Ανωνυμία και διαφάνεια... Δρόμοι αντίθετοι...

Η ακόλουθη επιστολή στάλθηκε στην κυρία Καψαμπέλη, φοιτήτρια Νομικής που είχε την τραγική εμπειρία της έρευνας απο την ειδική υπηρεσία ηλεκτρονικού εγκλήματος στο σπίτι της και εν βρασμώ ψυχής έγραψε το ΠΑΡΑΠΟΝΟ της στο blog www.press-gr.blogspot.com

Το κείμενο με το Παράπονο της κυρίας Καψαμπέλη ακολουθεί την επιστολή.


Κυρία Καψαμπέλη,

Η επιστολή σας παράπονο προς κάθε ενδιαφερόμενο είναι ως έχει συγκινητική.

Αναφέρεστε σε πολλές αλήθειες και στα στραβά του πολιτεύματός μας που δεν οφείλονται στο ότι είναι δημοκρατικό όπως ανοήτως ισχυρίζονται πολλοί στο blog σας αλλά στο οτι δεν φροντίζουμε όλοι να το κάνουμε να λειτουργεί δημοκρατικά.

Με άλλα λόγια, έχουμε μια δήθεν δημοκρατία και κατ’επέκταση μια δήθεν δικαιοσύνη που βασίζονται σε μια δήθεν ηθική όπως ακριβώς συμβαίνει με τους μαφιόζους που εκκλησιάζονται τακτικά αφού προηγουμένως έχουν δώσει εντολές για την δολοφονία των αντιπάλων τους...

Τη δημοκρατία όμως θα την βελτιώσουμε μόνο με συνειδητή και σκληρή προσπάθεια.

Δεν θα την φτιάξουμε με ανώνυμες καταγγελίες ή εκβιαστικές επιστολές που ναι μεν δεν είναι δικές σας αλλά έμμεσα τις προκαλείτε να κυκλοφορήσουν μεσω της δικής σας πλατφόρμας επικοινωνίας...

Πρακτικά το blog σας έχει καταντήσει χαβούζα χυδαιολογημάτων.

Αυτό δεν θα διορθώσει τα όσα σωστά επισημαίνετε ως κακώς κείμενα.

Δεν θα τα διορθώσει επίσης ο εριστικός και συχνά απαράδεκτος τόνος φωνής του κυρίου Καψαμπέλη που εμφανίζεται σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια, χάνοντας αντι κερδίζοντας σε αξιοπιστία με την εικόνα που παρουσιάζει.

Είναι σαν να μιλάει κάποιος για καθαριότητα ενω εμφανίζεται με χεσμένα ρούχα... Πιστεύετε ότι θα του δώσει κανείς σημασία;

Είμαι υπέρ της ελευθερίας αλλά όχι της ανωνυμίας, κυρία Καψαμπέλη.

Όποιος δεν αντέχει να πει ποιος είναι, δεν μας χρειάζεται διότι η πολιτεία μας θέλει ενεργούς πολίτες που συνεισφέρουν δημιουργικά με το έργο και τον λόγο τους σε περιβάλλον απόλυτης διαφάνειας... Δεν θέλει ανώνυμους.

Η άποψη που έχει επικρατήσει, οτι και η ανωνυμία είναι χρήσιμη, είναι αντίστοιχη με την λογική οτι οι γνωστοί-άγνωστοι (κουκουλοφόροι), οι αυτοαποκαλούμενοι αντιεξουσιαστές, είναι χρήσιμοι...

Έτσι υπηρετούμε όλοι μας τις πρακτικές των εν διατεταγμένη υπηρεσία κοκουλοφόρων που στηρίζουν τις δυνάμεις καταστολής και τις ερεβώδεις διασυνδέσεις τους, αντι να ωφελούμε τους δημοκρατικούς μας θεσμούς.

Προωθείτε δηλαδή, μεσω της αποδοχής της ανωνυμίας σε συνδυασμό με την ελεύθερη καταχώρηση εκβιαστικών κειμένων, την αντίδραση αντι της δράσης.

Δίνετε επιπλέον πλατφόρμα να εκφράσουν τα εσώψυχά τους εκτός απο τους διεστραμμένους χυδαιολόγους και πολλοί δήθεν καθωσπρέπει ομιλούντες, που είναι αναμφίβολα πολυ ποιο επικίνδυνοι απο τους χυδαιολόγους αφού έχουν την εξουσία στα χέρια τους...

