Μια φορά και ένα καιρό, ένας δήμαρχος

Δημοσιεύθηκε στην τοπική εφημερίδα Κηφισιά,την 11η Απριλίου 2008

Αγαπητέ κύριε Γρηγοράκο,

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε μια πολύ άσχημη πόλη. Βία, εγκλήματα, κυκλοφοριακό, ατυχήματα, ναρκωτικά, βρωμιά και γκρίζοι δυστυχισμένοι πολίτες. Και δεν ήταν καμιά μικρή πόλη, είχε έξι μύρια κατοίκους που είχαν παραδοθεί εντελώς στην μαυρίλα. Ένα πρωί, ο διευθυντής του Πανεπιστημίου της πόλης που ήταν μαθηματικός και φιλόσοφος, εκεί που πήγαινε στη δουλειά του και βλέποντας την κατάντια της πόλης του, πήρε μια πολύ κουφή απόφαση. Δήλωσε την παραίτησή του στο Πανεπιστήμιο, λέγοντας πως ήθελε να διευρύνει την διδασκαλία του και στα έξι εκατομμύρια κατοίκους. Στους μαθητές του στο Πανεπιστήμιο, ο καθηγητής αυτός ήταν γνωστός για τους περίεργους τρόπους διδασκαλίας του. Για παράδειγμα, μια φορά που επικρατούσε χάβρα στο μάθημα, κατάφερε να επαναφέρει την τάξη κατεβάζοντας τα βρακιά του. Γενικά δηλαδή, εφεύρισκε αστείους και εντελώς ανορθόδοξους τρόπους για να πετυχαίνει το σκοπό του και περιέργως, πάντα τα κατάφερνε.

Για την προεκλογική καμπάνια του λοιπόν, φόρεσε μια στολή σούπερμαν, αυτοχρίστηκε 'υπερπολίτης' και αμολήθηκε στους δρόμους βάζοντας ταυτόχρονα υποψηφιότητα για δήμαρχος. Έφερε πολύ γέλιο στον κόσμο αλλά επειδή όπως έλεγαν, είχε αρκετά ειλικρινή φάτσα, τον ψήφισαν. Ο καινούργιος δήμαρχος όμως δεν είχε καμία σχέση με τους προηγούμενους. Η πρώτη του κίνηση ήταν να προσλάβει 20 μίμους και να τους σκορπίσει στους δρόμους της πόλης. Η δουλειά τους ήταν να χλευάζουν όσους παραβίαζαν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας.. Σιγά, θα μου πείτε. Οι πολίτες όμως (που εννοείται στα τέτοια τους οι κανόνες οδικής συμπεριφοράς), άρχισαν να συμμορφώνονται γιατί αποδείχτηκε πως τους πείραζε πολύ περισσότερο η δημόσια κοροϊδία, παρά τα πρόστιμα. Αμέσως μετά, βγήκε σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές και έκανε ντους κατατσίτσιδος live, κλείνοντας την παροχή νερού ενώ σαπουνιζόταν, για να δείξει στους πολίτες πώς μπορούν να εξοικονομούν νερό. Και βουαλά! Η κατανάλωση νερού αμέσως έπεσε.

Όρισε Ημέρα Γυναίκας όπου οι άντρες θα φρόντιζαν τα παιδιά και οι γυναίκες θα έβγαιναν βόλτα στην πόλη. Αυτό, ήταν ανήκουστο γιατί η συγκεκριμένη πόλη ήταν πολύ επικίνδυνο μέρος τα βράδια, ενώ οι γυναίκες δεν έβγαιναν βόλτες σχεδόν ποτέ ως τότε. 700.000 γυναίκες γέμισαν τους δρόμους πανηγυρίζοντας ενώ ακόμη και o αρχηγός της αστυνομίας ήταν γυναίκα εκείνο το βράδυ. Το καλύτερο; Μοίρασε στους πολίτες ταμπέλες με thumbs up και thumbs down για να επιδοκιμάζουν ή να αποδοκιμάζουν δημόσια τις πράξεις των συμπολιτών τους. Πράγμα φυσικά που δεν έχασαν την ευκαιρία να το ξεφτιλίσουν δεόντως αλλά όλως περιέργως, ειρηνικά. Το ομαδικό κράξιμο ήταν ότι έπρεπε τελικά. Γενικώς σκαρφιζόταν αστείες ή περίεργες καμπάνιες για κάθε τί που ήθελε να πετύχει, όπως όταν ζήτησε να του τηλεφωνήσει (στο προσωπικό του γραφείο μάλιστα) όποιος πολίτης συναντούσε έστω κι έναν υποδειγματικό ταξιτζή. Σύντομα, 150 τηλεφωνήματα συντέλεσαν στο να δημιουργηθεί ομάδα ταξιτζήδων που ο δήμαρχος ονόμασε Ιππότες της Ζέβρας και είχαν την προσωπική του υποστήριξη. Ίδρυσε επίσης ταμείο εθελοντικών φόρων για όσους ήθελαν να δώσουν παραπάνω χρήματα (!) στο δημοτικό ταμείο. Φυσικά και μάζεψε χρήματα. Τέλος, προσπαθώντας να δείξει πόσο σημαντική είναι η ανθρώπινη ζωή, ζωγράφισε αστέρια σε κάθε σημείο θανάτου από τροχαίο στην πόλη, πράγμα εξαιρετικά έξυπνο γιατί το αποτέλεσμα ήταν πανέμορφο αλλά και ιδιαίτερα σοκαριστικό.

Όχι, δεν είναι παραμύθι. Πρόκειται για τον Κολομβιανό Antanas Mockus, τον δήμαρχο της Μπογκοτά το 1993. Μετά το πέρας της θητείας του, ο παράξενος αυτός δήμαρχος, ξεκίνησε διαλέξεις αναλύοντας τα συμπεράσματά του από το κοινωνικό του πείραμα. Ένα από τα συμπεράσματά του είναι πως η γνώση δίνει δύναμη αρκεί να καταφέρεις να τη μεταδώσεις μέσω της τέχνης, του χιούμορ και της δημιουργικότητας. Μόνο έτσι οι άνθρωποι αποδέχονται τις αλλαγές.

Η παραπάνω ιστορία ελπίζω να δώσει τροφή στην σκέψη των εκπροσώπων και της δική μας δημοτικής αρχής αλλά και της δικής μας τοπικής κοινωνίας γενικότερα.

Έχει επικρατήσει η εύκολη άποψη ότι για όλα φταίει ο δήμαρχος και η τρέχουσα δημοτική αρχή ενω όλοι εμείς, οι δημότες που επικαλούμεθα τις ευθύνες των άλλων, είμαστε άμοιρα θύματα των δικών τους αποφάσεων.

Εάν σε αντίθεση διακρίναμε και τις δικές μας ευθύνες θα μπορούσαμε να συνεργασθούμε με πρωτοτυπία και ενθουσιασμό όπως ο Δήμαρχος της Bogotá Antanas Mockus, ώστε και η δική μας πόλη να ξαναγίνει πρότυπο ευχάριστης και πολιτισμένης διαμονής.

Το παραμύθι της Bogotá αναδημοσιεύτηκε απο τα αρχεία της εφημερίδας του Πανεπιστημίου του Harvard.

Μια κραυγή ενάντια στην απραξία...

Μια κραυγή ενάντια στην απραξία... (Επιστολή στον Μίμη Ανδρουλάκη)

Αγαπητέ Μιμη,

Οι προσπάθειες διεύρυνσης του διαύλου της διαδικτυακής επικοινωνίας και της δημοσιότητας που του αντιστοιχεί είναι πολύ σημαντικές και τις επικροτώ...

Και σε αυτό το μήνυμα δεν θα παραλείψω να τονίσω πόσο σημαντικές είναι οι επισημάνεις του Tzoumas.P στα θέματα της παιδείας.

Επίσης, δεν θα σταματήσω να δηλώνω την απορία μου για την έλλειψη προσφοράς παραγωγικών και κυρίως πρακτικών ιδεών απο όσους συμμετέχουν σε αυτόν τον δίαυλο επικοινωνίας.

Έχουμε ανάγκη Μίμη απο προτάσεις για νέα συστήματα και δομές για την νέα Ελλάδα..

Απο πολιτικαντολογία σίγουρα δεν έχουμε ανάγκη...

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΛΠΙΔΑ ΝΑ ΑΜΑΝΕΙΨΕΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΟΛΟΓΊΑ...

Ταυτόχρονα ούτε και η ΝΔ έχει ελπίδα σε αυτό το πλαίσιο λειτουργίας και τακτικών....

Το να μη μοιράζονται π.χ. τα χρήματα των δωρητών προς τους πυρόπληκτους, με διάφορα γραφειοκρατικά τερτίπια, είναι η κορύφωση αυτής της αθλιότητας.

Κορύφωση της αθλιότητας συνιστούν και οι τάχα φιλολαϊκές θέσεις της αριστεράς που δεν έστειλε δυο συνεργία εργατοτεχνιτών να κτίσουν δύο σπίτια τον Οκτώβρη... ως δείγμα καλής θέλησης ενός ανανεωτικού πνεύματος στη σημερινή πολιτική σκηνή...

Η κυρία Παπαρήγα και ο κύριος Αλαβάνος μόνο τα παράθυρα της Τηλεόρασης έψαχναν αποδεικνύοντας έτσι οτι είναι κατώτεροι των περιστάσεων...

Εσύ Μίμη καθηλώθηκες με την συγγραφή θέσεων και αντιπαραθέσεων, που είναι μεν αναγκαίες αλλά οχι επαρκείς για κάτι παραπάνω απο το επικοινωνιακό στάδιο. Οι θέσεις χρειάζονται και υλοποιήσεις και ως αντιπολίτευση έχετε μόνο την δυνατότητα δειγμάτων γραφής... Τη δυνατότητα δηλαδή να κινητοποιηθείτε θετικά και οχι μόνο σε αρνήσεις και διαδηλώσεις...

Γιατί δεν είδα Μίμη μια ομάδα να διαδηλώνει ενάντια στην απραξία που επικρατεί για του πυρόπληκτους της Ηλείας...;

Άφησε για λίγο την Κρήτη και κατέβα στην Πελοπόννησο.

Φρόντισε ακόμα και τώρα να διαμορφωθούν συνεργεία διεκπεραίωσης της γραφειοκρατίας (κινητά ΚΕΠ ή Κινητές Ομάδες Πάταξης της Γραφειοκρατίας - ΚΟΠΑΓ) που θα διαπεραιώνουν τις απαιτήσεις για την κατασκευή των νέων σπιτιών.

