Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύθηκε στην τοπική εφημερίδα Κηφισιά, στις 23 Μαρτίου του 2008. Αποτελεί ένα ξέσπασμα ενάντια στην υποκρισία και στην μηχανιστική μας αντίδραση για τα πολλά και σοβαρά της καθημερινότητάς μας όπως το «περιβάλλον» που αν το δούμε πρακτικά δεν είναι αφηρημένο και αόριστο αλλά η αυλή μας, το πεζοδρόμιό μας ή έστω η γειτονιά μας... Μετα ας ρίξουμε την περισσή μας ενέργεια στα υπόλοιπα... στα δάση, στις λίμνες και στα ποτάμια της γής μας..., ακόμα και σ’όλο το πλανητικό μας σύστημα, εάν μάθουμε οτι και αυτό κινδυνεύει...
Ας ξεκινήσουμε όμως απο αυτό που μας αφορά άμεσα απο «Το δένδρο της δικής μας και της διπλανής μας πόρτας...»
Τελευταία γινόμαστε ολοένα και περισσότερο μάρτυρες μιας νέας κουλτούρας, της κουλτούρας του εθελοντισμού, των οργανώσεων για το καλό των άλλων, ενός δηλαδή γενικευμένου αλτρουισμού.
Ταυτόχρονα, αυξάνεται και η ευαισθητοποίησή μας για το περιβάλλον που ζούμε και κινούμαστε... ισως διοτι συνειδητοποιήσαμε πλέον οτι οι αποστάσεις μίκρυναν, ο χώρος μας «συρρικνώθηκε» και η απεραντοσύνη που νομίζαμε ότι υπήρχε δεν δικαιολογεί πια την αδιαφορία μας για οτι θεωρούσαμε μακρινό.
Έτσι φτάσαμε να μιλάμε για το περιβάλλον ίσως περισσότερο απο οτιδήποτε άλλο.
Η λέξη έγινε κωδικός επικοινωνίας, κλειδί για το άνοιγμα συζητήσεων που υποκατέστησαν άλλες με τις οποίες προσπαθούσαμε να απαντήσουμε στις υπαρξιακές μας αγωνίες ή να βρούμε λύσεις στις καθημερινές μας ανασφάλειες...
Θυμάμαι, τα χρόνια της εφηβείας, στην δεκαετία του 60, την δεκαετία που έφερε τις ανατροπές του Μαϊ του 68, ο προβληματισμός των συνομηλίκων μου ήταν για το πως θα βρούμε διεξόδους απο το σκληρό περιβάλλον της επιτήρησης των γονιών, των δασκάλων και της κοινωνίας γενικότερα. Τότε θέλαμε να πάρουμε ανάσες ζωής και ελευθερίας και το περιβάλλον περιοριζόταν σε αυτό των αισθήσεων εάν οχι και των ψευδαισθήσεων… Οπωσδήποτε δεν επρόκειτο για το φυσικό περιβάλλον για το οποίο αν ακούγαμε κάτι θα ήταν τα παράπονα κάποιου ηλικιωμένου για τις υγρασίες και τους πόνους απο τα αθροιτικά ή όπως έλεγαν τους «ρευματισμούς» και ας μην υπάρχει τέτοιος ιατρικός όρος.
Γα τα δένδρα και το πράσινο ούτε λόγος να γίνεται... Όσοι μπορούσαν ξεπάτωναν και τα μεινεμένα ώστε η οικοδομή του εργολάβου να έχει άπλετο φως... τουλάχιστον όσο θα καθυστερούσε να το δώσει με αντιπαροχή και ο γείτονας...
Σιγά-σιγά το άπλετο περιοριζόταν στο απόλυτα προβληματικό με σχεδόν άφαντες τις αχτίδες του ηλίου… Όμως δεν ήταν πολλά τα χρόνια που είχε εγκαταλείψει ο πολύς κόσμος την χωρίς φως και με την μοναδική βρύση στην πλατεία του χωριού επαρχία και οι μικροανέσεις της πόλης φάνταζαν ακόμα ονειρικές...
Τόφτιαξες το διαμέρισμα; άκουγες να ρωτούν συστηματικά και επίμονα όταν δεν άκουγες για τα αρθριτικά και τις υγρασίες…
Πέρασαν 40 τόσα χρόνια, μιάμιση γενιά σχεδόν και το όνειρο της ζωής στην πόλη φθάρηκε…
Η πόλεις μας έγιναν σχεδόν αφόρητες αφού στήθηκαν χωρίς προγραμματισμό και υποδομές, χωρίς φροντίδα για μια βελτιούμενη ανθρώπινη διαβίωση...
Πέρασαν 40 τόσα χρόνια που άλλαξαν τις συνήθειές μας και το όνειρο του αστικού διαμερίσματος πήρε την μορφή της περιαστικής δίπατης μεζονέτας με το σαλόνι κάτω και τα υπνοδωμάτια πάνω όπως τα παλιά χρόνια στο χωριό...
Πέρασαν 40 τόσα χρόνια και μάθαμε να φροντίζουμε πραγματικά τον χώρο που ζούμε αλλά δεν μάθαμε να κάνουμε το ίδιο και για τον χώρο που μας περιβάλλει...
Μας κέντρισαν όμως το ενδιαφέρον τα ξενόγλωσσα αρκτικόλεξα διαφόρων οργανώσεων για την προστασία του φυσικού πλούτου, της καφέ αρκούδας, της θαλάσσιας χελώνας, της φάλαινας, των δελφινιών...
Νιώσαμε αλτρουιστές, μπήκαμε σε οργανώσεις, αρχίσαμε να στέλνουμε εμβάσματα σε περιβαλλοντικές ομάδες και ακτιβιστές ακόμα και έξω απο τα σύνορά μας αλλά ταυτόχρονα συνεχίσαμε να πετάμε και τα σκουπίδια μας όπως παλιά, στο περιβάλλον...
Και τα λεφτά μας και τα σκουπίδια μας…
Πόσο παράξενοι είμαστε αλήθεια... ίσως διότι τα λεφτά μας χάσανε απο την αξία τους... χάσανε αρκετά χάριν της νεοπλουτίστικης νοοτροπίας μας και αρχίσαμε να τα βλέπουμε όλα μικρά, ασήμαντα και ανούσια εκτός ίσως απο το περιβάλλον...
Αυτό μας είπαν οτι είναι πολύ σημαντικό και πήραμε τα λόγια τους τις μετρητοίς..., αγχωθήκαμε ακούγοντας για την υπερθέρμανση του πλανήτη, ιδρώσαμε απο το φόβο και μόνο των πυρακτωμένων καλοκαιρινών μηνών που θα βράζουμε, της ΔΕΗ βοηθούσης, αφού τα κλιματιστικά μας θα μένουν χωρίς ενέργεια...
Μας έπιασε πανικός και αναζωπυρώθηκε το ξεχασμένο στο υποσυνείδητο ενδιαφέρον μας για το περιβάλλον, αρχίσαμε να τρέχουμε σε συναντήσεις, ομιλίες και εκδηλώσεις για την υπερθέρμανση του πλανήτη και στην διαδρομή βολεύουμε όπως ξέρουμε τα σκουπίδια μας... Και αν τυχαίνει να μη μας χωρά ο δρόμος ανεβάζουμε το τετράτροχο στο πεζοδρόμιο σπάζοντας τα δενδράκια που κάποιος φιλότιμος δήμαρχος φρόντισε να φυτεύσει χωρίς υποστήριξη. Δεν είχε πιθανόν κονδύλι για στύλους... μόνο για τα φυτά είχε και αυτά νεαρά για να κοστίζουν λίγο και να κρατήσουν ακόμα λιγότερο στους καλοκαιρινούς καύσωνες.
Έτσι 40 χρόνια μετά μάθαμε να τρέχουμε για το περιβάλλον αλλά στην διαδρομή να το τσαλαπατάμε, να το καταστρέφουμε και να το αγνοούμε... φανερώνοντας ξανά τα υπαρξιακά μας κενά όπως τότε, την δεκαετία του 60.
Ισως ο μόνος τρόπος να ξαναβρούμε την ισορροπία μας είναι να αρχίσουμε να παρατηρούμε το περιβάλλον όπως άλλοτε παρατηρούσαμε τους εαυτούς μας…, οχι επειδή μας το υπέδειξε η τάδε ή η δείνα οργάνωση αλλά επειδή το έχουμε εμείς ανάγκη δίπλα μας, στην πόρτα του σπιτιού μας, στο δρόμο μας και οχι μόνο στα μακρινά δάση που όσο και αν είναι πολύτιμα είναι το επόμενο βήμα... Πρέπει πρώτα να αρχίσουμε απο αυτό που μας αγγίζει, αυτό που θα δροσίζει τα καλοκαιρινά άγχη μας, το δένδρο της δικής μας και της διπλανής πόρτας.
