«Γνωρίζοντας την Αμερική»

Λίγα λόγια για τις άθλιες γενικεύσεις οτι η Αμερική είναι τάχα ο κακός δαίμονας του κόσμου με αφορμή το άρθρο του κύριου Μανδραβέλη (της 8/11/2008 στην Καθημερινή) «Γνωρίζοντας την Αμερική»

Οχι κύριε Μανδραβέλη, δεν μισούμε την Αμερική και δεν βλασφημούμε την ώρα και την στιγμή της 4ης Ιουλίου 1776 που υπογράφτηκε αυτή η Διακήρυξη, το αντίθετο μάλιστα...

Διότι η διακήρυξη αυτή αφορά τον κάθε ελεύθερο άνθρωπο και είναι δείγμα σκέψης και γραφής του τι σημαίνει ελευθερία...

Όσον αφορά το τι λέγεται στη χώρα μας, αυτό δεν λέγεται απο τους πολλούς αλλά απο τους ελάχιστους, τους ψευτοαριστερούς για την ακρίβεια, διότι οι γνήσιοι αριστεροί είναι δυστυχώς ελαχιστότατοι.

Δεν είναι αριστερή η κυρία Παπαρήγα, κύριε Μανδραβέλη αλλά καπηλεύτρια του αριστερισμού, μια εκμεταλλεύτρια της προσμονής απλών ανθρώπων που πιστεύουν στο όνειρο μιάς καλλίτερης ζωής...

Αν υπήρχε έστω και το ελάχιστο στοιχείο ενδιαφέροντος απο την θρασύτατη αυτή κυρία για τους φτωχούς ή το δίκιο του εργάτη, θα είχε κατέβει πέρυσι με τις φωτιές να παλέψει στα μέτωπα και να κτίσει, έστω συμβολικά με μερικούς εργάτες / τεχνίτες, μερικά σπίτια με εθελοντική εργασία και ερανική συνδρομή.

Όμως καθόταν στον Περισσό εκστομίζοντας ανοησιολογίες που προσέβαλαν και τον ρόλο / θέση της και την παράταξή της...

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό... Θα μπορούσα μετά βεβαιότητας να σας στείλω κατάλογο της καπηλείας της έννοιας του αριστερισμού απο την κυρία αυτή αλλά δεν είναι του παρόντος...

Να σημειώσω όμως ότι η κυρία αυτή «τοποθετήθηκε» στην θέση της «Γραμματέως της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ» και παραμένει για πάρα πολλά χρόνια χωρίς διαφανείς εκλογικές διαδικασίες παρά με μαϊμού (μιλημένες) εσωεκλογικές διαδικασίες...

Δυστυχώς το ΚΚΕ όζει απο αδιαφάνεια...

Να μη διαφεύγει της προσοχής κανενός ότι οι χρηματοδότες του είναι καπιταλιστές που το θέλουν ζωντανό για να παίζουν «μπάλα» με τις εκάστοτε δεξιές κυβερνήσεις... Το θέλουν ως μοχλό πίεσης δηλαδή των δικών τους συμφερόντων...

Το ΚΚΕ κύριε Μανδραβέλη και οι αθώοι εν πολλοίς υποστηρικτές του, είναι τα όργανα της δεξιάς σε βαθμό που δεν φαντάζονται...

Έτσι εξηγείται το οτι βγήκε η κυρία Παπαρήγα απο τα ρούχα της στην Βουλή και μίλησε για ξύλο... Η αλήθεια πονά όσο τίποτα άλλο...

Όσον αφορά το απόκομμα του ΚΚΕ εσωτ. (Νυν ΣΥΡΙΖΑ ή συνασπισμού του συνασπισμού... ) του αξιόλογου διανοητή και πολιτικού Κύρκου, αφέθηκε στους τυχοδιώκτες διαδόχους του (βλέπε Κωνσταντόπουλο, Δαμανάκη και λοιπούς) και κατέστη ο περίγελος κάθε μη ψευτοαριστεριστή και σκεπτόμενου ανθρώπου συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του Ιδρυτή του, του Κύρκου...

Τι να σχολιάσεις όταν αυτό που σχολιάζεις αξίζει λιγότερο απο το μέσο που αποτυπώνεται... Αν απομένει σεβασμός, αυτός ανήκει σε όσους δεν ήξεραν και δεν ρώτησαν για το ποιόν και την ρίζα των ενωμένων δυνάμεων του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ, σε αυτούς δηλαδή που παρασύρθηκαν απο άγνοια, αντίδραση ή απελπισία και όχι απο σκοπιμότητα.

Αυτοί λοιπόν οι αριστεροί, ακόμα και αν μισούνε την Αμερική και τις ελευθερίες που εκφράζει ο φιλελευθερισμός της, είναι αδιάφοροι στους σκεπτόμενους ανθρώπους.

Αυτό όμως δεν συνεπάγεται ότι η σημερινή Αμερική στερείται πολλών κακών, πολλών νόθων στοιχείων, που προστέθηκαν με τον χρόνο, αλλά και πολύ υπεροψία, την υπεροψία της σύγχρονης Ρώμης...

Όμως οι επικριτές της σύγχρονης Ρὠμης ας εντρυφήσουν πρώτα στην μελέτη της αρχαίας και αφού μείνουν έκπληκτοι απο τις ομοιότητες... ας ξεχωρίσουν το σκάρτο απο το προοδευτικό και την κομματική επιταγή απο την φιλελεύθερη αλήθεια, την μοναδική ισως αλήθεια, πριν προβούν σε άθλιες γενικεύσεις οτι η Αμερική είναι τάχα ο κακός δαίμονας του κόσμου.