Σκέψου οτι δεν είναι ανάγκη να ανακατασκευασθούν τα παλαιά οικήματα. Είναι πολυ ποιο λογικό να κατασκευασθούν νέα όμορφα σπίτια αντι της πανάκριβης επανακατασκευής των παλαιών...

Έτσι ούτε παλιές άδειες χρειάζονται ούτε τίποτα... Πρέπει να τελειώσουν πλέον οι ανόητες γραφειοκρατικές δικαιολογίες ακόμα και του κυρίου Μολυβιάτη, που δηλώνει ανήμπορος απέναντι στην γραφειοκρατία του ΥΠΕΧΩΔΕ... ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΡΟΝΤΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΝΑ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΝ ΜΕΛΕΤΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ... EΙNAI ΔYNATON NA ZHTOYNTAI ΑΔΕΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΒΑΣΙΣΤΟΥΝ ΣΤΑ ΚΑΜΕΝΑ ΣΠΙΤΙΑ ... ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ;

Μιμη... Ποιον εμπαίζει η ΝΔ ΚΑΙ ΠΟΙΟΝ ΕΜΠΑΙΖΕΤΕ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ;

Επι τέλους Μίμη, πες τα αυτονόητα στην Βουλή και προθυμοποιήσου να μπεις μπροστά σε αυτή την ΔΙΑΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΠΕΙ Ο ΓΟΡΔΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΡΑΞΙΑΣ.

Πέστα στην Βουλή όπως θαρραλέα τα είπε στην ΚΕ της ΝΔ, ο Τατούλης;.

Δες και τις προεκτάσεις της ομιλίας του... σε μια νέα πολιτική σκηνή...

Πρακτικά ο άνθρωπος αυτός, αν και δεξιός, ανοίγει παράθυρο στη νέα πολιτική σκηνή, σε αυτήν που θα πρέπει να αποβλέπει και το ΠΑΣΟΚ... Μήπως είναι καιρός να ανανεώσουμε επι τέλους εκ βάθρων την δομή της πολιτικής σκηνής πριν εμφανισθούν και στην Ελλάδα τίποτα Μπερλουσκόνια πολιτικά εκτρώματα... ως αποθέωση της ΑΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Μήπως είναι καιρός να φτιάξουμε ένα σύγχρονο κράτος που δεν θα εστιάζει στο ασφαλιστικό (στο μοίρασμα της φτωχής μας πίττας..) αλλά στην ανάπτυξη της παιδείας και της τεχνολογίας (στην δημιουργία και το μεγάλωμα της πίττας;)

Μήπως είναι καιρός να στήσουμε στην πυροπαθή Ηλεία το πρώτο ΧΩΡΙΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ;

Ναι Μιμη αυτή είναι μια καλή ιδέα...

Συσπείρωσε όσους μπορείς για να δημιουργήσουμε το πρωτο χωριό τεχνολογικών εφαρμογών για την οικολογία και την διάσωση του οικοσυστήματος της Πελοποννήσου.

Θα γίνει στην Ηλεία και σε διαβεβαιώ οτι αν η προσπάθεια είναι σοβαρή τα χρήματα θα βρεθούν με ευκολία...

Καλό ξεκίνημα...

Ξεκινήσαμε με ένα Όνειρο...

Το ακόλουθο κείμενο εστάλη στις εφημερίδες, Καθημερινή, Βήμα και Ελεύθερος Τύπος.

Κύριε Διευθυντά,

Ξεκινήσαμε με ένα Όνειρο...

Καταλήξαμε σε αυτό... «A suicide-bomb attack at the start of a marathon race in Sri Lanka killed 14 people, including the highways minister and some of the country's star athletes. The attack, blamed on the Tamil Tigers, also injured more than 90 people»

Οι ολυμπιακοί αγώνες κατάντησαν πεδίο αντιπαραθέσεων απο άτομα με πολιτισμικό επίπεδο που δεν αφήνει χώρο για την ιδέα και τον συμβολισμό του Ολυμπισμού.

Οι τάχα Θιβετιανές εκδηλώσεις, καταπληκτική αφορμή για αντικινεζικές εκδηλώσεις, αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου... Μια υστερική αντιασιατική εκστρατεία αλλότριων συμφερόντων...

Η δολοφονία αθώων και κυρίως αθλητών απο τους Tamil Tigers, πρέπει να αποτελέσει αφορμή για να ξεσηκωθούν όλοι όσοι αναριγούν στις αξίες και στα ιδεώδη του Ολυμπισμού, για να επιβάλουν το φως απέναντι στο σκοτάδι...

Είναι η δεύτερη φορά, μετά τα γεγονότα του Μονάχου, που έχουμε νεκρούς και η πρώτη σε τόση μεγάλη κλίμακα σε ολυμπιακά αθλήματα και τελετές...

Πρόκειται για τραγικό δείγμα βαρβαρισμού..
Οι Tamil Tigers έκαναν ένα τραγικό λάθος και θα είναι εις βάρος τους...

Εμείς, στην Ελλάδα, πρέπει να ξεκινήσουμε ενα αγώνα, οχι για να μαζεύουμε μετάλλια μέσω Ντόπας αλλά, για να διατηρήσουμε τον Ολυμπισμό στις αξίες που τον επέβαλαν ως παγκόσμιο ιδεώδες ειρήνης και συναδέλφωσης.

Πως έγινε "κλισέ" η γενιά των 700 €... Ενα σχόλιο...

Αγαπητέ Μιμη,

Θα επανέρχομαι και θα ξαναεπανέρχομαι εδώ διότι άνοιξες ένα μεγάλο και προκλητικό κεφάλαιο θέσεων με την τελευταία τοποθέτησή σου...

Καταπληκτικές οι επισημάνσεις του Tzoumas.P για την σοσιαλιστική και όχι εγωσιοσιαλιστική αντιμετώπιση της εκπαίδευσης στην ΤΣΕΧΙΑ.

Τα όσα αναφέρει και πολλά που δεν αναφέρει θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα εξαιρετικό μπούσουλα για την Ελλάδα και κυρίως για το πρόγραμμα παιδείας του ΠΑΣΟΚ, αν θέλει να έχει σοσιαλιστική χροιά και όχι ψευτοχροιά ή όπως επιμένω να λεω εγωσοσιαλιστική που είναι χειρότερη απο την καπιταλιστική διότι εκεί ξέρεις που πατάς και τι λες ενώ εδώ απο παντού σε παίρνουν τα βόλια και δεν έχεις πως να προφυλαχτείς...

Ειδικότερα το σύστημα της βαθμιαίας προσαρμογής των νέων στον εργασιακό χώρο με ειδικότητες και επίπεδο εφαρμογής ανάλογα με τα προσόντα τους άμεσα και οχι μετα απο περιόδους αφάνταστης χαλάρωσης και ανεργίας σε χρόνο που δεν αξιοποιείται στο παραμικρό η δυναμική τους... θα πρέπει να μελετηθεί με την ίδια ευρηματικότητα όπως το ασφαλιστικό.

Για την ακρίβεια η εκπαίδευση είναι σημαντικότερη υπόθεση και απο το ασφαλιστικό.

Οταν έχεις παιδεία και ανάπτυξη απο την χρήση του μυαλού και όχι του σώματος (βλέπε τουρισμός) τότε έχεις και χρήματα για να καλύψεις όλα τα καινά του οποιουδήποτε ασφαλιστικού...

Η λογική του να προετοιμάζονται τα παιδιά σε ιδιαίτερα κρατικά ή έστω ιδιωτικά κολέγια με την ταυτόχρονη κατάργηση των άθλιων φροντιστηρίων που αποβλέπουν μόνο στον πλουτισμό μιας αποτυχημένης κάστας εκπαιδευτικών, είναι ιδανική.

Εδώ είναι το πεδίο ελέγχου των μηνυμάτων και των αξιών της σοσιαλίζουσας νοοτροπίας του ΠΑΣΟΚ, με στοιχεία ελεύθερης οικονομίας για να υπάρχει και το κίνητρο.

Κανείς δεν δουλεύει Μίμη όταν ξέρει οτι το καλλίτερο που θα πετύχει είναι 40 % αύξηση μισθού μετα απο 35 χρόνια... (Ακόμα και ο Λένιν στην ΝΕΠ εφάρμοσε μισθολόγια με 32 διαβαθμίσεις...) Αυτός ο αχρείος λαϊκισμός των δυο πρώτων Παπανδρεικών κυβερνήσεων έβλαψε τον τόπο ανεπανόρθωτα δημιουργώντας τον ωχαδελφισμό της γενιάς μας, της γενιάς των 50+

Ας τα μαζέψουμε όμως Μιμη, ας τα μαζέψουμε για να τρέξουμε όπως πλέον είναι ανάγκη, με ταχύτητα και με αποτελεσματικότητα και ας δανειστούμε την πείρα των Τσέχων και των Εγγλέζων (διότι και αυτοί έχουν εξαιρετικά έξυπνο σύστημα εκπαίδευσης παρά τις ατέλειες του... )

Για την ακρίβεια και τα δυο συστήματα, το Αγγλικό και το Τσέχικο έχουν την ίδια ρίζα. Δημιουργήθηκαν μεσοπολεμικά ως αντίδοτα της μεγάλης μιζέριας του πρώτου πολέμου και τελειοποιήθηκαν τις δεκαετίες του 50 και του 60 το κάθε ένα με τις αποχρώσεις των πολιτικών επιρροών που επικρατούσαν. Και τα δυο έχουν ισχυρό σοσιαλιστικό πυρήνα με τις ανάλογες εκτροπές απο την διαφορετικότητα των πολιτικών συστημάτων των δύο χωρών.

Οι ΗΠΑ, το Ισραήλ και ο Καναδάς ετοιμάζονται να μποϋκοτάρουν το συνέδριο του 2009 ενάντια στον Ρατσισμό...

Οι ΗΠΑ, το Ισραήλ και ο Καναδάς ετοιμάζονται να μποϋκοτάρουν το συνέδριο του 2009 ενάντια στον Ρατσισμό...

Η πληροφορία προέρχεται απο Ισραηλινές πηγές ενώ η απόφαση πάρθηκε εδώ και μερικές εβδομάδες με στόχο να αποτύχει το συνέδριο ενάντια στον Ρατσισμό που θα γίνει το 2009 στο Durban.

