Η ιστορία του Ελληνικού Χρέους...

Μια θολή περιπλάνηση σε γεμάτα κινδύνους λασπόνερα.

Το κείμενο που ακολουθεί στάλθηκε στον Μιμη Ανδρουλάκη, ως βασικό διαμορφωτή των 70 συν 1 προγραμματικών θέσεων του ΠΑΣΟΚ.

Αποτελεί μια σύντομη αναφορά στην σκληρή πραγματικότητα των εξελίξεων στο ΠΑΣΟΚ απο την εποχή που ανέλαβε την εξουσία μέχρι σήμερα ως αξιωματική αντιπολίτευση.

Οι αναφερόμενες αλήθειες και διαπιστώσεις δεν είναι δυνατόν να διαφεύγουν απο ένα διορατικό και οξύνου πολιτικό όπως ο αποδέκτης της επιστολής.

Επιπλέον, τα διδάγματα απο την πολιτική αντιπαράθεση των δημοκρατικών στις ΗΠΑ και το φαινόμενο Μπάρακ Ομπάμα χρήζουν προσεκτικής μελέτης και αξιοποίησης απο τους Ελληνες πολιτικούς.

Αγαπητέ Μιμη,

Παρακολουθώ τις θέσεις σου είτε αυτές εκφράζονται μέσα απο τις 70 συν 1 προγραμματικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ είτε βγαίνουν απο τις συνεντεύξεις και συζητήσεις στον «Επισκέπτη της Παρασκευής».

Παρατηρώ οτι επιμένεις στο οτι πρακτικά δεν υπάρχει διάσπαση στο ΠΑΣΟΚ και στο οτι ο Βενιζέλος ως πολιτικό ζώο κατάλαβε το συμφέρον του... το κοινό συμφέρον για εσωκομματική ενότητα.

Όμως η πολιτική δεν διαμορφώνεται με το συμφέρον του ή το συμφέρον σας ή το συμφέρον του οποιουδήποτε.

Άλλωστε το ΠΑΣΟΚ κτίσθηκε επάνω σε αυτή τη λογική, στο να σπάσει τα συμφέροντα μιας κάστας που έλεγχε τον τόπο επι δεκαετίες.

Ο Ανδρέας το κατάφερε οχι χάριν στην τριανδρία που τον υποστήριζε, αν και βοηθήθηκε απο αυτήν, αλλά χάριν στην επιρροή του που είχε σαν αποτέλεσμα να του συγχωρούν τις υπερβολές και τις όποιες ατασθαλίες.

Πρακτικά ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ανήθικο άτομο και ανήθικος πολιτικός.

Όμως κανείς ή έστω ελάχιστοι «βαμμένοι» ακροδεξιοί τον θεώρησαν ανήθικο στις αρχές της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. .

Ο λόγος είναι εξαιρετικά απλός.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν χαρισματικός, έλαμπε όταν μιλούσε, ακτινοβολούσε μια καταλυτική αύρα που έκανε τους αντιπάλους του να νιώθουν ανίκανοι...

Ο Ανδρέας Παπανδρέου έβαζε μεγάλους στόχους, εν γνώσει του ανεκπλήρωτους, και στην πορεία υλοποίησής τους αδιαφορούσε για τις απώλειες... (ο Λένιν έκανε το ίδιο αλλά σε ασύγκριτα μεγαλύτερο βαθμό ενω ο Στάλιν ήταν το αποκορύφωμα της ανθρώπινης χυδαιότητας με την δικαιολογία της αντιιμπεριαλιστικής προετοιμασίας της Σοβιετικής Ένωσης) Και οι τρείς τους όμως (τηρουμένων των αναλογιών) είχαν ένα κοινό παρονομαστή... Έκαναν τον κόσμο να παραληρεί, την αντίδραση να χάνει το ηθικό της και τα γόνατα όσων ύψωναν ενάντια το ανάστημά τους να τρέμουν.

Όλοι κοίταζαν τον ανεκπλήρωτο στόχο, το ανεκπλήρωτο έργο όπως κοιτάζουν το φως του φεγγαριού και χάνουν την επαφή με τον γύρω χώρο μέσα στο σκοτάδι...

Οταν ο Παπανδρέου οδήγησε τη χώρα μακριά απο την ταραγμένη ορθοδοξία των Καραμανλικών (διάβαζε Ερετζίδων) κανείς δεν έδινε σημασία για το ότι έβαζε τα θεμέλια μια αδιέξοδης και φαύλης ανάπτυξης της χώρας, επικεντρωμένης στον καταναλωτισμό και στην αδιαφορία για νέες παραγωγικές διαδικασίες. Η δεκαετία του 80 ήταν μια καταπληκτική δεκαετία αφιερωμένη παγκοσμίως στην τεχνολογική ανάπτυξη, μόνο που στη Ελλάδα χάθηκε σε λαϊκίστικες διεκδικήσεις διοτι έπρεπε να στηθεί το ΠΑΣΟΚ, έτσι γιατί αυτό άρεσε στον Ανδρέα Παπανδρέου...

Όμως όταν κατάλαβε ο Λένιν το τραγικό λάθος του το 1921, έστησε τη ΝΕΠ με τα 32 επίπεδα μισθολογικών διαφορών και τους καλοπληρωμένους διοικητικούς.

Ο Ανδρέας δυστυχώς δεν πρόκανε να στήσει τίποτα αντίστοιχο εκτός απο την απαξιωμένη στροφή με την φημολογούμενη εντολή, «Τσοβόλα δώστα όλα...» οπότε τον πήρε και τον σήκωσε το τσουνάμι της δικής του εκρηκτικής και επιπόλαιης διαχείρισης.

Αυτά που όλοι του συγχωρούσαν χάριν της χαρισματικής του προσωπικότητας και της μαγνητικής του επιρροής έγιναν τα θεμέλια άθλιων σκευωριών εναντίον του που εξέπεσαν αλλα τον κατέβαλαν...

Σήμερα το ΠΑΣΟΚ δεν διαθέτει άτομα με την πολιτική αύρα του Ανδρέα Παπανδρέου που να ενθουσιάζουν...

Απο την εποχή του Σημίτη, ακόμα και τότε που ανακοίνωνε εξαιρετικά πράγματα για τον Ελληνικό Έθνος, πολυ ποιο σημαντικά από εκείνα που είχε την τύχη να ανακοινώσει ο Ανδρέας Παπανδρέου, θυμάμαι ότι άλλαζα κανάλι στην τηλεόραση ή κοιμόμουν απο άνοια στην πολυθρόνα μου και σε διαβεβαιώ οτι δεν ήμουν ο μόνος...

Ο Βενιζέλος θα μπορούσε ισως να κάνει την διαφορά προκαλώντας μια κάποια αισιοδοξία αλλά ως ένα σημείο διότι η τρομακτική παχυσαρκία που κρύβει μια αδίστακτη βουλιμία, θα τον φρέναρε οσονούπω...

Δεν είναι τυχαίο οτι οι Αμερικανοί και οι δυτικοί εν γένει πολιτικοί είναι αθλητικοί... Είναι αδύνατον ένα τόσο παχύσαρκο σώμα να συντηρεί ένα ικανό και φρέσκο μυαλό για πολυ...

Η βουλιμικότητα της φύσης είναι έτσι και αλλιώς μια καρκινογενετική διαδικασία ενώ στην κοινωνία παραπέμπει σε ένα εξαθλιωτικό φαινόμενο άκρως προσβλητικό για τον ηγέτη που επιδιώκει να περάσει μηνύματα μετριοπάθειας και προόδου.

Έτσι ο Βενιζέλος θα έκανε ένα ενδιαφέρον ξεκίνημα αλλα θα έμενε απο καύσιμα στη μέση του πουθενά ...

Δυστυχώς για την χώρα μας, δεν έχουμε σήμερα λιτούς, ολιγόλογους και εμπνευσμένους πολιτικούς. Δεν έχουμε ούτε ειλικρινείς πολιτικούς διότι οι σημερινοί εκφράζουν εμάς και εμείς είμαστε, στην πλειοψηφία μας, οτι χειρότερο είδε αυτός ο τόπος τα τελευταία 100 χρόνια.

Μαλθακοί, εγωκεντρικοί, συμφεροντολόγοι, καθόλου αλτρουιστές, ικανοί να φαμε ο ένας τον άλλο για το τίποτα.

Με αυτή την ποιότητα ήθους και έκφρασης δεν μπορούμε να έχουμε περισσότερες απαιτήσεις απο τους εκπροσώπους μας στη βουλή αλλα μπορούμε ισως να έχουμε την ελπίδα οτι θα ανασυνταχθούμε απο καθαρό ένστικτο αυτοσυντήρησης και θα κοιτάξουμε ξανά προς το φως το αληθινό...

Δεν πρόκειται βέβαια για την μεσσιανική αντίληψη περί φωτός... Εκείνο που θέλουμε είναι η ελπίδα και κατόπιν το πρόγραμμα που θα την στηρίξει για να επανέλθει η χώρα μας σε πορεία κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης.

Ενα πρόγραμμα όμως που ξεκινά απο μύριες θέσεις που κάνουν για όλους και για όλα, ακόμα και για αυτό το απολίθωμα της αριστεράς, το ΚΚΕ, δεν είναι εργαλείο δουλειάς για ένα κόμμα που παραπαίει...

Ενας αρχηγός που δεν εμπνέει όσο και αν είναι καλός, ηθικός και μοντέρνος ή καλύτερα σύγχρονος δεν μπορεί να κυβερνήσει μια χώρα που έχει χάσει τον προσανατολισμό της... Θα τον παρασύρει και θα τον ρίξει στο χαντάκι πριν συνειδητοποιήσει τι του συνέβη...

Εάν θέλουμε πραγματικά να διδαχθούμε απο τις εξελίξεις στον πλανήτη που ζούμε, ας δώσουμε προσοχή στα οσα συμβαίνουν στις προκριματικές των ΗΠΑ διοτι προσφέρουν εξαιρετικό υλικό για ανάλυση και μελέτη.

Το αρρωστημένο Μπουσικό περιβάλλον έγινε μια πρώτης τάξης αφορμή για να φανεί μία ανανεωτική δύναμη στην Αμερικανική πολιτική.

Όπως μετά απο μια καταστροφική φωτιά βγαίνουν νέα και υγιή φυτά έτσι και μετά απο μια διαστροφική πολιτική πορεία ο Αμερικανικός λαός συνήλθε και αναγνώρισε οτι μέχρις εκεί... υπάρχει όριο στην εξαθλίωση και στον κατήφορο... χρειάζονται φρέσκες δυνάμεις για να αναλάβουν τα ηνία της χώρας.

Και αυτές οι δυνάμεις ακούν στο όνομα Μπάρακ Ομπάμα.

Εάν ορισμένοι έχουν αντιρρήσεις για την φρεσκάδα και την λάμψη αυτού του πολιτικού, ας διαβάσουν την ομιλία του Edward Kennedy στο Πανεπιστήμιο της Washington. Θα μείνουν έκπληκτοι απο την δύναμη του λόγου του ηλικιωμένου Γερουσιαστή ο οποίος συνεπήρε τον νεαρό πληθυσμό στο Πανεπιστήμιο, διαμορφώνοντας τα «γιατί στηρίζει Ομπάμα».

Μίμη, οι φοιτητές ακούγοντας τον Edward Kennedy τον καταχειροκρότησαν όρθιοι (standing ovation) και συγκινημένοι ξεχνώντας να σταματήσουν.

Ξέρεις έναν Ελληνα πολιτικό που να μπορεί να το προκαλέσει αυτό σήμερα;

Οταν τον βρεις θα έχεις αναγνωρίσει τον νεο Έλληνα Ηγέτη.

Μέχρι τότε θα ψάχνεις στο βούρκο φορώντας τα γυαλιά του υποβρύχιου ψαρά που επειδή θόλωσαν απο την λάσπη, δίνουν την εντύπωση πως όλο και κάποιο τεράστιο ψάρι έρχεται κατά πάνω στο καμάκι σου.

Πρόκειται για μια θολή περιπλάνηση που πρέπει γρήγορα να εγκαταλείψουμε, όπως ο ψαροντουφεκάς, που βγαίνει στην επιφάνεια αφήνοντας πίσω του τα γεμάτα κινδύνους λασπόνερα.

9 comments:

theodore said...

Κύριε Μπαζιωτόπουλε,
ενώ η ανάλυση σας είναι πολύ σωστή,η άποψη ότι ο Βενιζέλος δεν κάνει για ηγέτης λόγω βουλιμίας,είναι αν μη τι άλλο ρατσιστική για τα παχύσαρκα άτομα.
Ας μην επιτρέπουμε τότε την είσοδο στην πολιτική σε άτομα με δείκτη μάζας ανώτερο του μέσου.
Και ο ΓΑΠ είναι αθλητικός τύπος σύμφωνα με τα Αμερικανικά πρότυπα,αλλά με IQ ραδικιού νομίζω ότι είναι η προσωποποιημένη διάψευση του αρχαίου ρητού,νούς υγιής εν σώματι υγιή.

Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος said...

Θόδωρε,

Σε ευχαριστώ για τον ευγενικό τρόπο σχολιασμού σου.

Θα παρατήρησες οτι ο Βενιζέλος δεν μου είναι αντιπαθής.

Το θέμα δεν είναι τι άποψη έχω εγώ αλλα ποια είναι η πραγματική κατάσταση.

Αναφέρομαι σε μια κατάσταση που έχει προεκτάσεις πρακτικές και επικοινωνιακές.

Η απόφαση να γίνει κάποιος πολιτικός είναι δύσκολη και δεν παίρνεται ούτε πίνοντας καφέ, ούτε διοτι ο ενδιαφερόμενος δεν έχει άλλη απασχόληση. Πρόκειται για αφιέρωση στα κοινά και αυτό θέλει κότσια.

Ο Βενιζέλος είναι ένα συστηματικό άτομο, έχει συσσωρεύσει γνώση, έχει εκτεθεί στην πολιτική και έχει γίνει αυτό που ο Μίμης και άλλοι αποκαλούν «πολιτικό ζώο» δηλαδή έχει πολιτική διαίσθηση.

Ενω όμως έχει ολοκληρωθεί ως άτομο και έχει ετοιμασθεί για καριέρα πολιτικού, άφησε εκτός προετοιμασίας αυτό που είναι η ίδια του η ζωή, το σώμα του.

Η υπερβολική παχυσαρκία είναι παθολογική με αίτια είτε ορμονικά είτε ψυχολογικά.

Και τα δύο αντιμετωπίζονται αλλά χρειάζεται βούληση για αυτό. Αντίθετα αν ένα άτομο αφεθεί στην βουλιμικότητά του τότε αργά η γρήγορα θα υποκύψει σε αυτήν και η διαύγεια του πνεύματος και η αποτελεσματικότητα των αποφάσεων του. Ένας πολιτικός δεν είναι όπως ένας καλλιτέχνης που εμφανίζεται όποτε θέλει και όποτε έχει αντοχές..

Ενα πολιτικός είναι όπως ένας ραλίστας... με ανάλογες φυσικές απαιτήσεις για να είναι αποτελεσματικός σε επίλυση κρίσεων, κατάσταση καθόλου σπάνια ιδιαίτερα στην θητεία ενός πρωθυπουργού.

Επίστρεψέ μου επίσης να επαναλάβω το ερώτημα που ήδη έθεσα... Πως είναι δυνατόν τόσοι πολλοί και διαφορετικοί υποψήφιοι και πολιτικοί στις ΗΠΑ να έχουν δει αυτό που δεν βλέπουμε εμείς... ενω οι δικοί μας πρόγονοι το εφάρμοσαν στη γενική τους παιδεία, το «Νους υγιής εν σώματι υγιές»;

Elias said...

Σας διαβάζω συχνά, και κυρίως τα περί Οικονομίας, με βρίσκουν σύμφωνο.Σας παραθέτω ανάρτηση ,πρόσφατη, στον Μίμη και στο blog μου, περί Νέας Αριστεράς
Πίστευα και πιστεύω στις αριστερές προσπάθειες για ανακάλυψη οραμάτων ,νέων συγκινήσεων,νέων στόχων. Η σύγχρονη όμως πραγματικότητα ,απαιτεί σχέδιο κύριοι: χαρτί και μολύβι,υπολογισμούς και προβλέψεις. Ένας αριστερός πολιτικός δεν πρέπει να ξεχνάει οτι κάθε μέτρο κοινωνικής πολιτικής αποτελεί κομμάτι της οικονομικής πολιτικής.
Σοσιαλιστική πρόταση εξουσίας σημαίνει ,μεταξύ άλλων , προσπάθεια ενσυνείδητης αυτοδιαχείρισης του ατομικού νεοελληνικού ενθουσιασμού και υιοθέτηση εννοιών όπως οικονομικός προγραμματισμός,σχεδιασμός,ορθολογισμός
Είμαστε πλεόν, σχεδόν όλοι, ασυνείδητα, υπέρ της σοσιαλιστικής, της αριστερής στροφής στην χώρα ,μέσα όμως απο την αναγκαστική υιοθέτηση της θεωρίας των κοινωνικών αγορών,του ανθρώπινου οικονομικού φιλελευθερισμόυ. Και επειδή απεχθάνομαι την ετικετοποίηση απόψεων και οικονομικο-πολιτικών θέσεων, θα το πώ απλά, με κίνδυνο να κουράσω επαναλαμβάνοντας το : να λέμε για κάθε ένα όνειρο που σερβίρουμε στον πολίτη,πόσο θα κοστίσει ,πού θα τα βρούμε,πότε και πώς θα αποδώσει! Και επειδή δεν είμαι οπαδός της τεχνοκρατικής πρότασης εξουσίας,αλλά πιστός οραματιστής του εφικτού, και συντάσσομαι γρήγορα με το εφαρμόσιμο, προτείνω να ερμηνεύσουμε ξανά την έννοια της σύγχρονης Αριστεράς, της μή δογματικής -επαναστατικής Αριστεράς.
Αυτές τις ημέρες, είναι στην Αθήνα μια μορφή της ευρωπαική διανόησης , ένας γνήσιος φιλόσοφος -ιδεολόγος, ο Alain Badiou, ενώ τις προάλλες είχε έλθει μια άλλη σημαντική προσωπικότητα, ο Slavoi Zizek .Καλό είναι να στοχαστούμε λίγο πάνω στις θέσεις τους σχετικά με την σημερινή κοινωνιολογική πραγματικότητα, κια να ασπαστούμε τις εννοιολογικές τους μηχανές( αφού στηρίζονται σε διανοητές όπως ο Deleuze, ο Lacan κ.α) :

''Αυτό που έχουμε σήμερα δεν είναι τόσο πολύ η ΠΟΛΙΤΙΚΗ της απόλαυσης, όσο, για την ακρίβεια, η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ (η διοίκηση) της απόλαυσης, η οποία με τη στενή έννοια είναι μια μετα-πολιτική πράξη. Επειδή η απόλαυση είναι εσωτερικά απεριόριστη, σαν ένας σκοτεινός πλεονασμός του ακατανόμαστου, γι’ αυτό, το καθήκον μας είναι να φροντίσουμε να διαχειριστούμε έναν τέτοιο πλεονασμό. Το καθαρότερο σημάδι της βασιλείας της βιοπολιτικής είναι οι έμμονες ιδέες, που έχουμε για το ζήτημα του “άγχους”: πώς να αποφύγουμε τις αγχώδεις καταστάσεις, πώς να τα “βγάλουμε πέρα” μ’ αυτές. Το “άγχος” είναι το όνομα, που δίνουμε σ’ αυτήν την πληθωριστική διάσταση της ζωής, για αυτό το “τόσο πολύ,” που θέλουμε να το έχουμε πλήρως κάτω από τον έλεγχό μας..''

Αυτή την διαχείριση προτείνω, αυτή κρύβεται πίσω απο τους ψυχρούς αριθμούς δημοσιονομικής πολιτικής και καθημερινών ατομικών υπολογισμών. Εκεί θα παιχθεί το στοίχημα του μέλλοντος....
Να μεταφέρουμε στις μάζες την σύγχρονη αξία της αδογμάτιστης μαρξιστικής θεωρίας και την πρακτική και χρήσιμη πλευρά της φρουδικής και λακανικής συμβολής στο άτομο και στην κοινωνία. Οσοι δεν μπορούν να περάσουν αποκωδικοποιημένα αυτά τα μηνύματα, κια όσοι δυστυχώς τα αγνοούν, επέλεξαν λάθος πλευρά και κακώς πιστεύουν οτι ανήκουν στην προοπτική της Νέας Αριστεράς....

Unknown said...

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΟΥ ΜΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΒΡΙΣΚΕΙ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΕ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΘΜΟ ΦΙΛΕ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ....ΕΧΩ ΠΕΙ ΞΑΝΑ ΟΤΙ ΑΠΛΑΜΒΑΝΩ ΝΑ ΣΕ ΔΙΑΒΑΖΩ...ΔΥΣΚΟΛΟ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΣΤΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΘΑ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙ, ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΟΡΘΙΩΝ ΕΙΛΙΚΡΙΝΩΝ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΤΩΝ, ΕΝΑ ΛΑΟ ΑΛΩΜΕΝΟ ΚΑΙΟ ΑΛΛΟΙΩΜΕΝΟ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ, ΕΚΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΡΙΘΜΟ ΖΩΝΤΩΝ ΓΕΝΕΩΝ ΤΕΤΟΙΑ, ΠΟΥ ΔΥΣΚΟΛΑ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΑΙΣΙΟΔΟΞΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ.... ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΙΣΩΣ ΟΤΑΝ ΒΡΕΘΕΙ Ο ΗΓΕΤΗΣ ΩΣ ΦΩΝΗ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΑ ΩΤΑ "ΠΟΛΙΤΩΝ" ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ "ΙΔΙΩΤΩΝ".....ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΠΩΣ ΔΙΑΧΩΡΙΖΑΝ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΥΟ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ....

Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος said...

ELIAS,

Προσέχω τις απαντήσεις σου και σέβομαι το σκεπτικό σoυ που είναι δουλεμένο.

Με ενοχλεί κάπως η ανωνυμία σου. Το τάχα πλήρες βιογραφικό σου είναι προκλητικά άδειο...

Θα πρόσεξες οτι εγώ και το όνομά μου αναφέρω και οτι με αφορά στο βιογραφικό μου.

Έτσι μπορούμε να κάνουμε άνετο διάλογοι φίλε ELIAS…

Τώρα θα έλθω στα δυο blog που πρακτικά σε εκφράζουν.

Αυτό της αλλαγής http://allazoume.first-forum.com/ μου αρέσει λόγω των ιδεών που παρουσιάζει όπως και το καταπληκτικό δενδράκι που μακάρι να γινόταν το νεο έμβλημα του ΠΑΣΟΚ αντικαθιστώντας τον υποκοσμικό ήλιο που όπως θα παρατήρησες το επέστρεψε στην παλαιά του μορφή ο Γιώργος Παπανδρέου υποκύπτοντας σε εσωκομματικές πιέσεις...

Οταν ELIAS βλέπεις τέτοιο δογματισμό απο μέλη μιας πολιτικής παράταξης, που εκφράζεται με την επιστροφή στις «σάπιες» ρίζες... Ναι σάπιες είπα και δεν έκανα λάθος... να ξέρεις οτι δεν υπάρχει μέλλον εντός των πυλών.

Όσον αφορά το κοντινότερο σε σένα blog

http://eliasdeleuz.blogspot.com/

απο όπου και το ακόλουθο κείμενο θα πω οτι και εκεί βλέπω ορισμένες ενδιαφέρουσες ιδέες για τη Νέα Αριστερά.

Όμως το πρόβλημα είναι ο ορισμός του τι σημαίνει αριστερά διότι όπως γνωρίζεις αριστερά είναι και η αριστερά της κάθε ακροδεξιάς παράταξης..

Βέβαια εσύ το προσδιορίζεις με το Σοσιαλιστική.

Όμως αγαπητέ μου ELIAS παραδέξου ότι ευρισκόμαστε προ ενός παραδόξου.

Οτι και αν αποφασίσουμε εμείς στην μικρή μας χώρα, την Ελλάδα, δεν θα πετύχει εφόσον δεν προσδιορίζεται απο τις αρχές του ΜΑΑΣΤΡΙΧ.

Αυτό δεν έχει γίνει κατανοητό απο την πλειοψηφία των ανθρώπων με πολιτικό νου σε αυτή τη χώρα και συνεχίζουν να τυρβάζουν περί προγραμμάτων φτιαγμένων σύμφωνα με ότι κατεβάζει το σκερβέλο τους...

Πρόκειται περί πραγματικής κωμωδίας σε σημείο παράκρουσης...

Συχνά αναρωτιέμαι αν θα πρέπει να παμε μαζικά για ψυχοθεραπεία...

Τα θέματα του ασφαλιστικού π.χ. είτε θα λυθούν ως μέσος όρος των ευρωπαϊκών συστημάτων είτε «...ἄφες αὐτοῖς, οὐ γὰρ οἴδασιν τί ποιοῦσιν...»

Τα θέματα της παραγωγικότητας θα κωλύσουν επίσης σε χίλιες δυο απαιτήσεις και δεσμεύσεις...

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η τρέχουσα κωμωδία με τους εργατοπατέρες στα λιμάνια... που εκφράζει την πλέον αποκρουστική εικόνα μιάς ψευτοαριστερίζουσας κουλτούρας που στηρίζεται στην ασυδοσία και στη φοροκλοπή...

Αγαπητέ ELIAS, όποιος κλέπτει το κράτος με φοροκλοπή, όχι μόνο δεν είναι αριστερός αλλα ούτε έχει και το δικαίωμα να μιλάει ως αριστερός.. είναι δε στον δρόμο προς το κοντινότερο σωφρονιστικό ίδρυμα.

