Επιτέλους πράσινες ζώνες αντί για πράσινα άλογα...

(Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΚΗΦΙΣΙΑ την 28η Νοεμβρίου 2008)

Ζούμε στη χώρα της δυσπιστίας...

Ελάχιστοι συνάνθρωποί μας παίρνουν στα σοβαρά νέες ιδέες και προτάσεις που θα μας βγάλουν απο την συντήρηση του κοινωνικού μας γίγνεσθαι και θα μας δώσουν την ώθηση προς μια γονιμότερη ζωή.

Όμως υπάρχουν και εξαιρέσεις που όσο και αν εμείς οι δύσπιστοι σπεύδουμε να τις κατατάξουμε στα πράσινα άλογα, εκείνες επιμένουν διοτι κάποιος επιτέλους είχε το σθένος να δει τα πράγματα με ανοικτό μυαλό και να κινηθεί με αισιοδοξία έξω απο την στασιμότητα και την απραξία των πολλών.

Πρόκειται για μια παγκόσμιας εμβέλειας πρωτοβουλία νέων ανθρώπων, απο τον Καναδά έως την νέα Ζηλανδία, που αποσκοπεί στο να διατηρήσει αλλά και να βελτιώσει το φυσικό περιβάλλον που περιβάλει τις αστικές περιοχές, διαμορφώνοντας πράσινες ζώνες (Green Belts) γύρω και μέσα σε αυτές.

Πρωτοπόρος της ιδέας υπήρξε ο Γερμανός αρχιτέκτων -- πολεοδόμος Ernst May, o οποίος κατά την διάρκεια του μεσοπολέμου έδωσε νέα πνοή στην αστική ανάπτυξη με τις πρωτοποριακές ιδέες που εφάρμοσε στην ανάπλαση της πόλης της Φραγκφούρτης ενω το 1930 μετακομίζοντας με ολόκληρη την ομάδα των συνεργατών του στην Σοβιετική Ένωση, σχεδίασε για το Σταλινικό καθεστώς τις δομές της νέας Σοβιετικής πόλης.

Μετα τον 2ο ΠΠ την ιδέα ενστερνίστηκε το υπουργείο οικιστικού σχεδιασμού και ανάπτυξης της Αγγλίας υπό τον Duncan Sandys και διαμόρφωσε την ζώνη που περιβάλλει το Λονδίνο έξω απο την περιφερειακή Λεωφόρο 42/55. Το έργο στόχευε στο να οριοθετήσει την ανεξέλεγκτη οικιστική επέκταση της πόλης ώστε οι κάτοικοί της να έχουν πρόσβαση στο φυσικό περιβάλλον χωρίς να αναγκάζονται να ταξιδεύουν μεγάλες αποστάσεις.

Θα έλεγε επομένως κάποιος δημότης της Κηφισιάς, οτι οι ενέργειες του κινήματος των Green Belters να διακόπτουν την αέναη επέκταση των πόλεων με την επακόλουθη καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, έρχεται «γάντι» στις αναβαθμισμένες περιβαλλοντικές ευαισθησίες μας...

Ακριβώς αυτό είδε και διαπίστωσε ως ανάγκη ο νεαρός δημοτικός σύμβουλος της Κηφισιάς Βασίλης Ξυπολυτάς και ξεκίνησε την προσπάθεια δημιουργίας της πρώτης Πράσινης Ζώνης (Green Belt) ως MKO στην Κηφισιά...

Αρκετοί θα τον θυμούνται και απο τους σπόρους του “Lathyrus Blue Ripple”, ενός αρωματικού λουλουδιού που μοίραζε πριν δυο χρόνια, προκαλώντας το ενδιαφέρον των ψηφοφόρων, στις δημοτικές εκλογές του 2006.

Την περασμένη Δευτέρα, στις 24 Νοέμβριου, η Green Belt εγκαινίασε την πρωτοβουλία της σε συνεργασία με την ψυχή του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, κυρία Νίκη Γουλανδρή, το Κοινωφελές ίδρυμα Λάτση και το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών.
Η συνάντηση ήταν λιτή όπως αρμόζει σε κινήματα και οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο ύπαιθρο.

Αναντίρρητα δεν μπορεί να αγνοηθεί και η θεωρητική πλευρά της προσπάθειας που είναι η μελέτη των συνθηκών συμφιλίωσης του σημερινού άνθρωπου με το πράσινο και την προστασία του. Την διαμόρφωση αυτής της κουλτούρας η Green Belt την ξεκινά αναπτύσσοντας δραστηριότητες και πρωτοβουλίες εκπαιδευτικού χαρακτήρα για τους μαθητές των δημοτικών και των γυμνασίων της πόλης μας.

Αν δεν πιστέψουν και δεν αγαπήσουν την φύση τα παιδιά μας, εμείς οι μεγαλύτεροι θα συνεχίσουμε να αδιαφορούμε ενω εκείνα θα αγωνιούν όλο και συχνότερα να μας μεταπείσουν να φυλάξουμε το χαρτί ή την σακούλα του «Picnic» για να το αποθέσουμε στο πρώτο καλάθι αχρήστων που θα συναντήσουμε.

Η Green Belt ξεκινά με ένα φιλόδοξο πρόγραμμα συνεχών φυτεύσεων 60.000 δενδρυλλίων σε επιλεγμένες περιοχές της πόλης μας με φυτά που προτείνουν ειδικοί βοτανολόγοι του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας.

Στην παρουσίαση αναφέρθηκαν οι πρώτες ζώνες φύτευσης που καλύπτουν περιοχές από τα όρια της πολιτείας και της άνω Κηφισιάς μέχρι την κάτω Κηφισιά και τις Αδάμες.

Συμφωνήθηκε να ξεκινήσουν τα πρώτα φυτέματα στα μέσα Φεβρουαρίου (η ακριβής ημερομηνία θα ανακοινωθεί αργότερα) ενώ αναφέρθηκαν οι σκοποί της οργάνωσης στα δικά μας Κηφισιώτικα πλαίσια, που εκτός απο την διαμόρφωση και την διαφύλαξή ενός βελτιωμένου περιβάλλοντος ζωής θα είναι η καλλιέργεια σειράς εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων και εκδοτικών ενεργειών συναφών με τους σκοπούς της Οργάνωσης, ώστε να τις ενστερνιστούν όσο το δυνατόν περισσότεροι κάτοικοι της πόλης μας και να γίνουν ενεργοί συμμέτοχοι σε αυτές.

Βέβαια όλα αυτά ισως να φαντάζουν κάπως υπερβολικά σε μια πόλη που οι κάτοικοί της συνήθισαν να καταστρέφουν αιωνόβια δένδρα χωρίς την παραμικρή επιφύλαξη και με την επιτροπή περιβάλλοντος, όποτε συνεδριάζει, να έχει στην ατζέντα της προτάσεις κοπής και οχι φύτευσης νέων δένδρων...

Προσωπικά δεν έχω ακόμα συναντήσει έναν συνδημότη μου που να άνοιξε πρώτος συζήτηση για την προστασία των δένδρων της Κηφισιάς ενω όποτε συμμετείχα σε συναντήσεις συλλόγων «προστασίας» της Κηφισιάς, αρκετοί ήταν εκείνοι που εμφανίσθηκαν να παραπονιούνται για το δένδρο που ενοχλεί την πρόσβασή τους σε κάποιο πεζοδρόμιο.

Το ποιο σημαντικό όμως που θα πρέπει να αποτελέσει και στοιχείο της προσπάθειας της Green Belt είναι αυτό που ανέφερε η πάντα διορατική και δραστήρια κυρία Νίκη Γουλανδρή...