Η ιστορία του Ελληνικού Χρέους...

Καλή συνέχεια Αλέξη...

Το ακόλουθο κείμενο δημοσιεύθηκε στο blog Press-gr

Εν μέσω της συστηματικής χυδαιολογίας όσων ανεγκέφαλων επιμένουν να κρύβουν τη δειλία και την ανεπάρκειά τους πίσω απο την ανωνυμία, θα συνεχίσουμε να αρθρώνουμε πολιτικό λόγο έστω γιαυτους που πιστεύουν και συντηρούν ακόμα τον τίτλο άνθρωπος.

Θα συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε με ονοματεπώνυμο τη δειλία της ανωνυμίας και της συσκότισης του πολιτικού λόγου που επιδιώκουν οι άναρθροι κρωγμοί τους...

Δεν θα μπορέσουμε έτσι να αγνοήσουμε το τελευταίο φημολογούμενο ατόπημα του ΓΑΠ, να καλέσει τον Χρήστο Λαμπράκη για να βολιδοσκοπήσει τις διαθέσεις του σχετικά με τη δημοσιοποίηση της δημοσκόπησης που φέρνει σε απόσταση αναπνοής τον ΣΥΡΙΖΑ απο το ΠΑΣΟΚ.

Εάν πρόκειται για πραγματικό τηλεφώνημα με στόχο έστω την έμμεση φίμωση του Τύπου, πρόκειται για ακραία αντιδημοκρατική ενέργεια που αφαιρεί απο οποιονδήποτε τον τίτλο αλλά και τον χαρακτήρα του εν’ ενεργεία πολιτικού...

Εύχομαι να είναι αναληθής η σχετική είδηση διοτι τότε το ΠΑΣΟΚ έκλεισε πραγματικά τον κύκλο του δι ονόματος και πράξεων του αρχηγού του.

Απο την άλλη, η είδηση δεν θα πρέπει να λειτουργήσει ως προβοκάτσια ενδυναμώνοντας μια πρόωρη και αβασάνιστη υπεραισιοδοξία στο στρατόπεδο του Τσίπρα.

Θα ήταν καλύτερα εάν ο Τσίπρας αντιμετώπιζε ενα πολιτικό επιτελείο συρρικνωμένο μεν αλλά με ήθος μαχόμενο για το ΠΑΣΟΚ ώστε να έχει πάντα την δυνατότητα να ρίξει γέφυρες συνεργασίας την επομένη των εκλογών παρά να αντιμετωπίσει το όνειδος της συναλλαγής με μία ματωμένη ηγεσία που θα τον τραβήξει στο έδαφος τη στιγμή που είχε αρχίσει να πετά...

Σε κάθε περίπτωση εάν επιβεβαιωνόταν μια τόσο επαίσχυντη διαμεσολάβηση ενός ανεγνωρισμένου για το ήθος του πολιτικού αρχηγού όπως ο ΓΑΠ στα ΜΜΕ, θα σήμαινε το τέλος ενός κόμματος που διαμόρφωσε την σύγχρονη Ελληνική ιστορία με τις θετικές αλλά και τις αρνητικές του πρωτοβουλίες και ενέργειες...

Ευελπιστώ οτι σε καμία περίπτωση μια τέτοια εξέλιξη δεν θα πληγώσει το δημοκρατικό μας πολίτευμα που πιστεύω ότι έχει βαθύτερες ρίζες στην δημοκρατική συνείδηση και ευθύνη των Ελλήνων πολιτών.

Η πίστη στη δημοκρατική συνείδηση εκφράζεται άλλωστε απο τον φρέσκο αέρα που πνέει και στην μεγάλη συντηρητική κοσμοκράτειρα, τις ΗΠΑ. Παρά τις μεγάλες διαφορές θέσεων και περιστάσεων οι παράλληλοι βίοι των Τσίπρα – Ομπάμα αποδεικνύουν οτι ο κόσμος κουράστηκε με τα στερεότυπα και θέλει να νιώσει την φρεσκάδα της αλλαγής, να την δει στα μάτια των εκφραστών της, να την διαγνώσει στη λογική των απλών επιχειρημάτων τους και να πάρει κουράγια για το αύριο...

Καλή συνέχεια Αλέξη... και σε σένα Ομπάμα...