Το δένδρο της δικής μας και της διπλανής πόρτας.
Συνέχεια επικοινωνίας με την WWF Hellas για θέματα που δεν αφορούν αποκλειστικά την WWF Hellas.
Η επικοινωνία με την WWF Hellas ξεκίνησε απο την πρόταση της Οργάνωσης, με την μορφή προσχεδίου των δομών λειτουργίας ενός πλαισίου που θα υποδεχτεί το νέο Υπουργείο Περιβάλλοντος ώστε αυτό να μη εμφανιστεί ως ξένο σώμα και αποτύχει...
Ο γράφων θεωρεί ότι ναι, αυτή είναι μία χρήσιμη ενέργεια αλλά παραμένει εκτός του βασικού κορμού των ενεργειών μιας οργάνωσης με τα χαρακτηριστικά της WWF Hellas.
Για τον λόγο αυτό προτείνεται ένα διαφοροποιημένο γενικό σκεπτικό στην αρχική επιστολή ενώ στην τρέχουσα προτείνονται μόνο δυο ενέργειες γενικής ακτινοβολίας και συστηματικής προβολής οχι μόνο του έργου τη WWF Hellas αλλά και του αποτελέσματος που θα έχουν οι υποδεικνυόμενες ενέργειες...
Κυρία Νάντσου,
Θα εστιάσω σε θέματα που αφορούν όλους τους περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένους Έλληνες, επισημαίνοντας ότι η WWF Hellas συμπεριφέρεται πλέον ως ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ.
Και είναι γνωστό ότι άλλη αντιμετώπιση έχει μια πολιτική παράταξη με διεθνιστικό προφίλ και άλλο μια μη κερδοσκοπική οργάνωση (ΜΚΟ), που αντλεί απο την διεθνιστική της εμπειρία αλλά έχει τοπικό χαρακτήρα...
Το ανεπίτρεπτο είναι να εμφανίζονται ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ σε προβιά ΜΚΟ...
Το έργο σας, μου είναι γνωστό και επιθυμητό... καλώς γινόταν, γίνεται και να συνεχίσει να γίνεται...
Βέβαια έργο το οποίο γίνεται απο ομάδες με κλειστό προφίλ (δεν αναφέρομαι στις καμπάνιες διοτι τι καμπάνιες θα ήταν αν δεν έπαιρναν μεγάλη δημοσιοποίηση...) δεν με γεμίζει με αυτοπεποίθηση για τον ζήλο των εμπλεκομένων στα οσα διατυμπανίζουν...
Με αλλα λόγια μια οργάνωση με σχετικά κλειστή δομή δημιουργεί πάντα ερωτηματικά... Τι στο καλό κοινωνικό έργο προσφέρει... αφού είναι Club για ολίγους, θα ρωτήσουν αρκετοί;
Αλλα ας έλθω στο ουσιώδες της εποχής μας.
Θα παρουσιάσω δύο εξαιρετικής σημασίας ολοκληρωμένες δράσεις... (Υπάρχουν και άλλες αλλά δεν θεωρώ καμία όσο σημαντική οι ακόλουθες).
Αν διαβάσατε την προηγούμενη επιστολή μου (H αμέσως προηγούμενη χρονολογικά στο Blog αυτό) θα ξέρατε ήδη οτι οι δράσεις αυτές δεν μπορούν να περιμένουν...
Εκπαίδευση
Έχετε στη λίστα των έργων σας προσπάθειες ενημέρωσης και ενεργοποίησης του ενδιαφέροντος των παιδιών των σχολίων σε διάφορα θέματα της Ελληνικής πανίδας και του ζωικού βασιλείου.
Καλό αλλά πολυτέλεια με την μορφή που το κάνετε... Με άλλα λόγια τελευταίος σχεδόν κρίκος σε μια αλυσίδα ενεργειών που δεν πήρατε καν στα χέρια σας.
Αν π.χ. επρόκειτο για ένα πρόγραμμα 14 σταδίων και το 13 θα ήταν αυτό που ήδη κάνατε, τότε θα ενεργούσατε σωστά... αλλά κατάπιατε τα υπόλοιπα 13 στάδια κυρία Νάντσου...
Το θέμα της περιβαλλοντικής ενημέρωσης είναι τεράστιο, καλπάζον και απαιτεί συστηματικοποίηση και επανάληψη απο το πρωτο μέχρι το τελικό στάδιο... Τα αποτελέσματα θα αναβαθμίζουν τα πρώτα βήματα και θα επαναπροσαρμόζουν την τρέχουσα πραγματικότητα... (θα σας παραπέμψω στις τεχνικές του feed back που εμπεριέχονται στην ανάπτυξη της Συστημικής Δυναμικής (System Dynamics) και στο βιβλίο του Edward Roberts «Managerial Applications of Systems Dynamics”που αποτελεί ένα απο τα ευαγγέλια του είδους...
Η Συστημική Δυναμική, αποτελεί την μοναδική μέθοδο που βασίζεται στα μαθηματικά και μελετά με την αξιοπιστία ενός ρεαλιστικού μοντέλου τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις στις ενέργειες του ανθρώπου...
Αν και τα πραγματικά μοντέλα είναι τεράστια και μόνο για ειδικούς επιστήμονες διότι απαιτούν τεράστια υπολογιστική ισχύ... η Συστημική Δυναμική προσφέρει καταπληκτικά απλοποιημένα μοντέλα κατάλληλα για την εκπαιδευτική διαδικασία...
Δείτε αναφορές, λογισμικό και βιβλιογραφία εδώ... http://www.iseesystems.com/Resources/Books/booklist.aspx
Αν κυρία Νάντσου, ασχολούσασταν μόνο με τον τομέα αυτόν, δηλαδή της ουσιαστικής εκπαίδευσης με συνέχεια, συνέπεια και επιστροφή στην συνέχεια, στην συνέπεια και στα αποτελέσματα (Εάν δηλαδή κάνατε το ίδιο σας το έργο μοντέλο και παρακολουθούσατε οι ίδιοι τις επιτυχίες σας αντί να βασίζεστε στις διαφημιστικές εταιρείες...) και αφήνατε όλα τα άλλα ο κόσμος θα σας ευγνωμονούσε.
Μόνο απο τα παιδιά ξεκινά η διαδικασία καλλιέργειας της πίστης και της αγάπης για το περιβάλλον. Γιατί θεωρείτε ότι οι διάφορες Θρησκείες, όταν μετατράπηκαν σε διοικητικά βοηθήματα... επέβαλαν με θρασύτητα την βάπτιση στα μωρά...; Αντιγράψτε τους αλλά χωρίς θρασύτητα και χωρίς ιδιοτέλεια...
Για να διαμορφωθεί επομένως μια επιτυχημένη και μόνιμη διαδικασία εμπέδωσης της σημασίας που έχει η φροντίδα της φύσης, προτείνω συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας σε μόνιμη και όχι τυχάρπαστη ή περιστασιακή βάση...
Το παραγόμενο έργο θα έχει γενικευμένο χαρακτήρα αλλά και μοντέλα υλοποίησης σε ειδικά σχολεία εφαρμογής και επίδειξης. Θα προσκαλείτε συνεργασίες ενω εσείς και το Υπουργείο θα έχετε την εποπτεία στο μορφωτικό υλικό και στο επιτυγχανόμενο αποτέλεσμα...
Θα το χρηματοδοτείτε με συνεχείς καμπάνιες αλλά μεγάλο μερτικό της προσπάθειας θα αναλάβει το Υπουργείο Παιδείας.
Το πρόγραμμα θα ενσωματώνει συνεχείς επιβραβεύσεις συμμετεχόντων με χορηγίες χρηματικών ποσών απο τρίτους, εκτός WWF Hellas, ενω η WWF Hellas θα αντλεί τους μελλοντικούς συνεργάτες της απο τους επιβραβευόμενους... Δεν θα υπαρχει ιδιοτέλεια διότι δεν θα υπάρχει οικονομικό όφελος...
Εκτός απο τα προγράμματα εκπαίδευσης θα διαμορφώνονται εκπαιδευτικά σεμινάρια και διαλέξεις ενώ τα δυο (αρχικά) πρότυπα σχολεία θα είναι η καρδιά του συστήματος περιβαλλοντικής συνείδησης και αγάπης για την φύση...
