Η Κηφισιά θέλει πολλά και πριν από όλα το ΜΕΤΡΟ της...

(Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΚΗΦΙΣΙΑ την 31η Ιουλίου 2009)

Την προηγουμένη εβδομάδα οι αναγνώστες της στήλης διάβασαν, ίσως για πρώτη φορά, ότι η Κηφισιά θέλει το ΜΕΤΡΟ της...

Μέχρι τώρα λέξη δεν είχε ειπωθεί για ΜΕΤΡΟ στην Κηφισιά και όλες οι συγκοινωνιακές αναφορές είχαν εξαντληθεί στον υπάρχοντα ΗΣΑΠ και την μελλοντική επέκτασή του μέχρι τον Άγιο Στέφανο όπου θα συναντήσει τον προαστιακό.

Βέβαια, όσοι χρησιμοποιούν αυτές τις μέρες τον ΗΣΑΠ, θα έχουν φρικιάσει από την ταλαιπωρία που υφίστανται.

Δεν αντιλέγω, είναι για το καλό όλων μας... διότι μετά τα έργα, που θα διαρκέσουν έναν ολόκληρο χρόνο, θα έχουμε γρηγορότερο ηλεκτρικό σιδηρόδρομο.

Το εύχομαι αλλά δεν κρατώ μεγάλο καλάθι. Δεν αντέχω άλλες απογοητεύσεις. Δεν αντέχω ούτε την κουλτούρα που επικρατεί στη διοίκηση του ΗΣΑΠ με μόνη εξαίρεση τα έργα που έγιναν για τους Ολυμπιακούς και τις ομολογουμένως όμορφες διακοσμήσεις από Έλληνες εικαστικούς που τοποθετήθηκαν σε όλους τους σταθμούς, δίνοντας μας ένα αίσθημα αισιοδοξίας από εκείνα που μας κάνουν να παίρνουμε μια ανάσα μονολογώντας ότι μπορούμε και εμείς...

Όμως αυτό ήταν... Με κύκνειο άσμα έμοιαζε και μετά ξαναμπήκαμε στην καθημερινότητα των καθυστερήσεων, των βανδαλισμών και των κάθε λογής συμπεριφορών που υποτιμούν εκείνους που χρησιμοποιούν τον εντελώς απαραίτητο ΗΣΑΠ.

Έγραψα στο προηγούμενο άρθρο ότι ο ΗΣΑΠ δεν θα μπορέσει ποτέ να αντικαταστήσει το ΜΕΤΡΟ και δεν το είπα «ελαφρά τη καρδία...»

Ένας οργανισμός διαμορφώνει το προφίλ του από το επίπεδο των υπηρεσιών που προσφέρει στους πολίτες και ο ΗΣΑΠ, παρά την τεράστια αναβάθμιση λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων, σε αρκετά σημεία θυμίζει ακόμα τον παλαιό τριτοκοσμικό εαυτό του.

Αποφεύγοντας το εξαιρετικά ευαίσθητο σημείο της τραγωδίας της Κωνσταντίνας Κούνεβα, για την κατάσταση της οποίας εμμέσως έχει ευθύνες και η διοίκηση του ΗΣΑΠ, θα θυμίσω τις πλείστες όσες καθυστερήσεις πριν ξεκινήσουν τα έργα αναβάθμισης της τροχιακής υποδομής.

Αν αναφερθώ στην καθαριότητα και εκεί οι υπηρεσίες ήταν και παραμένουν κατώτερες των περιστάσεων, παρά τις θολές συμβάσεις περιορισμού των δαπανών, αν και αναγνωρίζω το ελαφρυντικό του κακού σχεδιασμού των καθισμάτων που επαναφέρουν στην μνήμη όσων αποφασίζουν να τα χρησιμοποιούν το ιστορικό των παθήσεων της σπονδυλικής τους στήλης.

Τα καθίσματα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με εκείνα του ΜΕΤΡΟ ενώ παρά τις τρεις διαφορετικές χρονικά παραγγελίες συρμών την περίοδο 1980 – 2000, η ανύπαρκτη εργονομία και η έλλειψη αισθητικής παρέμειναν ως βασικά χαρακτηριστικά τους.

Όσο για την απόδοση των νεοεγκατεστημένων κλιματιστικών, πολύ υπολείπεται του αποδεκτού.

