπει στα σπίτια μας)
Βελτίωση της ρύθμισης των σηματοδοτών που θα παρακολουθούνται κεντρικά ώστε να αλλάζουν οι προτεραιότητες λειτουργίας τους βάσει της διαμορφούμενης κατάστασης (Ημίμετρο διότι παρά την χρήση υπολογιστικών συστημάτων η βελτίωση που μπορεί να επιτευχθεί είναι ασήμαντη στα όρια κορεσμού της κυκλοφορίας) .
Διαμόρφωση πολλών νέων θέσεων στάθμευσης με χρηματοδότηση απο διάφορα κοινοτικά και αυτοχρηματοδοτούμενα προγράμματα (Ημίμετρο διότι η αύξηση των θέσεων στάθμευσης δεν μειώνει απαραίτητα το κυκλοφοριακό κομφούζιο ενω μπορεί και να το χειροτερέψει σε ώρες αιχμής).
Απαγόρευση της στάθμευσης, χωρίς καμία επιτρεπόμενη δικαιολογία, σε κεντρικές και εμπορικές αρτηρίες. (Ημίμετρο διότι κάπου θα πρέπει να σταθμεύσουν τα συγκεκριμένα ΙΧ. Αποτελεσματικότερο εάν οι θέσεις στάθμευσης γίνουν πολλές περισσότερες και οι χρεώσεις λογικές)
Απομάκρυνση όλων των υπηρεσιών απο το κέντρο της πόλης και μεταφορά τους σε κομβικά σημεία που εξυπηρετούνται απο το μετρό, τον προαστιακό και βασικές οδικές αρτηρίες (Ημίμετρο διότι μεταφέρει το κυκλοφοριακό κομφούζιο, έστω μειωμένης έντασης, σε αλλα σημεία των πόλεων).
Μερικά απο τα μέτρα του αύριο που ξεκινούν σήμερα
Ουσιαστική επέκταση του Μετρό προ όλους του άξονες που εξυπηρετούν επεκτάσεις και συσπειρώσεις οικιστικής ανάπτυξης στις πόλεις της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Δημιουργία νέου τύπου υπέργειων μεταφορών (Υπέργειο Τραμ)
Δημιουργία νέων επεκτάσεων οδικών αξόνων όπως η Αττική Οδός αλλά βυθισμένων ώστε οι διαμορφούμενες επιφάνειες να καλύπτουν ζωτικές κοινωνικές ανάγκες των τοπικών Δήμων.
Μερικά απο τα μέτρα του μεθαύριο που ξεκινούν σήμερα
Επέκταση των πόλεων (του πολεοδομικού σχεδίου) σε ζώνες που θα εξυπηρετούνται με ταχύτητα λόγω προσχεδιασμένης προσβασιμότητας στα ΜΜΜ
Δημιουργία νέου συστήματος αντιπαροχής που θα αντικαθιστά ολόκληρα τετράγωνα με νέα κτίρια διαμορφωμένα σε ύψος με αποτέλεσμα να απελευθερώνονται σημαντικοί χώροι, μεγαλύτεροι του 1/2 της σημερινής κάλυψης. Το σύστημα αυτής της αντιπαροχής θα επιστρέφει στους σημερινούς ιδιοκτήτες κατοικήσιμους χώρους αντίστοιχους με το σημερινό εμβαδόν αλλα με μορφή και ποιότητα κατασκευής σύμφωνη με τις σημερινές περιβαλλοντολογικές επιταγές και πολλές υπόγειες χρήσεις, ακόμα και καταστήματα, που θα αυξάνουν δραματικά τα κίνητρα υιοθέτησης του συστήματος.
Διαφύλαξη παλαιών τμημάτων των πόλεων και χαρακτηριστικών αρχιτεκτονημάτων, ενδεικτικών της πολιτισμικής και της ιστορικής συνέχειας των πόλεων, ως ζωντανών μουσείων. Τα τμήματα αυτά είτε θα συγκεντρώνουν την πολιτιστική έκφραση των κατοίκων είτε θα ικανοποιούν την ανάγκη τους να ζουν σε αρμονία με τις οικιστικές εκφράσεις του παρελθόντος.
Μερικά συμπληρωματικά αλλά αναγκαία μέτρα
Τα μέτρα αυτά θα ολοκληρώνουν την συνολική προσπάθεια διαμόρφωσης μιάς νέας κοινωνίας πολιτών με διαφορετική οδηγική και περιβαλλοντική συνείδηση.
Μαθήματα οδηγικής συμπεριφοράς απο το νηπιαγωγείο σε συνδυασμό με το μάθημα του περιβάλλοντος. Τα μαθήματα θα είναι ουσιαστικά και θα περιλαμβάνουν πρακτική και εξετάσεις που θα διαμορφώνουν τον βαθμό ακόμα και της αποφοίτησης απο πανεπιστημιακές σχολές και οπωσδήποτε αυτόν του λυκείου.
Συνεχή επιβράβευση όσων χρησιμοποιούν τα ΜΜΜ με ένα συνδυασμό ισχυρών κινήτρων και πράξεων ανταποδοτικότητας. π.χ όσο περισσότερο χρησιμοποιούνται τα ΜΜΕ τόσο οικονομικότερη να γίνεται η χρήση τους.