Φαντασθείτε τα κάπως σαν το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Γουλανδρή και το Μουσείο Γαία μαζί αλλα με μόνιμα εκπαιδευτικό χαρακτήρα... Θα είναι ζώντες οργανισμοί τα σχολεία αυτά και όχι κέντρα μουσειακής απεικόνισης και ενημέρωσης.
Πρακτικά θα έχουν τον χαρακτήρα των προτύπων σχολείων με ειδικό χαρακτηριστικό την συστηματική εκπαίδευση των μαθητών τους αλλά και των επισκεπτών μαθητών από άλλα σχολεία... σε περιβαλλοντικά (αγάπης προς την φύση) θέματα.
Αυτή η διεπαφή των εντός των προτύπων σχολείων μαθητών και των έξω θα δημιουργεί ένα εκρηκτικό μίγμα ενδιαφέροντος και θέλησης να επαναληφθεί το πρότυπο και να δημιουργηθούν και αλλα σχολεία με τις ίδιες προδιαγραφές...
Σιγά-σιγά η αγάπη για το περιβάλλον θα ανθίσει όπως τα λουλούδια της άνοιξης στους αγρούς... και τότε κυρία Νάντσου, δεν θα χρειάζεστε παρεμβάσεις στο χωροταξικό του Σουφλιά... διοτι αυτό θα διαμορφώνεται απο εκείνους που έκτισαν την αγάπη για την φύση και την νιώθουν.
Αντιλαμβάνεστε βέβαια οτι εδώ θίγω ακραιφνώς το θέμα... που είναι μεγάλο... Σχεδόν ορίζω μόνο την επικεφαλίδα...
Παράλληλες ενέργειες πόλης
Η δεύτερη δράση που συνδυάζεται με την πρώτη, αφορά το φυσικό περιβάλλον... και ποιο συγκεκριμένα τα έργα φυσικής ανάπλασης, υποστήριξης και σεβασμού που ταιριάζουν στις πόλεις μας...
«Υιοθετείστε» κατ’ αντιστοιχία με την δημιουργία δυο προτύπων σχολείων περιβαλλοντικής μέριμνας, και μια μικρή πόλη και ρίξτε το βάρος σας εκεί ώστε να γίνει μοντέλο περιβαλλοντικής αναφοράς...
Μεταφέρετε την έδρα σας εκεί, όπως κάνουν οι Αμερικανοί με τα κέντρα ερευνών που βρίσκονται στην εξοχή και όχι στις βρωμερές πόλεις...
Κάντε την μικρή πόλη κέντρο πανελλήνιου ενδιαφέροντος για να συρρέουν εκεί και να παρακολουθούν τα προγράμματά σας τα σαββατοκύριακα εκδρομείς που σήμερα ακολουθούν τους δρόμους της τσίκνας και της ανθυγιεινής διατροφής...
Έτσι ο κόσμος θα σας πιστέψει διότι δεν θα ασχολείστε με τα πολλά και απόμακρα θέματα που συχνά παρεξηγούνται ως ενδιαφέρον για τις «τρίχες της λίμνης Τριχωνίδας...» αλλά με τα λίγα που προσφέρουν γνώση και αποτέλεσμα... για ένα καλλίτερο αύριο...
Κτίστε ένα πρότυπο όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρώπη...
Δεν υπάρχει κανείς λόγος να είμαστε οι ουραγοί... ας γίνουμε οι μπροστάρηδες στο ενδιαφέρον και στις δράσεις για την φύση και το αστικό περιβάλλον...
Αν θέλετε ονομάστε το WWF Hellas Village ώστε ο κόσμος να μάθει οτι υπάρχει και κάποιο εναλλακτικό στο επιχειρηματικό “Village Park” της Πέτρου Ράλλη...
Κυρία Νάντσου, δημιουργείστε έτσι έναν διαφορετικό πόλο απο αυτόν της εμπορευματοποίησης των πάντων αλλά με έργο και παρουσία και οχι νομικίστικες προσφυγές και πολιτικάντικες κινητοποιήσεις...
Αφήστε την γραφειοκρατία στους γραφειοκράτες...
Θα επαναλάβω οτι δεν είστε ούτε πρέπει να φαίνεστε ως πολιτική οργάνωση, έστω πράσινη, που όπως βλέπω μιμείστε με επιτυχία...