Ο αριστερισμός δεν είναι φερετζές της προστυχιάς, της υποκρισίας και της ανυποληψίας...

Όποιος είναι αριστερός είναι πρώτα απο όλα μεγαλόθυμος,

Είδες πουθενά κάτι τέτοιο...;

Το θέμα ELIAS είναι μεγάλο για να το πιάσουμε εδώ.

Όμως είναι καλό που στήθηκε αυτό το forum...

Παρατηρώ οτι ασχολείσθε στο forum και με θέματα παιδείας...

Σας ετοιμάζω λοιπόν κάτι προκλητικό... κάτι πραγματικά προκλητικό και θα χρειασθεί κουράγιο για να βγουν σχόλια και απαντήσεις...

Για μια πρώτη γεύση όμως ρίξε μια ματιά στο 20σελιδο στη διεύθυνση
http://www.holocausttaskforce.org/teachers/educational_reports/country/greece.pdf

Αν αντέχεις ανάρτησέ το στο forum να γίνει τσερτζελές... και όπως λένε οι Αμερικάνοι «…See you in hell brother…»

Elias said...

Κύριε Μπαζιωτόπουλε, εκτιμώ τα σχόλια σας, αλλά αυτό περί ..προκλητικά άδειου βιογραφικού, δεν με βρίσκει σύμφωνο. Η ανωνυμία μου δεν είναι σκόπιμη(αν και δεν είναι κάποιος υποχρεωμένος να δίνει τα στοιχεία του,αν εσείς το επιλέξατε, καλώς το κάνατε).Εγώ πάντως ,δεν καίγομαι να απλώσω το βιογραφικό μου( προς θεού,αυτό δεν σημαίνει κάτι για εσάς,ειλικρινά) αλλά σέβομαι την επιθυμία σας, και θα σας παραθέσω αμέσως κάποια στοιχεία:

Kαραβόλιας Ηλίας
DATE/PLACE OF BIRTH 14-01-1976/ Rhodes Island/Greece
ADDRESS/CONTACT Athens, P.Faliro -Feraiou 65, tel.6932715847/ ekaravolias@yahoo.gr


STUDIES : BA degree / graduate diploma in Economics/ Msc
Sector of studies:
- Behavioral Economics
Department of Economics
Law and Economic School,
Aristoteliοn University , Thessalonica, Greece

ENGLISH (fluently)
PUBLISHED PAPERS
1994- 2004 - ‘Οικονομικός Ταχυδρόμος’
1994- 1996 - ΄΄Business Contact’
1996-1997 - Member of Pro-Europa Atlantic Association of Journalists
2004/2007 - Scientific cooperator for the MBA edition εφημ. ΤΑ ΝΕΑ
και μέλος συγγραφικής ομάδας του βιβλίου ΄΄Ανοιχτό ΜΒΑ΄΄,εκδ.Ελλ.Γράμματα

(Απο τις 15/1/2008 είμαι και Σύμβουλος Εκδοσης στο κλαδικό περιοδικό Μοmentum,που θα κυκλοφορήσει σύντομα,με συνδρομητικό κοινό απο τον Χρηματασφαλιστικό χώρο)


Επαγγελματικές θέσεις:

Member of Board of Directors of

2007-2008
- Proton Assistance- Εταιρεία Οδικής Προστασίας
- International Health Assistance – Επέιγουσα Ιατρική Εξυπηρέτηση
- TOP Capital S.A – Project Finance Company (Geneva –Athens)
- Gefico Resorts Investments( Cyprus- Athens)

1998 – 2006 Executive Member of NORTHSTAR FINANCE S.A (Group of Investment Banking companies for Skandia ,UBS , Man Group Greece /SE Europe)

Elias said...

Δεν έχω καμία σχέση με το φορουμ allazoume.first-forum.com,απλά έτυχε να γράψω, όπως και σε πολλά άλλα.Και πάλι σας λέω, οτι εκτιμώ την επώνυμη τοποθέτηση σας, και στο blog μου http://eliasdeleuz.blogspot.com/ θα είστε πάντα καλοδεχούμενος(πάρα πολύ καλό το προσωπικό σας blog,συγχαρητήρια)

Elias said...

Οσον αφορά τις απόψεις σας για την φοροκλοπή και την αριστερή ρίζα των φοροφυγάδων, θα διαφωνήσω απόλυτα.Προς θεού,ας μην συγχεόυμε ιδεολογικούς ορίζοντες με δήθεν κοινωνική ευθύνη. Το κράτος ,διδάσκει πώς να αποφεύγουμε τις υποχρεώσεις και μας ωθεί στην δράση του free rider και στην επανεξέταση του ορισμού των Δημοσίων Αγαθών.
Άξιότιμε κε Μπαζιωτόπουλε,διετέλεσα υψηλόβαθμο στέλεχος στην γραμματεία πολιτικού σχεδιασμού της νεολαίας της ΝΔ. Ακολουθώ μια αντίστροφη διαδρομή,απο τις αρχές της δεκαετίας του '90,απο αυτήν που οι περισσότεροι διέγραψαν μετά την δεκαετία του '70.
Ο ορισμός της Αριστεράς, απασχόλησε ανθρώπους όπως τον Μαρξ,τον Κευνς, τον Καστοριάδη, τον Φουκώ κ.α δεκάδες διανοητές. Ας μην απασχολήσει και τα ταπεινά μυαλά μας, ας θεωρητικολογήσουμε κάπως στα σχόλια μας,και ας παραθέτουμε απλά απόψεις-συνιστώσες των παραστάσεων που πάιρνουμε απο μελέτες-παρατηρήσεις. Δεν τολμώ να ασχοληθώ με θεωρητικές έννοιες, σε μια εποχή όπου ζούμε για να βεβαιώνουμε τις αμφιβολίες μας κια για να αμφιβάλλουμε τις βεβαιότητες μας..

Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος said...

ELIAS,

δεν αναφέρομαι σε αριστερή ρίζα των φοροφυγάδων αλλά σε φερετζέ της αριστεράς που χρησιμοποιούν και οι φοροφυγάδες και οχι μόνο.

Οι φοροφυγάδες σε διαβεβαιώ ότι δεν έχουν κανένα ιδεολογικό ορίζοντα ή ιδεολογική ανησυχία..

Κλέφτες είναι και με πατέντα...

Το αν το κράτος τους ωθεί με τον αποκρουστικό και αναποτελεσματικό μηχανισμό του στη φοροκλοπή είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.

Σε αυτό το θέμα είμαι καθαρός και ξάστερος...

Δεν νομίζω οτι η ιδεολογία παίζει ρόλο και σε άλλους τομείς δράσης όπως π.χ στον τομέα των εργατοπατέρων στα λιμάνια που ήδη απεργούν ενώ οι επιχειρηματίες τρέχουν ξοπίσω τους χιλιοπαρακαλώντας να διακόψουν την απεργία διότι θα πάθουν οικονομική καταστροφή.

Αυτή τη στιγμή ELIAS η βουλή έπρεπε να νομοθετεί ενάντια στα άδικα και προκλητικά δικαιώματα των εργατοπατέρων (απροσδιόριστο και ανεξιχνίαστο ποσοστό υπερωριών επι των ωρών εργασίας...) και οταν περάσει τα νομοθετήματα ως νόμους του κράτους να καθαρίσει τον «Κόπρο του Αυγεία» στα λιμάνια.

Αυτό λέγεται σοσιαλιστική και κοινωνική πολιτική διότι έτσι θα μεριμνήσει για τους πολλούς λιμενεργάτες εις βάρος των ολίγων και παρασιτικά διαβιούντων εργατοπατέρων οι οποίοι κουβαλάνε το φερετζέ του ΚΚΕ συνεπικουρούμενοι απο απόλυτα συγκεχυμένους διανοητικά και οχι ιδεολογικά ΠΑΣΟΚΤΖΗΔΕΣ.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει το οτι ο Αλέξης Τσίπρας διαχώρισε τη θέση του σε αυτή την αηδιαστική κατάσταση. Δεν προσφέρει άκοπα και αβασάνιστα την υποστήριξη του σε οποιονδήποτε κρεμάει ταμπέλα συνδικαλιστή...

Μόνο με ξεκάθαρο μυαλό και με ξεκάθαρη πολιτική θα παμε μπροστά... Δεν έχει σημασία αν αυτά θα τα εφαρμόσει το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ. Δεν έχει σημασία διότι πρόκειται για θέματα επιβίωσης και η επιβίωση δεν είναι θέμα ιδεολογίας... Οταν ο γιατρός σου δίνει το φάρμακο για να μη πεθάνεις δεν τον ρωτάς... «Γιατρέ το επιτρέπει η θρησκεία μου αυτό το φάρμακο...;»