Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις στο Παλαιστινιακό ζήτημα - παρά μόνο για τους φανατικούς και τους παράφρονες…

(Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΚΗΦΙΣΙΑ την 9η Ιανουαρίου 2009)

Αναμφίβολα δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις διότι εμπλέκονται πολλά θέματα στο Παλαιστινιακό ζήτημα.

Οι Εβραίοι δεν πήγαν στην Παλαιστίνη μόνο για να αποφύγουν την συνεχή καταδίωξη απο τους απανταχού της γης λαούς και δεν διώκονταν απο τους απανταχού της γης τόπους χωρίς αιτία...

Είναι χαρακτηριστικό της Εβραϊκής θρησκείας η απομόνωση και η διαφορετικότητα που δεν αφήνει περιθώρια ούτε στους ίδιους να έχουν την ευχέρεια του συγχρωτισμού και της κοινωνικής μίξης παρά μόνο αν γίνουν δακτυλοδεικτούμενοι απο την ίδια τους την κοινωνία...

Ζούσαν αποκλεισμένοι και υφίσταντο τις επιπτώσεις αυτού του αποκλεισμού απο τις δυτικοποιημένες κοινωνίες που δεν ανέχονταν το διαφορετικό που προκαλεί παρά μόνο σαν φολκλόρ.

Ο αποκλεισμός απο επίσημες θέσεις σε διοικητικούς μηχανισμούς και επαγγέλματα της δύσης, τους ανάγκασε να γίνουν ελεύθεροι έμποροι και αργότερα μικροτραπεζίτες...

Είναι χαρακτηριστικό οτι η Salomon Brothers, η Εβραϊκών συμφερόντων Επενδυτική Τράπεζα ήταν πάντα το αγκάθι στο μάτι των αγγλοσαξονιστών, και αφέθηκε να καταρρεύσει διότι δεν την «πήγαιναν...» αφού φρόντισαν να διοχετεύσουν δικαιολογίες ως στάχτη στα μάτια των αδαών...

Η διαφορετικότητα οδήγησε τους Εβραίους στο να μηχανεύονται ανέκαθεν την ανατροπή των καθεστώτων που τους γκετοποιούσαν... ιδιαίτερα μετά την ανάδειξη μιας ισχυρής τάξης εργατοτεχνιτών, την περίοδο της βιομηχανικής επανάστασης, τους οποίους επηρέαζαν με την υπόσχεση ενός ανθρωπινότερου μέλλοντος...

Απο την εποχή της Γαλλικής επανάστασης δεν έπαυσαν και να θεωρητικολογούν υπερ μιας δικαιότερης ταξικά κοινωνίας και είδαν τελικά τις θεωρίες τους να αποκτούν υπόσταση στο Μπολσεβίκικο πραξικόπημα (κατ άλλους επανάσταση παρά το οτι εκπροσωπήθηκε απο το .07% του Ρωσικού λαού)

Στη Γερμανία, οι συνεχείς αποτυχίες τους να αντιγράψουν το Ρωσικό επίτευγμα κούρασε και εξενεύρησε την συντηρητική αστική τάξη που τους το φύλαγε ευκαιρίας δοθείσης και δεν άργησε να βρει τα προσχήματα...

Η ήττα των Γερμανών στον Α΄Π.Π. και η άρνηση των Εβραίων να συνεισφέρουν οικονομικά στα πλαίσια μιας νέας τάξης πραγμάτων, που αναδεικνυόταν απο το πληγωμένο Γερμανικό Έθνος, καλλιέργησε μια νέα θρησκευτικότητα με αντίστοιχα ισχυρό με τον Εβραϊκό, κοινωνικό σεκταρισμό.

Είναι μοιραίο να αναπτύσσονται υπό συνθήκες πίεσης σεκταριστικές αντιλήψεις και συμπεριφορές στις ανθρώπινες κοινωνίες που εντάσσονται σε υπάρχοντα ή δημιουργούμενα θρησκευτικά ήθη, ώστε αυτές να επιβιώνουν σε συνθήκες αποκλεισμού και απομόνωσης...

Η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη και έμελλε στον Ναζισμό που προέκυψε ως η νέα τάξη πραγμάτων, να απομακρύνει ότι αντιλαμβανόταν ως ξένο σώμα. Η Σπαρτιατικοποίηση μιας ελίτ του Γερμανικού λαού, ανδρωμένης στα πρότυπα ενός ετοιμοπόλεμου μηχανισμού με απόλυτη πίστη στα νεοαποκτηθέντα ιδεώδη, τα Ναζιστικά ιδεώδη, δεν θα μπορούσε να αποδεχτεί το οιοδήποτε φανερά ξένο ή διαφορετικό.

Το γεγονός οτι ο Ναζισμός ήταν το εργαλείο και όχι η αιτία του Εβραϊκού Ολοκαυτώματος αποδεικνύεται και απο το οτι ο εβραϊκός πληθυσμός υπέφερε δραματικά όταν συγκατοικούσε με λαούς ευρισκόμενους εν κινδύνω... Τότε σχεδόν πάντα κατέληγε ως ο αποδιοπομπαίος τράγος...