Είστε μια μη κερδοσκοπική οργάνωση κατά βάση φτωχών εθελοντών που δεν μπορούν να αποκτήσουν βίλα στην Εκάλη...
Δεν σας προτείνω να εκβάλετε τα ελιτιστικά μέλη σας που ζουν στα βόρεια και νότια προάστεια αλλά βεβαιωθείτε τουλάχιστον οτι αντιλαμβάνονται την αλληγορία της τριχιάς με την βελόνα όσοι προσπαθήσουν να περάσουν την πύλη του Παραδείσου (Της περιβαλλοντικής συνειδητότητας...)
Τα δύο ουσιαστικά παραδείγματα σημειακών, όπως τις αποκαλείτε δράσεων, σας διαβεβαιώ κυρία Νάντσου ότι θα φέρουν την ανατροπή που δεν είδατε με τις μεθόδους που χρησιμοποιείτε απο το 1969, οπότε και δηλώνετε παρουσία στη χώρα μας...
Ευελπιστώ οτι οι επόμενες επαφές θα εστιάζουν επι του έργου και όχι επι προσωπικών κρίσεων και επικρίσεων διότι δεν κρίνομαι εγώ αλλά η WWF Hellas.
Με εκτίμηση στο έργο σας...
Ανεξάρτητο Υπουργείο Περιβάλλοντος: ναι, αλλά όχι μόνο του!
Η επιστολή που ακολουθεί στάλθηκε στην WWF Hellas για τους λόγους που θα γίνουν αντιληπτοί μετά την ανάγνωσή της.
Κύριοι της WWF Hellas,
Με ενδιαφέρον άκουσα για την πρωτοβουλία σας με τίτλο «Πολιτεία και Περιβάλλον».
Οταν όμως ενέσκηψα στο περιεχόμενο των προτάσεών σας το ενδιαφέρον μου εν πολλοίς εξανεμίσθηκε διοτι διαπίστωσα με έκπληξη οτι πρόκειται για μια διοικητική πρόταση με στόχο την διαμόρφωση ενός πλαισίου διοικητικών δομών για το προτεινόμενο Υπουργείο περιβάλλοντος.
Εάν δεν είχα προσέξει τους διαμορφωτές της πρότασης και είχα παραλάβει απο αγνώστους το στεγνό κείμενο των καταχωρημένων σκέψεων σας, θα υπέθετα οτι πρόκειται για έργο κάποιου κομματικού μηχανισμού..., κατά προτίμηση του ΣΥΡΙΖΑ ή της αριστεράς πτέρυγας του ΠΑΣΟΚ που τελευταία ασχολούνται ιδιαίτερα με το περιβάλλον, οχι απο ειλικρινές ενδιαφέρον αλλά επειδή τους προσφέρει μια νέα πλατφόρμα ψηφοθηρίας...
Έγινε βλέπετε μοδάτο το περιβάλλον και κατακυρίευσε τις συζητήσεις των σαλονιών αλλά και των πεζοδρομίων ως θέμα της εποχής μας...
Η πρότασή σας, όπως την συνοψίζετε σε τέσσερις ενότητες καθαρά διοικητικού χαρακτήρα, με τις αναγκαίες σκέψεις / παρεμβάσεις ώστε να μειωθεί η αλληλοεξάρτη των όποιων αποφάσεων απο τους πολλούς και αλληλοσυγκρουόμενους μηχανισμούς που παραλύουν κάθε υλοποίηση είναι ασφαλώς χρήσιμη.
Θα έλεγα επομένως οτι το έργο σας θα αποτελέσει ενα χρήσιμο μοντέλο στην προσπάθεια ανεξαρτοποίησης ενός νέου υπουργείου απο τους καταστροφικούς εναγκαλισμούς τρίτων. Ευελπιστώ ότι η κυβέρνηση Καραμανλή θα αντιγράψει, μετα απο τις αναγκαίες μετατροπές, τους προτεινόμενους μηχανισμούς στις προτάσεις σας και για τα υπόλοιπα υπουργεία της...
Αν δούμε με αυτό το σκεπτικό την προσπάθεια σας, είναι αξιέπαινη.
Όμως το αντικείμενο αυτής της προσπάθειας δεν αποτελεί τον πρωτεύοντα ρόλο σας...
Παρά το οτι καταφέρατε να συγκεντρώσετε πολλούς ειδικούς διαφόρων κλάδων υποστηρικτικών των δραστηριοτήτων για το περιβάλλον, η πρότασή σας διατηρεί το προφίλ και την δομή εκείνων που προέρχονται απο κομματικές επιτροπές και όχι απο έναν οργανισμό για το περιβάλλον. Η πρότασή σας δείχνει ότι είναι προϊόν γραφειοκρατικής προέλευσης (οξύμωρο) και κομματικής χαλιναγώγησης παρά έργο ακτιβιστών και παθιασμένων υπηρετών της φύσης.
Με άλλα λόγια διαμορφώσατε μία πρόταση που δεν αφορά ούτε εκφράζει το πραγματικό σας αντικείμενο αν και το περιβάλλει.
Δεν ξεκινήσατε π.χ. απο προτάσεις σχετιζόμενες με το πως θα γίνουν οι υπάρχουσες πόλεις μας ανθρωπινότερες αντι για χώροι εσταυλισμού ζώων, που είναι σήμερα.
Δεν προτείνατε πως και με ποίους μηχανισμούς (δεν χρειάζεται να τους εφεύρετε - υπάρχουν έτοιμοι απο άλλες χώρες...) οι πόλεις μας θα επεκτείνουν το πράσινο και θα κάνουν τους ανθρώπους να το αγαπήσουν και να το σεβαστούν.
Δεν προτείνατε τον τρόπο με τον οποίο η επέκταση των πόλεων θα αντικατασταθεί με άλλα μέτρα ανάπλασης των υπαρχόντων συνοικισμών, εντός των ορίων τους, διότι αυτή την στιγμή γίνεται κατασπατάλησή της υπάρχουσας γής... Ο μίσος Πειραιάς π.χ. είναι προς κατεδάφιση / ανανέωση αλλα με τι σκεπτικό και ποιό πρόγραμμα θα γίνει αυτή η ανανέωση;
Δεν προτείνεται ούτε πως οι ΑΠΕ θα έλθουν μέσα και γύρω απο τις πόλεις μας με νέες τεχνολογίες που θα τις κάνουν εφικτές και χωρίς κρατική επιχορήγηση, εγείροντας ερωτηματικά για την γνησιότητα των θέσεων σας και την ανεξαρτησία σας απο ξενόφερτους κύκλους που επιθυμούν την συνέχιση του υποτελειακού χαρακτήρα της Ελληνικής κοινωνίας κάτω απο μοδάτες αλλά κούφιες περιβαλλοντικές παροτρύνσεις που αποκοιμίζουν τον λαό.
Δεν αναφέρατε πως θα αναστραφεί η καταστροφική άγνοια των Ελληνοπαίδων για την πραγματική φύση με προγράμματα στα οποία τα σχολεία θα συμμετέχουν συστηματικά και οχι περιστασιακά χάριν της εκλογικής πολιτικής του εκάστοτε κομματικού παράγοντα ή της συγκάλυψης της κυβερνητικής απραξίας.
Δεν αναφέρατε π.χ. πως θα δημιουργήσουμε το πρώτο βοτανικό πάρκο της Αθήνας, ανοιχτό στον πολύ λαό και κυρίως στους μαθητές που θα μελετούν και θα αντιλαμβάνονται το θαύμα της φύσης αντί των «θαυμάτων του μίσους» που διδάσκονται σήμερα στο μάθημα των θρησκευτικών...
Δεν κάνατε καν την προσπάθεια να μας πείτε ότι συμμετέχετε σε προγράμματα διαμόρφωσης εκλαϊκευμένων εγχειριδίων που θα εισαχθούν τελικά στην πρωτοβάθμια και στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όχι ως ξερή ύλη αλλά ως εγχείρημα εφαρμογής και συνειδητοποίησης του αποτελέσματος των προσπαθειών καλλιέργειας και φροντίδας της Ελληνικής πανίδας... Έτσι θα ξεκινούσατε το ποιό δραστήριο και το ποιό ρεαλιστικό πρόγραμμα πρασινίσματος των μπαλκονιών αντι του απίθανου, στα όρια του αχαλίνωτου πολιτικαντισμού, προγράμματος πρασινίσματος των στεγών του Δημάρχου Αθηναίων...