Η συναπόφαση είναι αποτέλεσμα συνεργασίας μεταξύ της αμερικανίδας υπουργού εξωτερικών Condoleezza Rice και της ομολόγου της του Ισραήλ Tzipi Livni.

Προφανώς έθεσαν ως όρο οτι θα συμμετάσχουν μονό εάν δεν τεθεί ως θέμα στην επόμενη συνάντηση, η κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών και οι όποιες αντιπαλαιστινιακές θέσεις και πράξεις του Ισραήλ.

Οι Ισραηλινοί βέβαια ισχυρίστηκαν οτι στο προηγούμενο συνέδριο η τάση ήταν αντισιωνιστική...!!! απο παράγοντες που έχουν αντισιωνιστικές και αντιισραηλινές θέσεις...Τότε, στο συνέδριο του 2001, οι ΗΠΑ και το Ισραήλ είχαν αποχωρήσει απο το συνέδριο.

Ήδη διάφορες σιωνιστικές οργανώσεις έχουν αρχίσει καμπάνιες ενάντια στο αντιρατσιστικό συνέδριο...

Περιέργως και ο Καναδάς συμμετέχει στις ενέργειες αυτές...

Οι ισραηλινοί ισχυρίζονται οτι τα Ηνωμένα Έθνη δεν κάνουν αρκετά για να τους προστατέψουν.

Διαβάζοντας τα παραπάνω ο κάθε λογικός άνθρωπος αναρωτιέται πολλά και ανομολόγητα αλλα σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ανεχθεί τα διπλά στάνταρτ των ισραηλιτών που απο την μια ενεργούν ως ανοιχτά Σιωνιστές και απο την άλλη θέλουν να μη κατηγορούνται ως Σιωνιστές...

Μήπως τρελαθήκανε εντελώς....; Λεω μήπως;

Πηγές:

http://www.haaretz.com/hasen/spages/971779.html

http://zionism-israel.com/israel_news/2008/04/israel-and-us-to-cooperate-regarding.html

Οι ΗΠΑ, το Ισραήλ και ο Καναδάς ετοιμάζονται να μποϋκοτάρουν το συνέδριο του 2009 ενάντια στον Ρατσισμό...

Οι ΗΠΑ, το Ισραήλ και ο Καναδάς ετοιμάζονται να μποϋκοτάρουν το συνέδριο του 2009 ενάντια στον Ρατσισμό...

Η πληροφορία προέρχεται απο Ισραηλινές πηγές ενώ η απόφαση πάρθηκε εδώ και μερικές εβδομάδες με στόχο να αποτύχει το συνέδριο ενάντια στον Ρατσισμό που θα γίνει το 2009 στο Durban.

Η συναπόφαση είναι αποτέλεσμα συνεργασίας μεταξύ της αμερικανίδας υπουργού εξωτερικών Condoleezza Rice και της ομολόγου της του Ισραήλ Tzipi Livni.

Προφανώς έθεσαν ως όρο οτι θα συμμετάσχουν μονό εάν δεν τεθεί ως θέμα στην επόμενη συνάντηση, η κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών και οι όποιες αντιπαλαιστινιακές θέσεις και πράξεις του Ισραήλ.

Οι Ισραηλινοί βέβαια ισχυρίστηκαν οτι στο προηγούμενο συνέδριο η τάση ήταν αντισιωνιστική...!!! απο παράγοντες που έχουν αντισιωνιστικές και αντιισραηλινές θέσεις...Τότε, στο συνέδριο του 2001, οι ΗΠΑ και το Ισραήλ είχαν αποχωρήσει απο το συνέδριο.

Ήδη διάφορες σιωνιστικές οργανώσεις έχουν αρχίσει καμπάνιες ενάντια στο αντιρατσιστικό συνέδριο...

Περιέργως και ο Καναδάς συμμετέχει στις ενέργειες αυτές...

Οι ισραηλινοί ισχυρίζονται οτι τα Ηνωμένα Έθνη δεν κάνουν αρκετά για να τους προστατέψουν.

Διαβάζοντας τα παραπάνω ο κάθε λογικός άνθρωπος αναρωτιέται πολλά και ανομολόγητα αλλα σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ανεχθεί τα διπλά στάνταρτ των ισραηλιτών που απο την μια ενεργούν ως ανοιχτά Σιωνιστές και απο την άλλη θέλουν να μη κατηγορούνται ως Σιωνιστές...

Μήπως τρελαθήκανε εντελώς....; Λεω μήπως;

Πηγές:

http://www.haaretz.com/hasen/spages/971779.html

http://zionism-israel.com/israel_news/2008/04/israel-and-us-to-cooperate-regarding.html

Το πριμ και ο χρόνος αντιστροφής της τύχης...

Η επιστολή που ακολουθεί δημοσιεύθηκε στο Blog του Μίμη Ανδρουλάκη στα πλαίσια ενος συνεχιζόμενου ηλεκτρονικού διαλόγου για τα καίρια πολιτικά θέματα της χωρας...

Αγαπητέ Μιμη,

δεν είμαι Καραμανλικός... αλλα ούτε λαϊκιστής.

Το κείμενό σου με «Το πριμ και ο χρόνος αντιστροφής της τύχης του Κώστα Καραμανλή» είναι άκρως λαϊκίστικο... απο αυτά της ευρείας κατανάλωσης για το μάζεμα ψηφοφόρων λογής-λογής που δεν σκέπτονται αλλα ακούν και ψελλίζουν πρόχειρες χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο κουβέντες...

Η σειρά των Πριμ που αναφέρεις, θα αφορούσε σχεδόν στο σύνολο της, τον κάθε Ελληνα Πρωθυπουργό...

Ας παμε για παράδειγμα στο Ασφαλιστικό:

Τα όσα αποφασίστηκαν είναι πολύ ποιο ήπια απο αυτά που έπρεπε να αποφασιστούν. Πρακτικά αποτελούν μέρος των θεμελίων του νέου συστήματος....

Όσοι εμπαίζουν τον λαό με διαφορετικές τοποθετήσεις ξέρουν οτι τον εμπαίζουν... ξέρουν οτι τον κοροϊδεύουν... ξέρουν οτι είναι λαϊκιστές... ξέρουν οτι υποθάλπουν την διαβρωμένη Ελληνική κοινωνία όπου το 1/4 περνά προκλητικά καλά, τα 2/4 μέτρια έως δύσκολα και το 1/4 ανυπόφορα... Το 1/4 που περνά καλά, έχει υιοθετήσει χυδαία επιδειξιακή νοοτροπία και σε διαβεβαιώ οτι δεν ανήκει στην Νέα Δημοκρατία αλλά στο πουθενά, ρίχνοντας τις ψήφους του κατά βούληση όταν και όποτε του «γουστάρει...»

Στην σημερινή ΝΔ υπάρχουν περισσότεροι βιοπαλαιστές απο ότι στο ΚΚΕ και η αλήθεια πρέπει κάποτε να λεχθεί διότι το ψέμα και η πολιτική σκοπιμότητα ξεπέρασαν κάθε όριο ενώ τα 4χ4 των ΚΚΕδων του καφενείου με γεμίζουν θλίψη και αηδία...

Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι τυχερός που δεν είναι στην εξουσία αυτή την περίοδο.

Δεν θα είχε τις δυνάμεις να σταθεί στα πόδια του διότι ενω η ΝΔ διατηρεί την συνοχή της, παρά τα οσα λέγονται, το ΠΑΣΟΚ την έχει χάσει εν μέρει αλλά αρκετά ώστε να μη μπορεί να παρουσιάσει σήμερα εθνική πολιτική γραμμή...

Έτσι θα αποτύγχανε παταγωδώς στο ασφαλιστικό αλλά και στο θέμα των Σκοπίων.

Να θυμίσω οτι το ασφαλιστικό θα περάσει απο πολλές ακόμα φάσεις έως ότου φθάσει στην τελική του μορφή..

Οι συνεχείς παρεμβάσεις, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων δικών σου, περιλαμβάνουν κριτική που δεν αφορά το συμφέρον του λαού αλλά της δικής τους παρέας... αυτής των μηχανικών, των τραπεζικών κ.λπ.

Κανείς όμως δεν θα λαμβάνει υπ’οψιν τα συμφέροντα των επαγγελματικών ομάδων ή των φατριών, όπως των ΟΤΕτζιδων ή των ΔΕΗτζιδων που εξασφαλίζονται σήμερα απο το κράτος, σε βάθος χρόνου.

Δεν μπορείς Μιμη να παλεύεις με δύο μέτρα και δυο σταθμά.

Δεν μπορείς να μιλάς για μια ολιγαρχία (ποια είναι αυτή;) και να αποδέχεσαι τα συμφέροντα των διαφόρων επαγγελματικών και εργασιακών ελίτ.

Δεν είναι δυνατόν να υποστηρίζεις το απαράδεκτο καθεστώς των «τεμπέληδων πολυτελείας» της Τράπεζας της Ελλάδος...

Δεν είναι δυνατόν να θεωρείς οτι οι λιμενεργάτες μπορούν να δικαιολογούν μισθό 120.000 και βάλε...

Δεν είναι δυνατόν να δέχεσαι ότι το Κράτος θα χρηματοδοτεί με 16.000 € και βαλε... τον κάθε συνταξιούχο της ΔΕΗ ή με 13.000 € και βάλε... τον αντίστοιχο του ΟΤΕ.

Δεν είναι δυνατόν να αποδέχεσαι αυτή την αθλιότητα... Αυτή την προκλητική κοινωνική αδικία...

Επιτέλους Μιμη, τα σύκα-σύκα και η σκάφη-σκάφη.

Θα έλεγα μάλιστα οτι πρέπει να είσαι χαρούμενος που η ΝΔ αντέγραψε ιδέες σου... Σημαίνει ότι έχεις καλές ιδέες...

Για την βελτίωσή τους πάλεψε στην σημερινή βουλή και στην επόμενη κυβέρνηση.

Όμως οτι και αν λες και οτι και αν κάνεις παραμένει κενό γράμμα του λόγου εάν δεν κάνεις κτήμα σου πάνω απο όλα την Εξυγίανση και τον Εκσυγχρονισμό του Κρατικού Μηχανισμού και την Ανάπτυξη της χώρας.

Όλα τα άλλα συμπεριλαμβανομένου του Ασφαλιστικού και του θέματος των Σκοπίων, μπροστά στη Εξυγίανση και τον Εκσυγχρονισμό του Κρατικού Μηχανισμού και την Ανάπτυξη της Χώρας είναι φύκια για μεταξωτές κορδέλες...