Κυρία Καψαμπέλη, παρακαλώ μην έχετε καμία αμφιβολία οτι οι Σπάρτακοι είναι δυσεύρετοι και στο τέλος πεθαίνουν χωρίς να αφήσουν έργο παρά μια ρομαντική ανάμνηση...

Αντίθετα οι οπαδοί της δημοκρατίας μπορούν να είναι πολλοί περισσότεροι και να έχουν αποτέλεσμα αφήνοντάς να το βελτιώσουν οι απόγονοί τους.

Στην εποχή της υπερπληροφόρησης δεν έχουμε ανάγκη:

o απο δημοκρατικά πυροτεχνήματα και ανώνυμα ψευτοφιλελεύθερα κρωξίματα σκοτεινών υβραιολόγων που δεν έχετε καμία εγγύηση οτι ενδιαφέρονται για την δικαιοσύνη, την ελευθερία και την διαφάνεια.

o απο την ανωνυμία μερικών που λειτουργεί ως πραγματικός οχετός σε στάβλο του Αυγείου ενω στερούμεθα Ηρακλειδών που θα τον καθαρίσουν.

Μη γίνεστε μέρος του σκοτεινού συστήματος της συγκάλυψης που αγαπά την ανωνυμία διότι τρέφεται απο αυτήν όπως οι βρικόλακες την νύκτα...

Στο φως ακόμα και αν υπάρχουν στραβά τα βλέπουμε και κάποια στιγμή θα τα αντιμετωπίσουμε...

Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος
Οικονομολόγος – Επιχειρησιακός ερευνητής
http://www.bazioto.blogspot.com



ΕΠΙΣΤΟΛΗ - ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΠΡΟΣ ΚΑΘΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ
Της Αλεξίας Ανδρ. Καψαμπέλη
Φοιτήτριας στο 4ο έτος της Νομικής Σχολής Αθηνών

Πίστευα βαθειά ότι η Ελλάδα είναι μια δημοκρατική χώρα η οποία ενδιαφερόταν και προστάτευε τα ανθρώπινα δικαιώματα. Εξάλλου είναι γνωστό ότι η φιλοξενία ήταν πολύ σημαντική για τους αρχαίους Έλληνες για τους οποίους όλοι εμείς σήμερα είμαστε περήφανοι.

Προς λύπη μου διαπιστώνω ότι τα πράγματα σήμερα είναι πολύ διαφορετικά. Τι να πρωτοθυμηθώ; Τις υποκλοπές, την υπόθεση των Πακιστανών, τους ξυλοδαρμούς των αλλοδαπών στο αστυνομικό Τμήμα της Ομόνοιας ή μήπως τον ξυλοδαρμό του Κύπριου φοιτητή;

Αλήθεια, υπήρξε τιμωρία και αποδοκιμασία από την ελληνική πολιτεία και τον πολιτικό κόσμο της χώρας; Ή μήπως νομίζουν ότι αυτά ξεχνιούνται και ότι ο κόσμος παρακολουθεί και ενδιαφέρεται ΜΟΝΟ για τα κουτσομπολιά και για την ΜΟΝΟΠΛΕΥΡΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ που παρέχουν τα ΜΕΣΑ;

Τόσο καιρό έκανα υπομονή. Ολα τα πράγματα όμως έχουν τα όρια τους. Και τώρα θέλω να μιλήσω, να γράψω. Και μάλιστα προκαλώ όποιον θέλει να μου κάνει μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση και ψευδείς αναφορές. Να στραφεί κατά ενός εικοσάχρρονου ανθρώπου που δεν διστάζει να πει αυτό που βλέπει και νιώθει.

Ανέφερα και στην αρχή ότι μέχρι την Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2008 πίστευα στην Ελλάδα και στην ελευθερία και τη δημοκρατία που τη διακρίνουν. Υπήρξαν όμως άνθρωποι που φρόντισαν να τα καταφέρουν, ομολογώ, να με κάνουν να αλλάξω γνώμη και να καταλάβω ότι ΜΟΝΟ ΑΔΙΚΙΑ υπάρχει και στην Ελλάδα.

Την Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2008 αυτό που βιώσαμε δεν περιγράφεται και δεν ξεχνιέται, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Μπήκαν στο σπίτι μας 6 αστυνομκοί και ένας ανακριτής. Δεν μας έλεγαν τι ακριβώς ήθελαν. Και με το ζόρι, μας είπαν ότι ήθελαν να κάνουν έρευνα στο σπίτι και ότι ήταν από το ηλεκτρονικό έγκλημα. Τίποτε άλλο.
Ο κύριος Χιώτης βέβαια χθες στις ειδήσεις του "μεγάλου και αντικειμενικού" καναλιού MEGA, ήξερε ΓΙΑΤΙ ΗΡΘΑΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ, ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ, ΤΙ ΒΡΗΚΑΝ και ΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ. Μήπως θα έπρεπε να αφήσει τη δημοσιογραφία και να ασχοληθεί με κάτι άλλο; Καταλαβαίνετε...

Αλήθεια, το MEGA δεν μας έχει διευκρινήσει τι έκαναν με το DVD του Ζαχόπουλου και της Τσέκου. Γιατί από τη μία οι "μεγάλοι, διάσημοι και αμερόληπτοι" δημοσιογράφοι του δελτίου, υποστηρίζουν ότι ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΔΑΝ ΤΟ DVD, ενώ ο κ. Καμπουράκης ΑΛΛΑ ΕΙΠΕ; Γιατί από τη μία το όνομα και το πρόσωπο της Τσέκου το κρύβουν και την προστατεύουν τόσο, ενώ από την άλλη αφήνουν και ανέχονται να σπιλώνονται ονόματα, υπολήψεις, οικογένειες χωρίς να έχουν απαγγελθεί κατηγορίες; Ξεχνούν φαίνεται το τεκμήριο της αθωότητας ή μήπως δεν υπάρχει πια και είναι δημιούργημα της φαντασίας και του ρομαντισμού μας;

Συνεχίζοντας την αναφορά για τα τεκταινόμενα στο σπίτι μας, νιώσαμε να καταρρέουν τα πάντα και προσπαθήσαμε να αντισταθούμε. Βλέπετε, δεν ήταν παρών δικηγόρος και οι κύριοι δεν μπορούσαν να περιμένουν γιατί βιάζονταν...

Ξέρετε πώς ένιωσα όταν έψαχναν το ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ και μας ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΑΝ ΣΑΝ ΚΟΙΝΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ;

Αλήθεια, ποιο είναι το έργο της Ελληνικής Αστυνομίας; Απ' ό,τι φαίνεται, να ταλαιπωρεί και να εξευτελίζει ανθρώπους και να κυνηγάει ανυπεράσπιστες γυναίκες μόνες;

Εγώ, είχα την εντύπωση ότι η Αστυνομία πρέπει να καταδιώκει εμπόρους ναρκωτικών, απατεώνες και δολοφόνους. Άραγε, με το θέμα στα Ζωνιανά τι έγινε; Ποιοι άνθρωποι είναι στις φυλακές χωρίς να μπορούν να βρουν το δίκιο τους; Παράλληλα, φροντίζουν να διαρρέονται όσα στοιχεία θέλουν σε συγκεκριμένες εφημερίδες και σ' "εκλεκτούς δημοσιογράφους".

Νιώσαμε την ώρα της εισβολής και της "έρευνας" να παραβιάζεται ό,τι σημαντικότερο έχουμε: το ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ, ο χώρος ΜΑΣ, η ΨΥΧΗ ΜΑΣ.

Μ' έκαναν να μετανιώσω που σπουδάζω Νομική. Από την άλλη, ίσως πρέπει να ασχοληθώ με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τους κατατρεγμένους. Δεν μπορώ να συνεχίσω την περιγραφή, δεν θέλω να τα θυμάμαι, όσο κι αν ο κύριος Χιώτης, γεμάτος ειρωνεία και χαιρεκακία, προέτρεψε χθες την Αστυνομία να έρθει ξανά στο σπίτι μας. Εχει αναλογιστεί ότι είμαστε άνθρωποι και όχι ρομπότ; Ή μήπως αρέσκεται στο να ταπεινώνει τους άλλους;

Ο κύριος Χιώτης υποστηρίζει ότι εκβιαζόταν και ότι συκοφαντείται και ότι θίγεται απ΄αυτό. Αλλά δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να μιλάει για το ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ, για την ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΣ, σαν να είμαστε εγκληματίες.

Ειλικρινά, αυτό με εξόργισε αλλά και με στεναχώρησε, διότι δεν περίμενα από έναν άνθρωπο ο οποίος θεωρεί ότι θίγεται η τιμή και η υπόληψή του, το όνομά του, να θίγει άλλους και την οικογένειά τους. Αυτό που νιώσαμε όταν τον ακούσαμε, ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ.
Εμείς όμως είμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ, στεκόμαστε στα πόδια μας, έχουμε ψηλά το πηγούνι, όπως μου έλεγε μια φίλη, και προχωράμε και προσπερνάμε κάθε κακοήθεια και ύπουλο σκοπό.
Επίσης διαπιστώνω ότι οι πολιτικοί μανιωδώς ασκούν μηνύσεις και αγωγές. Και αναρωτιέμαι: δεν έχουν με τίποτα άλλο να ασχοληθούν, παρά να διαβάζουν μόνο ό,τι γράφεται για εκείνους; Γιατί δεν κάνουν πράξεις, δεν κάνουν έργα, δεν ενδιαφέρονται για τον κόσμο, για τα προβλήματά του; Αν συνέβαινε αυτό, τότε οι ίδιοι οι πολίτες θα ήταν αυτοί που θα εξοργίζονταν και θα ήταν πρόθυμοι να τους υπερασπιστούν.
Σχετικά με τον κύριο Αναστασιάδη, ειλικρινά εκπλήσσομαι. Δεν περίμενα από έναν άνθρωπο που βαλλόταν το προηγούμενο διάστημα περισσότερο από καθέναν άλλον, να χτυπάει έτσι έναν άνθρωπο που ούτε καν τον ξέρει.

Αλήθεια, τόσο γρήγορα ξεχνάει όσα πέρασε; Πόσο χάλια ήταν; Κανένας δεν βρέθηκε να τον στηρίξει. Και τώρα, αυτά που πέρασε ο ίδιος, θέλει να τα κάνει και σε άλλους; Γιατί; Να μου απαντήσει.

Λυπάμαι γι αυτόν, για την οικογένειά του και για τα παιδιά του που τόσο πολύ ήθελε να προστατεύσει, έτσι έλεγε στον Αντέννα, και τα παιδιά των άλλων δεν τα σκέφτηκε!
Το άλλο εντυπωσιακό είναι ότι το πρόβλημα στην αρχή ήταν ο εκβιασμός και τώρα το επίκεντρο της συζήτησης έχει γίνει το Ιντερνετ και τα blogs. "Ολοι οι ειδικοί" προσπαθούν να λύσουν θέματα τα οποία ούτε στην Αμερική δεν έχουν λυθεί. ΑΠΛΩΣ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ.

Πρώτον, γιατί δεν ξέρουν, πολλοί από αυτούς δεν ξέρουν καν τι είναι. Και δεύτερον γιατί προσφέρει πολλές δυνατότητες. Γιατί παγκοσμίως καταδιώκουν τους "μεγαλοεγκληματίες", αυτούς που κατεβάζουν τραγούδια από το το Διαδίκτυο και αυτούς που πωλούν CD. Αυτό είναι το κρίσιμο πρόβλημα της κοινωνίας ή μήπως των μεγαλοεπιχειρήσεων και των σκοτεινών συμφερόντων που θέλουν να ελέγχουν και να φιμώνουν τα πάντα;

Θέλω να ζητήσω συγγνώμη για το μέγεθος του κειμένου, θα έπρεπε να είναι πιο μικρό για να διαβάζεται πιο εύκολα. ΑΛΛΑ, ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΔΙΑΤΕΘΕΙΜΕΝΟΣ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΟΥ. Μόνο μέσω του Διαδικτύου μπορώ να εκφραστώ ελεύθερα, να μιλήσω ανοικτά.

Θέλω να ευχαριστήσω καθένα, είτε διάσημο είτε άσημο -και κανείς δεν είναι ανώνυμος, ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΟΝΟΜΑ- για τη στήριξη και το ενδιαφέρον του. Ειλικρινά, δεν περίμενα τέτοια στήριξη και αυτή είναι η ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ. ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ.

Και θα κλείσω με έναν στίχο από ένα γνωστό τραγούδι του Χατζιδάκι

"...αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ".