Η ιστορία του Ελληνικού Χρέους...

Πολιτικαντισμός ενάντια στην πολιτική...

Το ΠΑΣΟΚ, ανενδοίαστα και σε μια έκφραση καθαρού πολιτικαντισμού, είδε πως μπορεί να διαμορφώσει πρόταση κατηγορίας κινώντας τις διαδικασίες του άρθρου 86 του Συντάγματος, ενάντια σε μέλη της σημερινής κυβέρνησης για την πώληση του ΟΤΕ, δηλαδή την πώληση σε υψηλή τιμή του 3% του Οργανισμού Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος στην Γερμανική Deutch Telecom.

Με τρόπο προκλητικά προπαγανδιστικό και με επιχειρήματα απομακρυσμένα απο κάθε επιχειρηματική λογική στα όρια της παραποίησης της αλήθειας, προσπαθεί να αφαιρέσει απο την μνήμη μας οτι ο ΟΤΕ ιδιωτικοποιήθηκε κατά το 72 % είτε μέσω της διάθεσης των μετοχών του στο Χρηματιστήριο Αθηνών, είτε μέσω της πώλησης πολύ μεγαλύτερων ποσοστών του 3% απο την Κυβέρνηση Σημίτη για την εξεύρεση των αναγκαίων πόρων χρηματοδότησης της Ολυμπιακής Προετοιμασίας.

Το ερώτημα θα μπορούσε να επεκταθεί στο αν και οι προηγούμενες διαδικασίες διάθεσης των μετοχών του ΟΤΕ ήταν σκόπιμες. Κατά την άποψή μου καλώς και διατέθηκαν οι κρατικές μετοχές σε περιόδους που μπορούσαν να αποφέρουν ικανοποιητικά έσοδα διότι το κράτος δεν νοείται ως επιχειρηματίας ενω ουδεμία σχέση έχει η έκφραση κοινωνικής πολιτικής απο το κράτος με την διατήρηση απο αυτό του κυρίαρχου ποσοστού ή του δικαιώματος διοίκησης εταιρειών κοινής ωφελείας.

Η παπάς - παπάς ή ζευγάς - ζευγάς. Το κράτος δεν μπορεί να διοικεί και να διοικείται ταυτόχρονα...

Το κράτος δεν μπορεί να προσφέρει διαφοροποιημένες συνθήκες εργασίας και ανάπτυξης σε εταιρείες που δεν είναι πλέον μονοπώλια αλλά ανταγωνίζονται στην ελεύθερη αγορά.

Το κράτος απο την φύση του, δεν έχει και ούτε θα αποκτήσει ποτέ την ευελιξία και την ταχύτητα προσαρμογής ή λήψης αποφάσεων που κάνουν μια εταιρεία ανταγωνιστική ή ανταγωνιστικότερη άλλων που λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Η ψευδαίσθηση που δημιουργούν τα απατηλά σημερινά κέρδη, που αβασάνιστα επικαλούνται οι λαϊκιστές του πολιτικού παρασκηνίου για τον ΟΤΕ, καταλήγοντας στο ότι δεν πουλάς μια επικερδή επιχείρηση, οδηγεί σε μία απολύτως παραπλανητική εικόνα, διότι τα κέρδη αυτά οφείλονται σε τιμολογήσεις υπηρεσιών που δεν έγιναν βάσει κριτηρίων της ελεύθερης αγοράς αλλά βάσει απαιτήσεων για την μισθοδοσία και τις συντάξεις του Οργανισμού...

Με αλλα λόγια, το τρένο του ΟΤΕ τρέχει με δανεικά καύσιμα «κυβερνητικής τιμής ένεκεν» αλλά αυτά τελειώνουν και τότε θα φανεί το χάος... Τότε θα φανεί οτι είναι απολύτως εφικτό μια επιχείρηση να παρουσιάζει κέρδη ενώ απαιτείται ακόμα και η διακοπή λειτουργίας της... διότι τρέφεται και μοιράζει ψευδαισθήσεις κερδοφορίας χάριν του συσσωρευμένου λίπους της... διότι καιει απο την αξία και τον πλούτο της και αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί χωρίς να έλθει η στιγμή της αλήθειας... ο λογαριασμός...

Έτσι ο ΟΤΕ, λειτουργώντας χωρίς τον ανταγωνισμό ως μοναδικό κριτήριο διαμόρφωσης των τιμών των υπηρεσιών του, που παραμένουν απο τις ακριβότερες στην Ευρώπη, παρουσιάζει κέρδη δανεισμένα απο τις σάρκες του και τις σάρκες του Ελληνικού λαού...

Αυτό το ξέρει και η Κυβέρνηση και η αντιπολίτευση...

Το ξέρουν οι κύριοι Αλαβάνος, Παπανδρέου και Πάγκαλος...

Όμως δεν εννοούν να λειτουργήσουν βάσει ενός στοιχειώδους επιχειρηματικού σκεπτικού και δεν θέλουν να δουν την οικονομική πραγματικότητα χωρίς τις παραισθήσεις της δημιουργικής λογιστικής...

Δεν θέλουν να καταλάβουν οτι δεν μπορούν να κρίνουν τα κέρδη μιας επιχείρησης με δυο μέτρα και δυο σταθμά ανάλογα με την πολιτική τους σκοπιμότητά.

Οι πολιτικοί αυτοί δεν κάνουν πολιτική αλλά προπαγάντα και αυτό πρέπει να το ξέρει ο Ελληνικός λαός...

Πρέπει επίσης να ξέρει ότι η μάχη δεν γίνεται για την πώληση του 3% αλλά για τον έλεγχο των συνδικάτων. Γίνεται δηλαδή για τα συμφέροντα μέσα στον ΟΤΕ και οχι για τον Ελληνικό Λαό.

Ο καυγάς αποτελεί την έκφραση αγωνίας για το τι μέλει γενέσθαι με τις πρακτικές της σπατάλης και της ασυδοσίας που κυριαρχούσαν στα ενδότερα αλλά και στην περιφέρεια του Οργανισμού.

Η D.T. θα επιβάλει αναντίρρητα εκείνα τα επιχειρηματικά πλαίσια λειτουργίας που θα έλθουν αντιμέτωπα με τα υπάρχοντα εκεί ήθη εργασίας...

Ο ΟΤΕ θα νοικοκυρευτεί και οι δυνατότητες για οφέλη απο μαύρες νομενκλατούρες, μεταφερόμενα ενίοτε σε μαύρες σακούλες, θα εξαλειφθούν.

2 comments:

nikiplos said...

Καλησπέρα Παναγιώτη...

Που να τα βάλει κανείς με τους συνδικαλιστές των ΔΕΚΟ και του δημοσίου? Αυτοί κατ΄ ουσίαν κυβερνούν τον τόπο και εννοείται ότι δεν έχουν εργαστεί ποτέ τους ούτε μια ημέρα... Αυτοί στηρίζουν το σύστημα... Ένας ΔΥ που τους γνωρίζει κι έχει τη δύναμη να τους κινητοποιήσει, μέχρι και διευθυντής γίνεται, ανεξαρτήτως προσόντων (με νόμο του Προκόπη δυστυχώς)...

Αντίθετα γνωρίζω ΔΥ που για λόγους αρχής τους αγνόησαν και σήμερα έχουν τραβήξει των παθών τους τον τάραχο...

Εγώ τους θεωρώ ότι χειρότερο έχει βγάλει αυτός ο τόπος... Και φυσικά η αριστερά και το πασοκ έχουν μεγάλο μέρος της ευθύνης για αυτό...

Anonymous said...

οι δημοσιες επιχειρησεις μπορουν να λειτουργησουν καλυτερα απο τον ιδιωτικο τομεα υπο προυποθεσεις.αυτες οι προυποθεσεις δεν υπαρχουν ομως αυτη τη στιγμη. ωστοσο ,σε τομεις οπως η παιδεια,η υγεια και η ασφαλιση κρινεται επιβεβλημενη η ενεργος συμμετοχη του κρατους παρα τα προβληματα που συχνα υπαρχουν.

ο ιδιωτικος τομεας στην ελλαδα λειτουργει συχνα
κατω απο το βαρος της γραφειοκρατειας και αλλων κρατικων παρεμβασεων (κλειστα επαγγελματα κλπ. ).

απο την αλλη ,οι δημοσιες επιχειρησεις δεν εχουν το αγχος των κερδων και ετσι η λειτουργεια τους προκαλει κατασπαταληση πορων . γιαυτο και οι δημοσιες υπηρεσιες
εχουν πλεονασμα υπαλληλων.

λυση στα προβληματα πρεπει να αποτελεσει η αναδιανομη των κρατικων δαπανων .πιο πολλα λεφτα πρεπει να διατεθουν σε τομεις οπως η παιδεια και η υγεια ενω πρεπει να γινουν μεγαλες περικοπες και εξορθολογισμος δαπανων στις στρατιωτικες δαπανες .