Το σημαντικό είναι οτι ελάχιστοι κατάλαβαν (πολλοί απλά προσποιήθηκαν οτι δεν κατάλαβαν) οτι το πρόβλημα των εβραίων στον Β΄Π.Π. δεν ήταν ακριβώς ο Ναζισμός διότι τότε δεν θα μπορούσαν να εξηγηθούν οι απειράριθμοι διωγμοί, τα απερίγραπτα πογκρόμ και ο συνεχής εξαναγκασμός σε γκετοποίηση των εβραϊκών κοινοτήτων. Ασφαλώς η γκετοποίηση των Εβραίων της Θεσσαλονίκης δεν ήταν έργο των Ναζιστών... αλλά τους βοήθησε αφάνταστα να υλοποιήσουν το αποτρόπαιο έργο τους.

Το ακόμα ποιο σημαντικό είναι ότι η κατανόηση της ρίζας του κακού μας οδηγεί στα αίτια της συμπεριφοράς των σημερινών εβραίων του Ισραήλ...

Όπως οι Γερμανοί Ναζιστές ανέλαβαν να εξοντώσουν μέσω της ανελέητης καταναγκαστικής εργασίας ή να απομακρύνουν απο τα εδάφη τους, τους εβραίους, έτσι και οι σημερινοί Εβραίοι ανέλαβαν να διώξουν τους Παλαιστινίους απο τα δικά τους εδάφη...

Είναι εχθροί οι Παλαιστίνιοι, όχι διότι ρίχνουν πυραύλους στις κατοικημένες περιοχές του Ισραήλ αλλά διοτι δεν συνδυάζονται με την εβραϊκή κουλτούρα και τρόπο σκέψης... Διαφέρουν ενω βρίσκονται στην ίδια γειτονιά με κίνδυνο να αλλοιώσουν οτι αιώνες τώρα πρεσβεύει ο εβραϊσμός..., άρα πρέπει να φύγουν ή να εξοντωθούν όπως και οι Εβραίοι της Ναζιστικής Γερμανίας... Η μέθοδος και τα μέσα απομάκρυνσης ασφαλώς διαφέρουν αλλα ο στόχος παραμένει ολόιδιος...

Η διαφορά είναι οτι οι Παλαιστίνιοι έζησαν και ζουν στην προγονική τους γη χωρίς αμφιταλαντεύσεις και ιστορικά διαλείμματα σε αντίθεση με τους σημερινούς Εβραίους Νεοσιωνιστές* που είναι κυρίως Ευρωπαίοι και Ρώσοι άποικοι...

Όμως το γεγονός αυτό ουδόλως διαφοροποιεί τους προαποφασισμένους στόχους τους που αυτή τη φορά λειτουργούν και ως το μακρύ χέρι των γαιοστρατηγικών συμφερόντων της δύσης σε μια αλλόθρησκη Μέση Ανατολή.

Έτσι πέρα απο την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης συμπεριφοράς σε συνθήκες απομονωτισμού, έχουμε και το πολυ συγκεκριμένο ερώτημα του τι μέλλει γενέσθαι με τους Παλαιστινίους.

Αν είχε γίνει απο την αρχή ένας διακανονισμός, κάτι σαν την ανταλλαγή των Χριστιανικών με τους Μωαμεθανικούς πληθυσμούς, κατά τη διαμόρφωση του σημερινού Ελληνικού κράτους και κυρίως μετα την Μικρασιατική καταστροφή, τότε ίσως να είχε υπάρξει λύση...

Όμως δεν θα ήταν λύση παρά για τους Παλαιστίνιους. Ούτε οι Άγγλοι που συνέβαλαν, μετά απο συνεχείς παλινωδίες, στην ίδρυση του κράτους του Ισραήλ ούτε, πολυ περισσότερο, οι Αμερικανοί θα επωφελούντο απο μια τέτοια διευθέτηση...

Σήμερα όμως, που η αξία ενός φυσικού προτεκτοράτου της δύσης με αναβαθμισμένες πρωτοβουλίες και ελευθερία κινήσεων, όπως το Ισραήλ, έχει πλέον μειωμένη αξία, η κατάσταση έχει γίνει ακόμα ποιο περίπλοκη χάρη στην αποτρόπαιη και μυωπική πολιτική του αποχωρούντος προέδρου των ΗΠΑ.

Θεωρώντας οτι βοηθά και ενεργώντας με παιδική αφέλεια σε τάχα ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις μεταξύ των αντιμαχόμενων πληθυσμών (Ισραηλινών και Παλαιστινίων) έριξε λάδι στην φωτιά σε όλη την γύρω περιοχή διαμορφώνοντας κλίμα αέναης σύγκρουσης και φανατισμού ενάντια σε λαούς που η θρησκεία διαμορφώνει τον τρόπος ζωής τους και γίνεται αιτία πολέμου σε οτιδήποτε αλλόθρησκο και διαφορετικό.

Το αδιέξοδο πλέον απο την υποδαύλιση της εθνικής ή θρησκευτικής διαφορετικότητας στους λαούς γίνεται περισσότερο απο προφανές στην Εβραιο-Παλαιστινιακή διένεξη και η επιδιωκόμενη λύση δεν θα είναι πάρα μία ανάπαυλα έως την επόμενη σύγκρουση και μέχρις ότου η πολυπολιτισμική συμβίωση γίνει πηγή δημιουργίας και η βάση ενός νέου πανανθρώπινου ήθους.

* ΝεοΣιωνιστής είναι αυτός που αφαιρεί από τους Παλαιστίνιους, τον μοναδικό αυτόχθονα λαό της ιστορικής Παλαιστίνης, τουλάχιστον την αυτονομία του στο κομμάτι της πατρίδας που του απέμεινε.

Ted Honderich (Λονδίνο, 31/12/2008)