Δεν είσαστε παρόντες στην κατασκευή των δύο πρώτων δειγμάτων βιοκλιματικών κατοικιών ή ακόμα καλλίτερα σχολείων, στις πυρόπληκτες περιοχές με την συνεργασία εθελοντών μηχανικών μελών σας, και τα κόστη καλυπτόμενα απο τις ευγενικές προσφορές των προμηθευτών των διαφόρων υλικών / στοιχείων των κτισμάτων. Θα ήταν τα πρώτα δυο σχολεία που θα είχαν τον χαρακτήρα του σχολείου με περιβαλλοντικό ενδιαφέρον για πολίτες με περιβαλλοντική συνείδηση...
Κύριοι, της WWF Hellas, δεν είπατε ή κάνατε τίποτα απο τα παραπάνω ούτε αφήσατε ενδείξεις οτι αποτελούν τους πρωταρχικούς σας στόχους στο μέλλον...
Αντίθετα ρίξατε την προσπάθειά σας στην διαμόρφωση ενός κειμένου που προσδιορίζει δομές και οργανογράμματα που θα έπρεπε να είναι προϊόν κυβερνητικών και κρατικών λειτουργών απο εκείνους που αδρανούν διαιωνίζοντας την ανεπάρκεια και το υψηλό κόστος της κρατικής μηχανής...
Θεωρώ επομένως ότι τουλάχιστον για τους παραπάνω λόγους θα πρέπει να αφοσιωθείτε ως WWF Hellas στο αντικείμενο για το οποίο δηλώσατε οτι θα αγωνίζεστε απο την σύστασή σας, αυτό της διατήρησης και της προστασίας της φύσης όχι με ευχολόγια και διαφημιστικές καμπάνιες που κάνουν περιχαρείς τους διαφημιστές αλλά με προγράμματα που θα ριζοβολήσουν στην παιδική ψυχή και στο παιδικό μυαλό και κάποτε θα ελέγξουν την αναίσχυντη ψηφοθηρική εκμετάλλευση των πάντων όπως συμβαίνει σήμερα απο τις πολιτικές νομενκλατούρες της αριστεράς... οι οποίες εμφανίσθηκαν ως όψιμοι αλλα ανειλικρινείς νονοί της κάθε περιβαλλοντικής θεώρησης.
Αν χάσαμε το τραίνο με τους μεγάλους με το απύθμενο θράσος για βόλεμα και καλοζωία, ας δούμε τι μας έμεινε στα βαγόνια με τα παιδιά... που κάποια στιγμή, σε κάποιον επόμενο ΜΑΙ, θα καταλάβουν όλο το τραίνο και θα επιβάλλουν την δική τους ηθική, μια ηθική που δεν θα στηρίζεται στο πως θα τα αρπάξουν οι φτωχοί απο τους πλουτοκράτες για να γίνουν ακόμα ποιο ανήθικοι απο αυτούς αλλά στο πως όλοι μαζί θα εργασθούν για έναν ποιο καθαρό, φιλικό και ανθρώπινο κόσμο συμφιλιωμένο με την μαγεία της φύσης.
Ασχοληθείτε, κύριοι της WWF Hellas, με το περιβάλλον απο την βάση, από τα σχολεία διότι οι κοινωνίες των μεγάλων έχουν πλέον ενσωματώσει την ιδιοτέλεια και την υποκρισία στα ανεξίτηλα στοιχεία του χαρακτήρα τους εξαντλώντας κάθε λειτουργικό τους μόριο στο κυνήγι μιας ζωής χωρίς ουσία...
Άλλωστε τι ενδιαφέρει τον μέσο Αθηναίο το δάσος που αυτός επισκέπτεται και χρησιμοποιεί ως ελεύθερο πάρκινγ μιας και ο νους του είναι προσηλωμένος στη λύτρωση της λιπαρότητας απο την κοντινότερη, σχεδόν πάντα ρυπαρή ..., χασαποταβέρνα;
Τι ενδιαφέρει τον Ελληνα καταστηματάρχη το περιβάλλον όταν καταστρέφει με οξέα το δένδρο που κρύβει την φίρμα του;
Τι τους ενδιαφέρει όλους αυτούς το περιβάλλον... Είναι ήδη νεκροί και οι νεκροί δεν έχουν περιβαλλοντικές απαιτήσεις...
