Η ιστορία του Ελληνικού Χρέους...

«Ο Επισκέπτης της Παρασκευής» της 6ης Μαρτίου 2009")

(Η ακόλουθη επιστολή στάλθηκε ως σχολιασμός των όσων ειπώθηκαν απο τον Μίμη Ανδρουλάκη στην εκπομπή του Alpha 98.9 «Ο Επισκέπτης της Παρασκευής» της 6ης Μαρτίου 2009")

Μίμη,

Όσον αφορά τις τράπεζες συνιστάς λύσεις που δεν έχουν πρακτικό υπόβαθρο ή εφικτούς μηχανισμούς υλοποίησης.

Γίνεσαι έτσι και εσύ πολιτικάντης διότι πέφτεις στην παγίδα απραγματοποίητων μηχανισμών περί ελέγχου / εγγύησης των δανειοδοτούμενων απο τα επιμελητήρια...

Μια εφικτή λύση που ακολούθησε ο πρόεδρος Roosevelt και την εχω αναφέρει σε πάμπολλες παρεμβάσεις μου, ειναι το αντίστοιχο του Reconstruction Finance Corporation (RFC) το οποίο αρχικά διένειμε τα χρήματα του κράτους (π.χ. τα Ελληνικά 28 δις) στους αποδέκτες μέσω των εμπορικών τραπεζών και των ασφαλιστικών ταμείων. Όμως αργότερα, όταν η κρίση χειροτέρεψε διαμόρφωσε ένα νέο νόμο, τον Emergency Relief and Reconstruction Act και εξουσιοδότησε την RFC να μοιράζει τα δάνεια και άλλες χρηματοδοτήσεις (όπως π.χ. τα δικό μας ΕΣΠΑ) κατ ευθείαν στους αγρότες και στα έργα ανασυγκρότησης.

Επιπλέον, αργότερα (1938) έστησε την Fannie Mae, τον γνωστό ενδιάμεσο στεγαστικό φορέα (όπως και η Freddie Μac που ιδρύθηκε το 1970) για να ενισχύσει την αγορά ακινήτων που και στην Αμερική ήταν και παραμένει η ατμομηχανή της κάθε ανάπτυξης... Άλλωστε και η τρέχουσα κρίση ξεκίνησε απο την υπερθέρμανση της στεγαστικής πίστης στις ΗΠΑ.

Να συμπληρώσω οτι δεν ήταν τυχαίο ότι οι δυο βασικές νομοθετικές ρυθμίσεις του Roosevelt αφορούσαν την γεωργία Agricultural Adjustment Act of 1933 (AAA) και τη βιομηχανία National Industrial Recovery Act of 1933 (NIRA).

Ακόμα, φρόντισε να αναδιαρθρώσει το υπάρχον νομικό καθεστώς ώστε να το κάνει συμβατό με τα έκτακτα μέτρα που έπαιρνε για την πολιτική ανασυγκρότησης.

Έτσι μετα το “There is a demand for a new deal in the management of the affairs of the American people” προχώρησε σε πράξεις υποστήριξης του ανωτάτου δικαστηρίου (Supreme Court) με δικαστές που θα έβλεπαν θετικά τις αναδιοργανωτικές του προσπάθειες στην οικονομική ανασυγκρότηση...

Περίφημη σε αυτό υπήρξε η υπόθεση West Coast Hotel Co. v. Parrish όπου η Elsie Parrish έκανε αγωγή στον εργοδότη της (West Coast Hotel) διοτι την πλήρωσε με λιγότερα απο το ελάχιστο που επέτρεπε η σχετική εργατική νομοθεσία της πολιτείας της Washington.

Η αρχική απόφαση του δικαστηρίου ήταν ενάντια στην απαίτηση της Elsie Parrish διότι σύμφωνα με την ερμηνεία του άρθρου 14 του συντάγματος περί της ελευθερίας των συναλλασσόμενων θα μπορούσε να πληρωθεί και με λιγότερα χρήματα απο όσα καθόριζε η νομοθεσία...

Όμως σε επόμενη εκδίκαση ο δικαστής Hughes αρνήθηκε την ερμηνεία αυτή του άθρου 14 του συντάγματος ισχυριζόμενος ότι δεν μπορεί να ισχύσει κάτι τέτοιο αν δεν υποστηρίζεται και απο σχετικό νόμο που όμως στη πολιτεία της Washington ήταν αντίθετος.

Πρόκειται περί κορυφαίας δικαστικής απόφασης των Αμερικανικών δικαστηρίων σχετιζόμενης με την οικονομική κρίση διότι σε αυτήν κονταροκτυπήθηκε ο Πρόεδρος Roosevelt με το Ανώτατο Αμερικανικό Δικαστήριο του οποίου την σύνθεση προσπάθησε να αλλοιώσει με σχετική εισήγηση στο Κογκρέσσο για την τοποθέτηση 6 νέων δικαστών δεκτικών της φιλοσοφίας των έκτακτων μέτρων της new Deal πολιτικής του.

Η συγκεκριμένη προσπάθεια έμεινε στην ιστορία ως η αλλαγή που έσωσε τους εννιά “the switch in time that saved nine.”

Όμως, παρά το οτι απέτυχε η συγκεκριμένη προσπάθεια, γίνονται φανεροί οι συνειρμοί μεταξύ του αγώνα του Roosevelt να φέρει αποτέλεσμα και των τραγελαφικών αδυναμιών της Ελληνικής κυβέρνησης που έχει καταστεί άθυρμα στα χέρια της Ελληνικής δικαστικής εξουσίας με τις αψυχολόγητες ερμηνείες του συντάγματος, ανάλογα με τις εισηγήσεις του εκάστοτε ειδικού συμβούλου (στην προκειμένη περίπτωση κυρίου Σπύρου Μαρκάτη) στα μέλη του ΣΤΕ.

Ο τραγέλαφος των ερμηνειών των συνταγματικών άρθρων αποδεικνύεται και απο το γεγονός οτι στις 95% των περιπτώσεων η ολομέλεια του ΣΤΕ αποφασίζει σύμφωνα με τις εισηγήσεις του εκάστοτε συμβούλου.

Αν αυτό δεν ορίζει την αδυναμία απονομής δικαιοσύνης στη χώρα μας και μάλιστα σε κρίσιμα έργα που σχετίζονται με την ανάπτυξη της χώρας, τότε τι τα ορίζει...

No comments: