Περί ανάλαφρων εκτιμητών και επιπόλαιων εκτιμήσεων...

«Το γύρισμα του ευρώ δεν ήταν τυχαία αντίδραση, οφείλεται στο νέο μακροοικονομικό τοπίο που διαμορφώνεται. Παρά την πιθανή σταθεροποίηση της ισοτιμίας βραχυπρόθεσμα, μετά τους επόμενους δύο μήνες αναμένεται σημαντική υποχώρηση λόγω της παρατεταμένης εξασθένησης της ανάπτυξης που θα φέρει χαμηλότερα επιτόκια στην Ευρωζώνη, εκτιμά ο επενδυτικός οίκος Citigroup».

Όσοι έχουν εντρυφήσει στην επενδυτική πολιτική του George Soros, θα γνωρίζουν απο εκμυστηρεύσεις του ιδίου, οτι δεν διαμόρφωνε την επενδυτική του στρατηγική παρατηρώντας το οικονομικό περιβάλλον αλλά φρόντιζε να το διαμορφώνει ο ίδιος και μετά να επενδύει πρώτος ως «front runner» στην ήδη διαμορφωθείσα κατάσταση...

Αυτή ήταν η πάγια τακτική των μεγάλων fund managers και ήταν σε ένα βαθμό ευνόητη διότι δεν είναι εύκολο να έχει κανείς συστηματική επενδυτική εύνοια απο το κοκαλάκι της νυχτερίδας... Βάσει δε των πιθανοτήτων δεν υπάρχει κανείς απολύτως λόγος που να ενισχύει την άποψη οτι σε βάθος χρόνου ενα μεγάλο fund θα κερδίζει την αγορά σε αποδόσεις...

Προφανώς οι επιλογές παίζουν σημαντικό διαφοροποιητικό ρόλο αλλά σε καθοδικά γυρίσματα τι να σου κάνουν οι επιλογές αφού όλοι παίρνουν σκυφτοί το ίδιο καθοδικό μονοπάτι...

Όσο για εκείνους που θα σκεφθούν τα μοχλευμένα προιόντα (αντίδοτα) που φτιάχτηκαν για λόγους εξισορρόπησης, θα τους πω απλά να ανοίξουν τα βιβλία της ζωής και να δουν πως συμπεριφέρεται ο άνθρωπος απο τα παλιά τα χρόνια...

Τα προιόντα αυτά φτιάχτηκαν για δυο λόγους:

Επίσημα, ως αντίδοτο στις απρόβλεπτες καταστροφές, ως αντίβαρα δηλαδή κινδύνου...

Ανεπίσημα, ως προιόντα που χρησιμοποιούνται ανεξάρτητα, απο κερδοσκοπικά τσακάλια της αγοράς που δεν δίνουν καμία σημασία στη λογική των εξισορροπημένων επενδύσεων...

Έτσι ακριβώς λειτούργησαν και τα τσακάλια της Citibank.

Αγόραζαν τα ομολογοποιούμενα προιόντα που έφτιαχνε η Morgan Stanley βασισμένη στον μοναδικό θεό που πιστεύουν τα στελέχη της, τον θεό της πρόστυχης και ανεξέλεγκτης κερδοσκοπίας, προσποιούμενη οτι δεν ήξερε... αλλα ούτε ρώταγε...

Ασφαλώς δεν αγόραζε τα συγκεκριμένα και άλλα προιόντα του αέρος μόνο για τον εαυτό της αλλά και για τους πελάτες της που τώρα καταριούνται την μέρα που καλημέρισαν τον Private Banker στα απανταχού της γής γραφεία της...

Με τα μέχρι στιγμής 47 δις $ καταστροφή κεφαλαίου, απο τις απερίσκεπτες αυτές κινήσεις, η τράπεζα ως επενδυτικός όμιλος (CitiGroup) βγαίνει τώρα να εκφράσει άποψη για το τι μέλει γενέσθαι στην σχέση Δολαρίου / Ευρώ.

Δεν πρόκειται παρά για μία άκομψη προσπάθεια απο εκείνες που έκανε ο G. Soros τα χρόνια τα παλιά αλλά εγκατέλειψε όταν διαπίστωσε οτι ως μέθοδος δεν απέδιδε πλέον...

Η Citibank όμως εξακολουθεί το παλιό front running που όχι μόνο δεν αποδίδει πλέον αλλά έκαψε ήδη και συνεχίζει να καιει πολύ κόσμο...

Καλή ισως η έμπνευση των αναλυτών της για να ανακάμψει η τράπεζά τους απο την καταστροφή σωζόμενη τελικά αλλά τι χρωστούν οι χιλιάδες επενδυτές που βλέπουν πλέον το όνομα Citibank στους χειρότερους εφιάλτες τους...