Τα παραπάνω ενδεικτικά κουσούρια στα μέσα του ΗΣΑΠ δεν θα ήταν αρκετά να αποτρέψουν την χρήση του αν είχαν δημιουργηθεί υποδομές στάθμευσης για εκείνους που αναγκαστικά φθάνουν στους σταθμούς με την χρήση των ΙΧ αυτοκινήτων τους.

Η μέχρι τώρα ανυπαρξία χώρων στάθμευσης προκαλεί και δημιουργεί ερωτηματικά για τον ορθολογισμό όσων προτείνουν με προφανή επιπολαιότητα την αυξημένη χρήση των μέσων σταθερής τροχιάς.

Ακόμα και στους νέους σταθμούς όπως της Νερατζιώτισσας δεν κατασκευάσθηκε χώρος στάθμευσης ενώ ο χρησιμοποιούμενος στον σταθμό Ειρήνης αποκλείστηκε εντός του περιβόλου των εγκαταστάσεων και καταργήθηκε!!!

Στην Κηφισιά η πρόταση για υπογειοποίηση αργεί σε σημείο που κάνει τις όποιες υποσχέσεις των ιθυνόντων αναξιόπιστες ενώ το συνδυαζόμενο με αυτήν υπόγειο γκαράζ κόλλησε στις αντιδράσεις για την αναγκαστική κοπή δένδρων του πάρκου το οποίο βεβαίως είναι απόλυτα αναληθές και στα όρια μιας κομματολαγνικής αντιπολιτευτικής νοοτροπίας.

Η Κηφισιά εν ολίγοις δεν μπορεί να βασιστεί στον ΗΣΑΠ διότι αυτός δεν προσφέρει το επίπεδο εξυπηρέτησης που αρμόζει στο αναβαθμισμένο κοινωνικά επίπεδο των κατοίκων των βορείων προαστίων.

Όσον αφορά το ενισχυτικό έργο με την χρήση μικρολεωφορείων, είναι μεν αναγκαίο αλλά όχι και ικανοποιητικό.

Ο κάτοικος της πολιτείας π.χ. δεν θα περιμένει ούτε στον καυτό καλοκαιρινό ήλιο ούτε στον χειμερινό βοριά το λεωφορειάκι που θα τον μεταφέρει στον σταθμό του ΗΣΑΠ για να μετεπιβιβαστεί εκεί στον Ηλεκτρικό σιδηρόδρομο...

Η λύση του ΜΕΤΡΟ είναι αναγκαία ακόμα και αν ο ΗΣΑΠ φθάσει στο κατάστημα της ΑΒ Βασιλόπουλος ή αργότερα συνδεθεί με τον προαστιακό στον Άγιο Στέφανο.

Η λύση του ΜΕΤΡΟ έχει το πλεονέκτημα της ταχύτητας, της καθαριότητας και της σοβαρότητας σε κανονισμούς που δεν αλλἀζουν με το φύσημα του κάθε συνδικαλιστικού ανέμου και πολιτικού λαϊκισμού.

Όσοι χρησιμοποιούν το ΜΕΤΡΟ αναγνωρίζουν την διαφορά όπως και όσοι χρησιμοποιούν την Αττική Οδό έναντι των ποικίλων Εθνικών οδών.

Επιπλέον, το ΜΕΤΡΟ θα εξυπηρετεί κατοίκους αρκετά μακριά από εκείνους που εξυπηρετεί ή θα εξυπηρετεί ο ΗΣΑΠ.

Θα πρέπει ίσως να γίνει κατανοητό ένα παράδοξο στην σχεδίαση των αστικών συγκοινωνιών της χώρας μας.

Το παράδοξο είναι ότι δεν σχεδιάζονται με προεξάρχοντα τα επιστημονικά κριτήρια ή αν αυτά αποτελούν το ξεκίνημα ακολουθεί το πασπάλισμά τους με ολίγη ή αρκετή ταξική σάλτσα...

Οι διάφοροι μελετητές, για να γίνονται και πολιτικά αρεστοί, αντί να αφοσιωθούν στην επιστημονική τους ανάλυση συμπεριλαμβάνουν και όρους όπως π.χ. ότι στο Περιστέρι υπάρχει μεγαλύτερο ποσοστό αναξιοπαθούντων μικροαστών και εργατών τους οποίους θα πρέπει κατά προτεραιότητα να εξυπηρετήσει η σχεδίαση επεκτάσεων του ΜΕΤΡΟ.

Και όμως πρόκειται για λάθος.

Το ΜΕΤΡΟ σχεδιάζεται πρώτα για να περιορίσει κατά το δυνατόν την εισροή οχημάτων στην πόλη από τις ορδές των οδηγών που χαρακτηρίζονται ως έχοντες και κατέχοντες και δεν θα επέλεγαν ένα λεωφορείο με τις 722 στάσεις για τις μετακινήσεις τους και μετά για να μεταφέρει εργάτες, που άραγε; Μήπως έχουμε εργοτάξια και βιομηχανίες στο κέντρο της Αθήνας;

Οι κάτοικοι όμως των βορείων και των νοτίων προαστίων γίνανε και πολυπληθείς, έχοντας πλέον εκείνο το επίπεδο απαιτήσεων που δεν καλύπτει, εκτός από τα λεωφορεία, ούτε ο ΗΣΑΠ.

Οι κάτοικοι της Κηφισιάς, όσο και αν υπήρξαν επί δεκαετίες προνομιούχοι με τον ΗΣΑΠ, τώρα τον ξεπέρασαν και αυτό που σχεδιάζεται δεν τους αρκεί...

Το σκεπτικό μιας ορθολογικἠς πρότασης στηρίζεται στην επέκταση της νέας γραμμής 4 του ΜΕΤΡΟ για την οποία οφείλονται συγχαρητήρια στους δημάρχους Πεύκης και Λυκόβρυσης που απαίτησαν από το ΥΠΕΧΩΔΕ και το πέτυχαν να φτάσει μέχρι τα κέντρα των περιοχών τους.

Κανονικά, θα έπρεπε να εισπράξει συγχαρητήρια και ο δικός μας Δήμαρχος, ο κύριος Χιωτάκης, αλλά έλειπε από την παράσταση...

Προφανώς δεν είναι θέμα ανταγωνισμού και δεν θα σκίσουμε τα βαγόνια των συρμών στα δυο ούτε θα παίξουμε σε πειρατικές εκτροπές δρομολογίων από τους φίλους δήμους που προηγήθηκαν.

Απλά μετά τον σταθμό ΟΤΕ επί της Κηφισίας η μια διέλευση θα κατευθύνεται προς Πεύκη -- Λυκόβρυση και η άλλη προς Μελίσσια, Κεφαλάρι και Πολιτεία.

Να λοιπόν η νέα και αναγκαία σχεδίαση επεκτάσεων της γραμμής 4 του ΜΕΤΡΟ. Με τρεις τουλάχιστον σταθμούς που θα κατασκευαστούν σε εκείνα τα σημεία που θα υποδείξει η σχετική μελέτη, θα καλυφθούν οι μεταφορικές ανάγκες των κατοίκων των Μελισσιών και της μισής Κηφισιάς μέσω των σταθμών του Κεφαλαρίου και της Πολιτείας και αργότερα εκείνες των κάτοικων της βορειοανατολικής Ερυθραίας και της Εκάλης.

Αναμφίβολα δεν πρόκειται για φαντασίωση του γράφοντος αλλά για μια πρόταση που θα έπρεπε να είχε ήδη υιοθετηθεί από την Δημοτική αρχή της Κηφισιάς ώστε οι τωρινοί Δημοτικοί Σύμβουλοι να έχουν κάτι περισσότερο να θυμούνται στην ηλικιακή τους δύση από τις διαδρομές του αποχετευτικού δικτύου...

Αυτό είναι που ζητείται σήμερα, ο σχεδιασμός του μέλλοντος που λείπει από το σκεπτικό όλων σχεδόν των δημοτικών μας συμβουλίων που αναλίσκονται σε μάχες για το αν θα πάρει ο Α ιδιοκτήτης άδεια λειτουργίας για το κατάστημά του ή ο Β.

Η εργασία της τοπικής αυτοδιοίκησης περιλαμβάνει ασφαλώς και αυτές τις αποφάσεις... Κάποιος πρέπει να τις υποστηρίξει και κάποιος πρέπει να τις πάρει, διαφορετικά θα επικρατήσει το χάος της ασυδοσίας.

Η εργασίες της κάθε δημοτικής αρχής όμως θα πρέπει να συμπεριλαμβάνουν και εκείνες τις αποφάσεις που θα βλέπουν στο μέλλον...

Χρειάζεται να δουλέψουμε για ένα καλύτερο επίπεδο διαβίωσης σε ένα χώρο που ο πολιτισμός με τις πολυποίκιλες εκφράσεις του θα παραμένει οδηγός...

Μήπως λοιπόν η Κηφισιά θέλει και τον Πολιτισμό της; Θα μιλήσουμε όμως γιαυτό μετά τις Αυγουστιάτικες διακοπές...