Ανήκει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στην Κοινοβουλευτική Αριστερά;

Αγαπητέ Μιμη,

Διάβασα τον διάλογό σου με τον Φώτη Κουβέλη τον οποίο βρήκα ενδιαφέροντα διότι υπάρχουν σε αυτόν οι ρίζες του κακού και για τους δυο σας...

Θα επανέλθω προσδιορίζοντάς τες...

Εδώ αναφέρομαι στο περιεχόμενο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Ομοιάζει με το σώμα που αν και έχει προσβληθεί απο τον Καρκίνο, δεν δείχνει ακόμα τα συμπτώματα της αρρώστιας στον εξωτερικό παρατηρητή...

Για να διευκολύνω στη διάγνωση της αρρώστιας που προσπαθεί μια ψευτοκοινοβουλευτική παράταξη να μεταδώσει στον Ελληνικό λαό αριθμώ τις πολιτικές κινήσεις της αριστεράς (εντόσθια) που στηρίζουν τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α...

Κατόπιν εστιάζω σε δύο απο αυτά τα "εντόσθια" και με πιάνει ναυτία...

Εσένα Μίμη Ανδρουλάκη, τι σε πιάνει όταν τα διαβάζεις...;

1.Ανανεωτική Κομμουνιστική Οικολογική Αριστερά

2.ΔΗ.Κ.ΚΙ.

3.Διεθνιστική Εργατική Αριστερά
http://www.dea.org.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=998&Itemid=42

4.Ενεργοί Πολίτες

5.Κίνηση για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς

6.Κόκκινο

7.Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας

8.Λ.Ε.Υ.Κ.Ο.

9.Οικολογική Παρέμβαση
http://oikologiki-paremvasi.gr/blog/archives/148#more-148

10.Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας

11.Ανένταχτοι Αριστεροί του Χώρου Διαλόγου

Θα εστιάσω στην Διεθνιστική Εργατική Αριστερά
(http://www.dea.org.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=5&Itemid=6)

Αναφέρουν:

Οτι είναι σοσιαλιστική οργάνωση με αναφορά στον επαναστατικό μαρξισμό... (σχήμα οξύμωρο...) έχοντας ως διαφωτιστές και παράδοση τους Μαρξ, Ενγκελς, Λένιν, Τρότσκι, Λάξεμπουργκ και Γκράμσι... (Πούσε Ρόζα Λάξεμπουργκ να δεις τις τερατογενέσεις για τις οποίες δεν έφταιξες...;)

Και συνεχίζουν…

«Προτείνουμε ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ και όχι ρεφορμισμό

Ο καπιταλισμός δεν παίρνει διορθώσεις. Πρέπει να ανατραπεί με την εργατική δράση. Δεν υπάρχει κοινοβουλευτικός δρόμος προς μια τέτοια αλλαγή. Το κοινοβούλιο, ο στρατός, η αστυνομία, η δικαιοσύνη, όλο το αστικό κράτος λειτουργεί για να προστατεύει τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. H εργατική τάξη θα χρειαστεί το δικό της κράτος...»

Μίμη, το Ελληνικό Κοινοβούλιο επιτρέπει τέτοιες διακηρύξεις σε κόμματα που επιλέγουν την κοινοβουλευτική οδό...;

Μίμη, γιατί, πίνοντας κρασί Βουργουνδίας, δεν μίλησες στον Φώτη Κουβέλη για αυτές τις αθλιότητες... γιατί...; Γιατί Μίμη Ανδρουλάκη δεν προστάτεψες το πολίτευμα της χώρας εκθέτοντας τα ψέματα ενός κόμματος που δεν πιστεύει στον κοινοβουλευτισμό...;

Για την Οικολογική Παρέμβαση
(http://oikologiki-paremvasi.gr/blog/archives/148#more-148)

Νομίζω οτι τα λόγια είναι περιττά...

Δεύτε λάβετε τελευταίον ασπασμόν...

Σκέψεις στις θέσεις του Μίμη Αδρουλάκη εν' όψει του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ.

Αγαπητέ Μίμη,

Κοντός ψαλμός αλληλούϊα...

Τα μηνύματα σου είναι πράγματι κορυφαία...

Στο συνέδριο θα φανεί απο την πρώτη μέρα, την ξεκούραστη μέρα, το «κρίσιμο όριο που και χρυσάφι να πιάσεις κάρβουνο γίνεται, οι διανοητικές και ψυχολογικές σου μπαταρίες αδειάζουν, η θέλησή σου χάνεται και τα πρόσωπά σου ακόμα και τα πιο άξια χλωμιάζουν, πας να επιτεθείς και βγαίνεις οφ-σάιντ, πας να πεις κάτι, ακόμα και το πιο τολμηρό και καινοτόμο, και κανείς δεν σε προσέχει...»

Στο συνέδριο θα φανεί απο την πρώτη μέρα αν ο σύντροφος της άλλης πλευράς βιάσθηκε να αποχαιρετήσει τον λεγόμενο δικομματισμό και πολύ περισσότερο τον διπολισμό...

Ναι συμφωνώ ότι είναι πολύ σκληρός για να πεθάνει ο δικομματισμός και ο διπολισμός διότι είναι τα εύκολα συστήματα, τα συστήματα που βολεύουν τους ισχυρούς να διαμορφώνουν απλοϊκές πολιτικές θέσεις και να εγκλωβίζουν σε αυτές τους λίγους και σκεπτόμενους πολίτες.

Υπάρχουν βέβαια και δικομματικά συστήματα με πραγματικό κομματικό πλουραλισμό θέσεων όπως το εργατικό κόμμα της Αγγλίας, που περιλαμβάνουν όλες τις φωνές χωρίς καμιά να χάνεται ή να αγνοείται... σαν ένα κοινοβούλιο δηλαδή μέσα στο κοινοβούλιο, σαν μια πολυσυλλεκτική δημοκρατία μέσα σε κομματικά πλαίσια με πειθαρχεία και το άλογο πάντα μπροστά απο το κάρο και οχι ανάποδα όπως τελευταία στο ΠΑΣΟΚ.

Θα μου πεις νέα τεχνολογία... Γιατί τα τραίνα τα καταφέρνουν με τη μηχανή να σπρώχνει...;

Ναι αλλά τα τραίνα παγαίνουν σε προσδιορισμένο με ράγες δρομολόγιο, ούτε αριστερότερα ούτε δεξιότερα...

Η πολιτική έχει ανάγκη απο ευρεσιτεχνίες ανα πάσα στιγμή, απο ευελιξία τύπου Hezbollah και χρήση «οπλικών συστημάτων» εξαιρετικής αποτελεσματικότητας και ακρίβειας, που ενεργοποιούνται και εξαφανίζονται σε δευτερόλεπτα..., όπως ο φορητός εκτοξευτής 9К115-2 Metis-M.

Η πολιτική είναι πλέον στρατηγική και χρειάζεται εμπνευσμένους αρχηγούς που ξέρουν πότε θα πουν ελάχιστα, όπως οι χαρισματικοί αξιωματικοί, που κάνουν τους στρατιώτες να δακρύσουν απο ενθουσιασμό με δυο στεγνά λόγια πριν απο την κρίσιμη μάχη και αυτοί σφίγγουν το όπλο νιώθοντας οτι ο αγώνας δεν θα είναι μάταιος.

Ο λαός, τα εκατομμύρια ψηφοφόρων, δεν θα ψηφίσουν με πρόγραμμα όπως δεν ψήφισαν με πρόγραμμα στο παρελθόν... Θα ψηφίσουν όμως τον αρχηγό που τους εμπνέει, που τους δίνει όραμα, πίστη, συνοχή όπως ο χαρισματικός λοχαγός πριν απο την κρίσιμη μάχη...

Στο Αλβανικό μέτωπο οι Ελληνες στρατιώτες είχαν καταθλιπτικές απώλειες αλλα κέρδιζαν... κέρδιζαν χωρίς να συμμετέχουν σε «briefing» παρά με συνεχείς και θαρραλέες εφόδους, χωρίς να διαβάζουν προγράμματα μάχης παρά ακούγοντας την ιαχή του λοχαγού τους που πήγαινε μπροστά και για να παγαίνει μπροστά ήταν παλικάρι... Θα παμε και εμείς έλεγαν, θα νικήσουμε διοτι θα είμαστε όλοι μαζί... Όσους και να φάνε οι μακαρονάδες θα τους ξεπεράσουμε, θα τους ξαφνιάσουμε, θα τους υπερφαλαγγίσουμε σκέπτονταν και νικούσαν.

Έτσι πολεμούσαν, έτσι σκοτώνονταν και έτσι νικούσαν.

Σήμερα στο ΠΑΣΟΚ δεν σκοτώνεται κανείς, οχι βέβαια φυσικά αλλα σε προνόμια και σε θέσεις... Δεν ρισκάρει κανείς...

Νομίζουν οτι τα κόμματα είναι λέσχες γηραιών αξιωματικών που οι παλαιότεροι, επειδή δόξασαν τις μονάδες τους, πρέπει να εμφανίζονται συνεχώς και να δρέπουν επαναλαμβανόμενα χειροκροτήματα...

Οχι δεν είναι πλέον έτσι φίλε Μίμη.

Ο Τρίπρας δεν βγήκε απο την αφάνεια απο ατύχημα και ενώ κάνει λάθη προχωρά και ενθουσιάζει...

Κάνει λάθη και παίρνει ρίσκα αλλά δεν υπάρχει μεγαλύτερο λάθος απο το να δίνεις την ζωή σου αφού δεν θα φέρεις αποτέλεσμα σε σένα... Είναι στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης.

Οι Έλληνες φαντάροι έπεφταν σαν τις μύγες μπροστά στα ιταλικά μυδράλια... απο λογική λες ή απο πίστη...; ασφαλώς απο πίστη σε ενα ιδεώδες, την ελευθερία της Πατρίδας... Μήπως δεν έκαναν λάθη; Ασφαλώς και έκαναν το τραγικότερο όλων, έχαναν τη ζωή τους...

Και όμως νικήσαν παρά τα τραγικά τους λάθη με τις άστοχες και άδικες απώλειες διοτι είχαν ενθουσιασμό, πίστη, συνοχή και επομένως αποτελεσματικότητα...

Ο Τρίπρας δεν δίνει τη ζωή του για κανέναν αλλα έχει ενθουσιασμό και πίστη σε αυτό που σκέπτεται ή λεει... Το βλέπει μπροστά του... το νιώθει να πραγματοποιείται... αν θέλεις αυθυποβάλει και τους άλλους να το νιώσουν και να το δουν... τρυκ ή τεχνική; To αποτέλεσμα μετράει... Η νίκη δηλαδή όπως και στη μάχη... Τα προγράμματα θα εφαρμοστούν οταν θα γυρίσουν οι στρατιώτες / πολίτες στα σπίτια τους...

Σήμερα τα μέλη του ΠΑΣΟΚ θυμίζουν τα παλικάρια με εκείνα τα γελοία ρούχα των ΧΙΠ-ΧΟΠάδων με τον καβάλο στο γόνατο... Χαχόλικα και άτεχνα... σύμβολα μιας εποχής που έχασε την αισθητική της και κατέληξε σε απλές συναλλαγές χωρίς στόχο, στο ταμείο του εμπόρου ρούχων, για να κυκλοφορεί το χρήμα...

Φέρτε το μέτρο πίσω Μιμη... φέρτε τον καβάλο εκεί που του πρέπει αντι στο γόνατο... Συμμαζέψτε την χαχολιά, δώστε νόημα στο ρούχο της πολιτικής, δώστε του κομψότητα για να αισθάνεται όμορφα αυτός που θα το φορέσει, δώστε του ενθουσιασμό να αγωνισθεί με ευπρέπεια και να πιστεύσει στην νίκη...

Είναι ασφαλώς θέμα στρατηγού... είναι όμως και θέμα ταλέντου που δεν διδάσκεται αν και με την άσκηση τελειοποιείται...

Χαιρετώ εκείνον τον δάσκαλο που σε βάζει στρατηγό... Έχει δίκιο αλλά έχει και δουλειά πολυ ο δρόμος για το αρχηγείο...

Καλή συνέχεια Αλέξη...

Το ακόλουθο κείμενο δημοσιεύθηκε στο blog Press-gr

Εν μέσω της συστηματικής χυδαιολογίας όσων ανεγκέφαλων επιμένουν να κρύβουν τη δειλία και την ανεπάρκειά τους πίσω απο την ανωνυμία, θα συνεχίσουμε να αρθρώνουμε πολιτικό λόγο έστω γιαυτους που πιστεύουν και συντηρούν ακόμα τον τίτλο άνθρωπος.

Θα συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε με ονοματεπώνυμο τη δειλία της ανωνυμίας και της συσκότισης του πολιτικού λόγου που επιδιώκουν οι άναρθροι κρωγμοί τους...

Δεν θα μπορέσουμε έτσι να αγνοήσουμε το τελευταίο φημολογούμενο ατόπημα του ΓΑΠ, να καλέσει τον Χρήστο Λαμπράκη για να βολιδοσκοπήσει τις διαθέσεις του σχετικά με τη δημοσιοποίηση της δημοσκόπησης που φέρνει σε απόσταση αναπνοής τον ΣΥΡΙΖΑ απο το ΠΑΣΟΚ.

Εάν πρόκειται για πραγματικό τηλεφώνημα με στόχο έστω την έμμεση φίμωση του Τύπου, πρόκειται για ακραία αντιδημοκρατική ενέργεια που αφαιρεί απο οποιονδήποτε τον τίτλο αλλά και τον χαρακτήρα του εν’ ενεργεία πολιτικού...

Εύχομαι να είναι αναληθής η σχετική είδηση διοτι τότε το ΠΑΣΟΚ έκλεισε πραγματικά τον κύκλο του δι ονόματος και πράξεων του αρχηγού του.

Απο την άλλη, η είδηση δεν θα πρέπει να λειτουργήσει ως προβοκάτσια ενδυναμώνοντας μια πρόωρη και αβασάνιστη υπεραισιοδοξία στο στρατόπεδο του Τσίπρα.

Θα ήταν καλύτερα εάν ο Τσίπρας αντιμετώπιζε ενα πολιτικό επιτελείο συρρικνωμένο μεν αλλά με ήθος μαχόμενο για το ΠΑΣΟΚ ώστε να έχει πάντα την δυνατότητα να ρίξει γέφυρες συνεργασίας την επομένη των εκλογών παρά να αντιμετωπίσει το όνειδος της συναλλαγής με μία ματωμένη ηγεσία που θα τον τραβήξει στο έδαφος τη στιγμή που είχε αρχίσει να πετά...

Σε κάθε περίπτωση εάν επιβεβαιωνόταν μια τόσο επαίσχυντη διαμεσολάβηση ενός ανεγνωρισμένου για το ήθος του πολιτικού αρχηγού όπως ο ΓΑΠ στα ΜΜΕ, θα σήμαινε το τέλος ενός κόμματος που διαμόρφωσε την σύγχρονη Ελληνική ιστορία με τις θετικές αλλά και τις αρνητικές του πρωτοβουλίες και ενέργειες...

Ευελπιστώ οτι σε καμία περίπτωση μια τέτοια εξέλιξη δεν θα πληγώσει το δημοκρατικό μας πολίτευμα που πιστεύω ότι έχει βαθύτερες ρίζες στην δημοκρατική συνείδηση και ευθύνη των Ελλήνων πολιτών.

Η πίστη στη δημοκρατική συνείδηση εκφράζεται άλλωστε απο τον φρέσκο αέρα που πνέει και στην μεγάλη συντηρητική κοσμοκράτειρα, τις ΗΠΑ. Παρά τις μεγάλες διαφορές θέσεων και περιστάσεων οι παράλληλοι βίοι των Τσίπρα – Ομπάμα αποδεικνύουν οτι ο κόσμος κουράστηκε με τα στερεότυπα και θέλει να νιώσει την φρεσκάδα της αλλαγής, να την δει στα μάτια των εκφραστών της, να την διαγνώσει στη λογική των απλών επιχειρημάτων τους και να πάρει κουράγια για το αύριο...

Καλή συνέχεια Αλέξη... και σε σένα Ομπάμα...

Ανωνυμία και διαφάνεια... Δρόμοι αντίθετοι...

Η ακόλουθη επιστολή στάλθηκε στην κυρία Καψαμπέλη, φοιτήτρια Νομικής που είχε την τραγική εμπειρία της έρευνας απο την ειδική υπηρεσία ηλεκτρονικού εγκλήματος στο σπίτι της και εν βρασμώ ψυχής έγραψε το ΠΑΡΑΠΟΝΟ της στο blog www.press-gr.blogspot.com

Το κείμενο με το Παράπονο της κυρίας Καψαμπέλη ακολουθεί την επιστολή.


Κυρία Καψαμπέλη,

Η επιστολή σας παράπονο προς κάθε ενδιαφερόμενο είναι ως έχει συγκινητική.

Αναφέρεστε σε πολλές αλήθειες και στα στραβά του πολιτεύματός μας που δεν οφείλονται στο ότι είναι δημοκρατικό όπως ανοήτως ισχυρίζονται πολλοί στο blog σας αλλά στο οτι δεν φροντίζουμε όλοι να το κάνουμε να λειτουργεί δημοκρατικά.

Με άλλα λόγια, έχουμε μια δήθεν δημοκρατία και κατ’επέκταση μια δήθεν δικαιοσύνη που βασίζονται σε μια δήθεν ηθική όπως ακριβώς συμβαίνει με τους μαφιόζους που εκκλησιάζονται τακτικά αφού προηγουμένως έχουν δώσει εντολές για την δολοφονία των αντιπάλων τους...

Τη δημοκρατία όμως θα την βελτιώσουμε μόνο με συνειδητή και σκληρή προσπάθεια.

Δεν θα την φτιάξουμε με ανώνυμες καταγγελίες ή εκβιαστικές επιστολές που ναι μεν δεν είναι δικές σας αλλά έμμεσα τις προκαλείτε να κυκλοφορήσουν μεσω της δικής σας πλατφόρμας επικοινωνίας...

Πρακτικά το blog σας έχει καταντήσει χαβούζα χυδαιολογημάτων.

Αυτό δεν θα διορθώσει τα όσα σωστά επισημαίνετε ως κακώς κείμενα.

Δεν θα τα διορθώσει επίσης ο εριστικός και συχνά απαράδεκτος τόνος φωνής του κυρίου Καψαμπέλη που εμφανίζεται σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια, χάνοντας αντι κερδίζοντας σε αξιοπιστία με την εικόνα που παρουσιάζει.

Είναι σαν να μιλάει κάποιος για καθαριότητα ενω εμφανίζεται με χεσμένα ρούχα... Πιστεύετε ότι θα του δώσει κανείς σημασία;

Είμαι υπέρ της ελευθερίας αλλά όχι της ανωνυμίας, κυρία Καψαμπέλη.

Όποιος δεν αντέχει να πει ποιος είναι, δεν μας χρειάζεται διότι η πολιτεία μας θέλει ενεργούς πολίτες που συνεισφέρουν δημιουργικά με το έργο και τον λόγο τους σε περιβάλλον απόλυτης διαφάνειας... Δεν θέλει ανώνυμους.

Η άποψη που έχει επικρατήσει, οτι και η ανωνυμία είναι χρήσιμη, είναι αντίστοιχη με την λογική οτι οι γνωστοί-άγνωστοι (κουκουλοφόροι), οι αυτοαποκαλούμενοι αντιεξουσιαστές, είναι χρήσιμοι...

Έτσι υπηρετούμε όλοι μας τις πρακτικές των εν διατεταγμένη υπηρεσία κοκουλοφόρων που στηρίζουν τις δυνάμεις καταστολής και τις ερεβώδεις διασυνδέσεις τους, αντι να ωφελούμε τους δημοκρατικούς μας θεσμούς.

Προωθείτε δηλαδή, μεσω της αποδοχής της ανωνυμίας σε συνδυασμό με την ελεύθερη καταχώρηση εκβιαστικών κειμένων, την αντίδραση αντι της δράσης.

Δίνετε επιπλέον πλατφόρμα να εκφράσουν τα εσώψυχά τους εκτός απο τους διεστραμμένους χυδαιολόγους και πολλοί δήθεν καθωσπρέπει ομιλούντες, που είναι αναμφίβολα πολυ ποιο επικίνδυνοι απο τους χυδαιολόγους αφού έχουν την εξουσία στα χέρια τους...

Κυρία Καψαμπέλη, παρακαλώ μην έχετε καμία αμφιβολία οτι οι Σπάρτακοι είναι δυσεύρετοι και στο τέλος πεθαίνουν χωρίς να αφήσουν έργο παρά μια ρομαντική ανάμνηση...

Αντίθετα οι οπαδοί της δημοκρατίας μπορούν να είναι πολλοί περισσότεροι και να έχουν αποτέλεσμα αφήνοντάς να το βελτιώσουν οι απόγονοί τους.

Στην εποχή της υπερπληροφόρησης δεν έχουμε ανάγκη:

o απο δημοκρατικά πυροτεχνήματα και ανώνυμα ψευτοφιλελεύθερα κρωξίματα σκοτεινών υβραιολόγων που δεν έχετε καμία εγγύηση οτι ενδιαφέρονται για την δικαιοσύνη, την ελευθερία και την διαφάνεια.

o απο την ανωνυμία μερικών που λειτουργεί ως πραγματικός οχετός σε στάβλο του Αυγείου ενω στερούμεθα Ηρακλειδών που θα τον καθαρίσουν.

Μη γίνεστε μέρος του σκοτεινού συστήματος της συγκάλυψης που αγαπά την ανωνυμία διότι τρέφεται απο αυτήν όπως οι βρικόλακες την νύκτα...

Στο φως ακόμα και αν υπάρχουν στραβά τα βλέπουμε και κάποια στιγμή θα τα αντιμετωπίσουμε...

Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος
Οικονομολόγος – Επιχειρησιακός ερευνητής
http://www.bazioto.blogspot.com



ΕΠΙΣΤΟΛΗ - ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΠΡΟΣ ΚΑΘΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ
Της Αλεξίας Ανδρ. Καψαμπέλη
Φοιτήτριας στο 4ο έτος της Νομικής Σχολής Αθηνών

Πίστευα βαθειά ότι η Ελλάδα είναι μια δημοκρατική χώρα η οποία ενδιαφερόταν και προστάτευε τα ανθρώπινα δικαιώματα. Εξάλλου είναι γνωστό ότι η φιλοξενία ήταν πολύ σημαντική για τους αρχαίους Έλληνες για τους οποίους όλοι εμείς σήμερα είμαστε περήφανοι.

Προς λύπη μου διαπιστώνω ότι τα πράγματα σήμερα είναι πολύ διαφορετικά. Τι να πρωτοθυμηθώ; Τις υποκλοπές, την υπόθεση των Πακιστανών, τους ξυλοδαρμούς των αλλοδαπών στο αστυνομικό Τμήμα της Ομόνοιας ή μήπως τον ξυλοδαρμό του Κύπριου φοιτητή;

Αλήθεια, υπήρξε τιμωρία και αποδοκιμασία από την ελληνική πολιτεία και τον πολιτικό κόσμο της χώρας; Ή μήπως νομίζουν ότι αυτά ξεχνιούνται και ότι ο κόσμος παρακολουθεί και ενδιαφέρεται ΜΟΝΟ για τα κουτσομπολιά και για την ΜΟΝΟΠΛΕΥΡΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ που παρέχουν τα ΜΕΣΑ;

Τόσο καιρό έκανα υπομονή. Ολα τα πράγματα όμως έχουν τα όρια τους. Και τώρα θέλω να μιλήσω, να γράψω. Και μάλιστα προκαλώ όποιον θέλει να μου κάνει μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση και ψευδείς αναφορές. Να στραφεί κατά ενός εικοσάχρρονου ανθρώπου που δεν διστάζει να πει αυτό που βλέπει και νιώθει.

Ανέφερα και στην αρχή ότι μέχρι την Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2008 πίστευα στην Ελλάδα και στην ελευθερία και τη δημοκρατία που τη διακρίνουν. Υπήρξαν όμως άνθρωποι που φρόντισαν να τα καταφέρουν, ομολογώ, να με κάνουν να αλλάξω γνώμη και να καταλάβω ότι ΜΟΝΟ ΑΔΙΚΙΑ υπάρχει και στην Ελλάδα.

Την Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2008 αυτό που βιώσαμε δεν περιγράφεται και δεν ξεχνιέται, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Μπήκαν στο σπίτι μας 6 αστυνομκοί και ένας ανακριτής. Δεν μας έλεγαν τι ακριβώς ήθελαν. Και με το ζόρι, μας είπαν ότι ήθελαν να κάνουν έρευνα στο σπίτι και ότι ήταν από το ηλεκτρονικό έγκλημα. Τίποτε άλλο.
Ο κύριος Χιώτης βέβαια χθες στις ειδήσεις του "μεγάλου και αντικειμενικού" καναλιού MEGA, ήξερε ΓΙΑΤΙ ΗΡΘΑΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ, ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ, ΤΙ ΒΡΗΚΑΝ και ΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ. Μήπως θα έπρεπε να αφήσει τη δημοσιογραφία και να ασχοληθεί με κάτι άλλο; Καταλαβαίνετε...

Αλήθεια, το MEGA δεν μας έχει διευκρινήσει τι έκαναν με το DVD του Ζαχόπουλου και της Τσέκου. Γιατί από τη μία οι "μεγάλοι, διάσημοι και αμερόληπτοι" δημοσιογράφοι του δελτίου, υποστηρίζουν ότι ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΔΑΝ ΤΟ DVD, ενώ ο κ. Καμπουράκης ΑΛΛΑ ΕΙΠΕ; Γιατί από τη μία το όνομα και το πρόσωπο της Τσέκου το κρύβουν και την προστατεύουν τόσο, ενώ από την άλλη αφήνουν και ανέχονται να σπιλώνονται ονόματα, υπολήψεις, οικογένειες χωρίς να έχουν απαγγελθεί κατηγορίες; Ξεχνούν φαίνεται το τεκμήριο της αθωότητας ή μήπως δεν υπάρχει πια και είναι δημιούργημα της φαντασίας και του ρομαντισμού μας;

Συνεχίζοντας την αναφορά για τα τεκταινόμενα στο σπίτι μας, νιώσαμε να καταρρέουν τα πάντα και προσπαθήσαμε να αντισταθούμε. Βλέπετε, δεν ήταν παρών δικηγόρος και οι κύριοι δεν μπορούσαν να περιμένουν γιατί βιάζονταν...

Ξέρετε πώς ένιωσα όταν έψαχναν το ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ και μας ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΑΝ ΣΑΝ ΚΟΙΝΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ;

Αλήθεια, ποιο είναι το έργο της Ελληνικής Αστυνομίας; Απ' ό,τι φαίνεται, να ταλαιπωρεί και να εξευτελίζει ανθρώπους και να κυνηγάει ανυπεράσπιστες γυναίκες μόνες;

Εγώ, είχα την εντύπωση ότι η Αστυνομία πρέπει να καταδιώκει εμπόρους ναρκωτικών, απατεώνες και δολοφόνους. Άραγε, με το θέμα στα Ζωνιανά τι έγινε; Ποιοι άνθρωποι είναι στις φυλακές χωρίς να μπορούν να βρουν το δίκιο τους; Παράλληλα, φροντίζουν να διαρρέονται όσα στοιχεία θέλουν σε συγκεκριμένες εφημερίδες και σ' "εκλεκτούς δημοσιογράφους".

Νιώσαμε την ώρα της εισβολής και της "έρευνας" να παραβιάζεται ό,τι σημαντικότερο έχουμε: το ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ, ο χώρος ΜΑΣ, η ΨΥΧΗ ΜΑΣ.

Μ' έκαναν να μετανιώσω που σπουδάζω Νομική. Από την άλλη, ίσως πρέπει να ασχοληθώ με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τους κατατρεγμένους. Δεν μπορώ να συνεχίσω την περιγραφή, δεν θέλω να τα θυμάμαι, όσο κι αν ο κύριος Χιώτης, γεμάτος ειρωνεία και χαιρεκακία, προέτρεψε χθες την Αστυνομία να έρθει ξανά στο σπίτι μας. Εχει αναλογιστεί ότι είμαστε άνθρωποι και όχι ρομπότ; Ή μήπως αρέσκεται στο να ταπεινώνει τους άλλους;

Ο κύριος Χιώτης υποστηρίζει ότι εκβιαζόταν και ότι συκοφαντείται και ότι θίγεται απ΄αυτό. Αλλά δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να μιλάει για το ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ, για την ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΣ, σαν να είμαστε εγκληματίες.

Ειλικρινά, αυτό με εξόργισε αλλά και με στεναχώρησε, διότι δεν περίμενα από έναν άνθρωπο ο οποίος θεωρεί ότι θίγεται η τιμή και η υπόληψή του, το όνομά του, να θίγει άλλους και την οικογένειά τους. Αυτό που νιώσαμε όταν τον ακούσαμε, ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ.
Εμείς όμως είμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ, στεκόμαστε στα πόδια μας, έχουμε ψηλά το πηγούνι, όπως μου έλεγε μια φίλη, και προχωράμε και προσπερνάμε κάθε κακοήθεια και ύπουλο σκοπό.
Επίσης διαπιστώνω ότι οι πολιτικοί μανιωδώς ασκούν μηνύσεις και αγωγές. Και αναρωτιέμαι: δεν έχουν με τίποτα άλλο να ασχοληθούν, παρά να διαβάζουν μόνο ό,τι γράφεται για εκείνους; Γιατί δεν κάνουν πράξεις, δεν κάνουν έργα, δεν ενδιαφέρονται για τον κόσμο, για τα προβλήματά του; Αν συνέβαινε αυτό, τότε οι ίδιοι οι πολίτες θα ήταν αυτοί που θα εξοργίζονταν και θα ήταν πρόθυμοι να τους υπερασπιστούν.
Σχετικά με τον κύριο Αναστασιάδη, ειλικρινά εκπλήσσομαι. Δεν περίμενα από έναν άνθρωπο που βαλλόταν το προηγούμενο διάστημα περισσότερο από καθέναν άλλον, να χτυπάει έτσι έναν άνθρωπο που ούτε καν τον ξέρει.

Αλήθεια, τόσο γρήγορα ξεχνάει όσα πέρασε; Πόσο χάλια ήταν; Κανένας δεν βρέθηκε να τον στηρίξει. Και τώρα, αυτά που πέρασε ο ίδιος, θέλει να τα κάνει και σε άλλους; Γιατί; Να μου απαντήσει.

Λυπάμαι γι αυτόν, για την οικογένειά του και για τα παιδιά του που τόσο πολύ ήθελε να προστατεύσει, έτσι έλεγε στον Αντέννα, και τα παιδιά των άλλων δεν τα σκέφτηκε!
Το άλλο εντυπωσιακό είναι ότι το πρόβλημα στην αρχή ήταν ο εκβιασμός και τώρα το επίκεντρο της συζήτησης έχει γίνει το Ιντερνετ και τα blogs. "Ολοι οι ειδικοί" προσπαθούν να λύσουν θέματα τα οποία ούτε στην Αμερική δεν έχουν λυθεί. ΑΠΛΩΣ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ.

Πρώτον, γιατί δεν ξέρουν, πολλοί από αυτούς δεν ξέρουν καν τι είναι. Και δεύτερον γιατί προσφέρει πολλές δυνατότητες. Γιατί παγκοσμίως καταδιώκουν τους "μεγαλοεγκληματίες", αυτούς που κατεβάζουν τραγούδια από το το Διαδίκτυο και αυτούς που πωλούν CD. Αυτό είναι το κρίσιμο πρόβλημα της κοινωνίας ή μήπως των μεγαλοεπιχειρήσεων και των σκοτεινών συμφερόντων που θέλουν να ελέγχουν και να φιμώνουν τα πάντα;

Θέλω να ζητήσω συγγνώμη για το μέγεθος του κειμένου, θα έπρεπε να είναι πιο μικρό για να διαβάζεται πιο εύκολα. ΑΛΛΑ, ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΔΙΑΤΕΘΕΙΜΕΝΟΣ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΟΥ. Μόνο μέσω του Διαδικτύου μπορώ να εκφραστώ ελεύθερα, να μιλήσω ανοικτά.

Θέλω να ευχαριστήσω καθένα, είτε διάσημο είτε άσημο -και κανείς δεν είναι ανώνυμος, ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΟΝΟΜΑ- για τη στήριξη και το ενδιαφέρον του. Ειλικρινά, δεν περίμενα τέτοια στήριξη και αυτή είναι η ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ. ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ.

Και θα κλείσω με έναν στίχο από ένα γνωστό τραγούδι του Χατζιδάκι

"...αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ".

Υπάρχει αμφισβήτηση της Ελληνικότητας της Μακεδονίας;

Επειδή η συζήτηση για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας παίρνει ολοένα και συχνότερα διαστάσεις εθνικού παραληρήματος ενω η επιχειρηματολογία παραμένει ανεπαρκής, είναι αναγκαίο να χρησιμοποιούμε στοιχεία απο ιστορικές πηγές που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση.

Η μέχρι τώρα ολιγωρία μας, ένα είδος ιστορικού και εθνικού ωχαδελφισμού, μας έφερε στην σημερινή εξαιρετικά δυσεπίλυτη κατάσταση, με το σύνολο σχεδόν της Παγκόσμιας κοινότητας να θεωρεί ότι έχουμε άδικο και οτι το θέμα του ονόματος είναι μια γειτονική διένεξη επιπέδου εθνικιστικής κοκορομαχίας...

Αν είχαμε τονίσει σε βάθος χρόνου ότι δεν είμαστε εμείς αλλά οι άλλοι που επικαλούνται λυτρωτικές επιδιώξεις και μάλιστα με εικόνες, χάρτες, και σχέδια που δεν έχουν διαμορφωθεί πριν απο το 1912, έτος που οριοθετεί την ανεξαρτοποίηση της Μακεδονίας με την κατάληψη της Θεσσαλονίκης απο τον Ελληνικό Στρατό, αλλά πολυ αργότερα..., τότε το θέμα θα είχε διευθετηθεί.

Δεν υπάρχει αμφιβολία οτι η σημερινή κατάσταση έχει ως βασική αιτία την τεχνιτή υποδαύλιση των εθνικιστικών ενδιαφερόντων των λαών της βαλκανικής διότι μόνο μωρία θα χαρακτήριζε τις εξελίξεις που βιώνουμε ως εθνικιστικές απο εκείνους που απο τη μία ζητούν να γίνουν μέλη της ΕΟΚ και απο την άλλη να ανεξαρτοποιηθούν απο το εθνικά συγγενικό τους περιβάλλον.

Εάν ετίθετο ως αιτία η διαφορά των θρησκευτικών πεποιθήσεων σε μια χώρα που είχε ήδη λειτουργήσει ως αξιοθαύμαστο ευρωπαϊκό χωνευτήρι θρησκευτικών και εθνικιστικών διαφορών και εξαιρετικό δείγμα πολιτισμικότητας, ένας δίκαιος παρατηρητής θα ισχυριζόταν ότι η διάσπαση θα ήταν πολύ δύσκολο να δικαιολογηθεί ιδιαίτερα εάν εδίδετο η υπόσχεση μελλοντικής εισόδου της Πρώην Γιουγκοσλαβίας στην ΕΟΚ ως ενιαίο σύνολο και οχι ως σύνολο τριμμάτων. Άλλωστε δεν δηλώθηκε πουθενά η διάσπαση του Κουρδιστάν ως προϋπόθεση εισόδου της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή ένωση.

Το να δημιουργούνται όμως έριδες και διασπαστικές τάσεις ακόμα και μεταξύ των χριστιανικών κοινοτήτων και μάλιστα εκείνων που έχουν γειτνιάσει ειρηνικά επι σειρά δεκαετιών, είναι απόλυτα προφανές ότι συμβαδίζει με την επιδιωκόμενη αστάθεια που εμποδίζει την Ρωσία απο το να υλοποιήσει το οιοδήποτε μακρόπνοο σχέδιο πολιτισμικής και οικονομικής επέκτασης προς τη δύση.

Σε μία τέτοια κατάσταση το βασικότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι να μην ακολουθήσουμε κάποιο Εθνικιστικό παραλογισμό αλλα να θέσουμε τα επιχειρήματα μας, προβάλλοντας τις προκλήσεις αλλά και τις ερμηνείες τους, στην παγκόσμια κοινότητα.

Είναι εξαιρετικά σημαντικό να καταλάβουν οι λαοί οτι δεν είμαστε εμείς οι αίτιοι του προβλήματος αλλά άλλοι και μάλιστα αυτοί που έχουν σοβαρές γεωπολιτικές αναζητήσεις στην ευρύτερη περιοχή.

Να μην επιτρέψουμε δε, σε αυτή την προσπάθεια ενημέρωσης, την ισοπεδωτική λογική όσων επιχειρήσουν να εντάξουν την τοποθέτησή μας στις απειράριθμες θεωρίες συνομωσίας, χαρακτηριστικού τεχνάσματος της συντηρητικής αντίδρασης, με το οποίο επιχειρείται η άκοπη εξουδετέρωση κάθε διαλόγου και κάθε επιστημονικής συμβολής της μεγάλης πλειοψηφίας που εύλογα δεν έχει ενδιαφέρον στις λεπτομέρειες του κάθε θέματος.

Να κάνουμε σαφές ότι πρόκειται για μια νεο-επιθετική τακτική με το όνομα Μακεδονία να αποτελεί μία ακόμα καμουφλαρισμένη δικαιολογία αλλότριων επιδιώξεων στα συμφέροντα και στην ειρηνική συνύπαρξη των Λαών των Βαλκανίων.

Εάν επρόκειτο πραγματικά για το όνομα η λύση θα ήταν απλή διοτι θα εχρησιμοποιείτο η παλιά ονομασία BARDASKA (BANANOVINA) για το κρατίδιο των Σκοπίων ή της FYROM.

Οι αλυτρωτικές τάσεις δημιουργήθηκαν με τον χρόνο, με το όνομα Μακεδονία να αποτελεί όνομα με «προοπτική» για την νότια επαρχία της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας, εξυπηρετώντας σκοπιμότητες του Τίτο. Ο Τίτο λειτούργησε υπερεθνικιστικά ενώνοντας ένα μωσαϊκό εθνοτήτων. Δεν επικρίνεται γιαυτό. Εμείς επικρινόμεθα που ολιγωρήσαμε και βρεθήκαμε προ του σημερινού αδιεξόδου.

Τουλάχιστον ας έχουμε τα στοιχεία που παρατίθενται ώστε ο λόγος μας να είναι μεστός και ουσιαστικός.

1. Ο γεωγραφικός όρος «Μακεδονία» καλύπτει μία περιοχή η οποία, κατά 75% ανήκει στην Ελλάδα, κατά 22% στο ανώνυμο νεοπαγές κράτος των Σκοπίων, το οποίο 22% συνιστά το 50% του όλου εδάφους του και το υπόλοιπο 3% στην Βουλγαρία, υπό το όνομα «Μακεδονία του Πιρίν».

2. Το αρχαίο Βασίλειο της Μακεδονίας είχε δύο πρωτεύουσες, μία πολιτική, την Πέλλα και μία θρησκευτική το Δίον. Και οι δύο αυτές πρωτεύουσες ευρίσκονται επί Ελληνικού εδάφους.

3. Οι τάφοι των βασιλέων, του αρχαίου Βασιλείου της Μακεδονίας, ευρίσκονται και αυτοί επί Ελληνικού εδάφους.

4. Η γλώσσα των κατοίκων του αρχαίου Βασιλείου της Μακεδονίας, όπως τούτο προκύπτει, και από τις επιγραφές επί των τάφων των βασιλέων, είναι Ελληνική και όχι η ανύπαρκτη γλωσσική εκφορά "Makedonski".

5. Η θρησκεία των κατοίκων του αρχαίου βασιλείου της Μακεδονίας ήτο οι Θεοί του Ολύμπου, δηλαδή η Ελληνική.

6. Οι κάτοικοι του αρχαίου Βασιλείου της Μακεδονίας, οι Μακεδόνες, επί Αλεξάνδρου Α΄, κατόπιν αποφάσεως των Ελλανοδικών, εγένοντο δεκτοί στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αναγνωρισθείσης έτσι της Ελληνικής αυτών καταγωγής.

7. Πολλοί συγγραφείς, βασιζόμενοι στον ορισμό του Ισοκράτη, υποστηρίζουν πως η Ελληνικότητα δεν έχει φυλετικό περιεχόμενο. Ωστόσο, στους αρχαίους Ολυμπιακούς αγώνες η συμμετοχή βασιζόταν σαφώς στην Ελληνικότητα, η οποία είχε ως βάση την καταγωγή, όπως αποδεικνύει ο τρόπος με τον οποίο έλαβε μέρος σε αυτούς ο Αλέξανδρος Α' ο Μακεδών (Ηρόδοτος, 5, 22):

«Αλέξανδρος δε επειδή απέδεξε ως είη Άργείος, εκρίθη τε είναι Έλλην και αγωνιζόμενος στάδιον συνεξέπιπτε τώ πρώτω».

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

«Ο Αλέξανδρος επειδή απέδειξε πως είναι Αργείος, κρίθηκε πως είναι Έλληνας και αγωνιζόμενος στο δρόμο του σταδίου ήρθε πρώτος»

αφού κατά την μαρτυρία του Ηρόδοτου, το Μακεδονικό έθνος ήταν Ελληνικό φύλο και μάλιστα Δωρικό, που μετακινούμενο από τη Εστιαιώτιδα της Θεσσαλίας (αρχικά) κατοίκησε στις παρυφές της Πίνδου.

Σε πλήρη αρμονία με τα υπό του Ηροδότου υποστηριζόμενα βρίσκονται και οι παραδόσεις ότι:

1. Μακεδών (Γενάρχης), υιός του Αίολου. (Διόδωρος Ι. 18, 20), ή Μακεδών ή Μάκεδνος (Γενάρχης), υιός του Βασιλέως της Αρκαδίας Λυκάονος (υιού του Πελασγού) (Απολλόδωρος ΙΙΙ 8, 1), ή Μακεδών (γενάρχης), υιός του Διός και της Θυίας, κόρης του Δευκαλίωνα (Στεφ. Βυζάντιος στο λήμμα Μακεδονία). Εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι ο γενάρχης του βασιλικού οίκου της Μακεδονίας ήτο Αργείος, Ηρακλείδης στη καταγωγή.

2. Κάρανος (8ος π.Χ. αιών), Γενάρχης, ιδρυτής της βασιλικής Μακεδονικής δυναστείας του πρώτου κράτους με πρωτεύουσα τις Αιγές (σημερινή πόλη Έδεσσα), [πάντα κατά τον Θεόπομπο], απόγονος του Ηρακλείδη Τημένου, Βασιλέως της Αργολίδας, που εκστράτευσε από το Άργος και καταλαμβάνοντας τη περιοχή ΒΑ της Πίνδου θεμελίωσε πρώτος τη δυναστεία. Σ΄ αυτή, τη κατά παράδοση καταγωγή από τον Ηρακλή πάντες οι μετά ταύτα Βασιλείς στήριξαν τη προέλευσή τους. Διάδοχοι του Κάρανου ήταν ο Κοίνος και ο Θουρίμας. Η δυναστεία του Κάρανου βασίλευσε 72 έτη.

3. Κατ΄ άλλους, γενάρχης και θεμελιωτής του βασιλικού οίκου της Μακεδονίας ήτο ο Αργεάδας (εξ ου και καλούνταν Αργεάδες τα μέλη της μακεδονικής δυναστείας) που φθάνοντας από το Άργος παρά τις πηγές του Αλιάκμονα εγκαταστάθηκε στην Ημαθία.

4. Τέλος θεμελιωτής του Μακεδονικού κράτους κατά την παράδοση του Ηρόδοτου (Η' 137 κ επ.) (που είναι και η πλέον επικρατούσα) ήτο ο εξ Άργους Ηρακλείδης Περδίκκας απόγονος του Τημένου. Σαφής και η περί αυτού μαρτυρία του Θουκυδίδη (ΙΙ 99 και V 80).

ΕΚΑΓ ή μήπως και ΕΚΑΔ;

Η επιστολή που ακολουθεί αφορά την βιωσιμότητα του Εθνικού Κεφαλαίου Αλληλεγγύης των Γενεών (ΕΚΑΓ) εάν δεν συνοδευτεί απο ένα Εθνικό Κεφάλαιο Ανάπτυξης παραγωγικών Δραστηριοτήτων (ΕΚΑΔ).

Η θέση του γράφοντος είναι ότι το ΕΚΑΓ από μόνο του δεν θα πετύχει τους στόχους του ως μια εναλλακτική / συνδυαστική πηγή κεφαλαίων για τα συνταξιοδοτικά προγράμματα απο το 2020 και μετα με την μορφή φορολόγησης που θα έχει και το επιπλέον μειονέκτημα ότι θα αφαιρείται απο τον ετήσιο προϋπολογισμό ως μη υπάρχουσα...

Σε συνδυασμό όμως με ένα αναπτυξιακό fund για την χρηματοδότηση μεγάλων παραγωγικών επενδύσεων, τα πράγματα θα είναι διαφορετικά ιδιαίτερα μετα την λήξη του ΕΣΠΑ, δηλαδή των Κοινοτικών χρηματοδοτήσεων, το 2013.

Αγαπητέ Μίμη,

Το Κρατικό Υπερταμείο

Δεν αντιλαμβάνομαι το γιατί ενοχλείσαι απο τον χαρακτηρισμό «Κρατικο Υπερταμείο» του Χάρη Μάκκα.

Τα οσα επεξηγηματικά λες στο σχόλιο σου απλά ενισχύουν τον χαρακτηρισμό «Κρατικο Υπερταμείο» και επεξηγούν το πως έχετε σκεφθεί στο ΠΑΣΟΚ οτι θα λειτουργεί σε γενικές γραμμές αυτό το Υπερταμείο.

Η διαφορά απο τα συνήθη κρατικά ταμεία δεν είναι το μέγεθος αλλα το οτι θα είναι κλειδωμένο.

Βέβαια εδώ θα πρέπει να παρατηρήσω οτι το «χέρι» που έβαζαν οι Ελληνικές κυβερνήσεις στα συνταξιοδοτικά ταμεία, τις δεκαετίες του 50 και του 60, όταν το πολιτικό ήθος ήταν εν ανεπαρκεία, αποτελεί έναν απο τους ουσιαστικούς παράγοντες της σημερινής ανεπάρκειας των ταμείων.

Θα παρατηρήσω επίσης οτι και οι μετέπειτα κυβερνήσεις έβαλαν ένα ποιο σύγχρονο χέρι στα ταμεία, διοτι αυτές δεν έκλεβαν απο το παγκάρι... απλά έπαιρναν κερί και προχωρούσαν σφυρίζοντας αδιάφορα...

Όλες οι αβεβαιότητες σε μία

Συγκεντρώνεις τις τέσσερις βασικές αβεβαιότητες για την νέα γενιά σε μία που την διαχειρίζεσαι μέσω ενός Ταμείου, του Εθνικού Κεφαλαίου Αλληλεγγύης των Γενεών (ΕΚΑΓ) ώστε όπως λες να αλληλοσταθμίζονται οι κίνδυνοι.

Η τεχνική είναι σωστή αλλα όχι απροβλημάτιστη.

Για να φέρω ένα παράδειγμα απο την επιχειρηματική κοινότητα.

Τελευταία έχει γίνει δημοφιλής η τεχνική των balanced scorecards όπου σε διαφορετικούς τομείς δραστηριότητας μιας επιχείρησης γίνεται προσπάθεια αφενός να μεγιστοποιηθούν τα οφέλη και ταυτόχρονα αυτές οι μεγιστοποιήσεις να δρουν έτσι ώστε μην εξουδετερώνει η μια τα οφέλη από την άλλη.

Αν ασχοληθούμε π.χ. με το πως διαθέτουμε τα προιόντα της Coca Cola στα ψυγεία των περιπτέρων και κάνουμε το λάθος να βασισθούμε στην διαδικασία της μεγιστοποίησης των πωλήσεων μέσω συστημάτων επιβράβευσης του όγκου πωλήσεων, θα έχουμε κάνει ένα δραματικό λάθος..., θα έχουμε καταστρέψει τα συστήματα παραγωγής και logistics της επιχείρησης, όπως πράγματι συνέβη στις αρχές της δεκαετίας του 90.

Το ότι εδώ μιλάμε για συσσώρευση και αποδόσεις κεφαλαίων σε διαφορετικά περιβάλλοντα δραστηριοτήτων δεν αλλάζει το προβληματισμό μας. Όπως στην Coca Cola έχουμε τομείς δραστηριότητας που η δυσαρμονία τους καταστρέφει την συνολκή επιχείρηση έτσι και στον κυβερνητικό προγραμματισμό η δυσαρμονία των επιμέρους αντιμετωπίσεων καταστρέφει τους μηχανισμούς του κράτους να αντιμετωπίσουν την κοινωνική μέριμνα συνολικά.

Όμως απο μόνη της η ολοκληρωμένη αντιμετώπιση δεν παρέχει εγγυήσεις αντιμετώπισης του συνολικού κινδύνου αλλα εξομάλυνσης των επιμέρους κινδύνων εφόσον υποθέτουμε οτι η κάθε ενότητα συμπεριφέρεται διαφορετικά επηρεαζόμενη απο ανεξάρτητες αιτίες αστάθειας.

Το κόστος υγείας όμως αμφιβάλλω αν λειτουργεί διαφορετικά απο το ακάλυπτο ασφαλιστικό χρέος. Αντίθετα θεωρώ οτι υπάρχει και συσχέτιση και αιτίαση (Correlation & Causality) μεταξύ τους ενω ακολούθως η αιτίαση μεταφέρεται στο Εθνικό χρέος.

Επομένως, η συνολική αντιμετώπιση δεν αφαιρεί τους κινδύνους αν και θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε οτι μειώνει τη συχνότητά τους κατά το βαθμό που κανένας απο τους τομείς δεν επηρεάζει απόλυτα και ταυτόχρονα τον άλλο. Η μαζική όμως διαχείριση εγκυμονεί ένα νεο κίνδυνο που θα προέλθει απο την συνολική αστοχία του συστήματος.

Να τονίσω οτι η συνταύτιση των προσπαθειών / μέσων αντιμετώπισης των κινδύνων υστέρησης ανα τομέα, δεν συναρτάται με εκείνους της συνδιαχείρισης του Εθνικού Κεφαλαίου Αλληλεγγύης των Γενεών.

Εκείνο που είναι σίγουρο είναι οτι συνδιαχείριση (η ύπαρξη δηλαδή ενός και μόνο Κεφαλαίου) του ΕΚΑΓ θα είναι οικονομικότερη και αποτελεσματικότερη.

ΕΚΑΓ αφού δεν εξασφαλίζουμε επαρκή ανάπτυξη;

Αναφέρεσαι επίσης στην αβεβαιότητα απο την ανάπτυξη με συγκεκριμένο ρυθμό που θα μας βγάλει απο το πρόβλημα... ή την ζώνη κινδύνου... «δεν την έχουμε στο χέρι, λες, τη συγκεκριμένη ανάπτυξη...»

Ασφαλώς αλλά θα τονίσω εδώ οτι η ανάπτυξη είναι αποτέλεσμα πολλαπλών ευφυών δράσεων και διαδικασιών που δεν ακολουθούν απαραίτητα τις αποδόσεις και τους κινδύνους των τοποθετήσεων σε επενδυτικά κεφάλαια κατά την ίδια περίοδο. Με άλλα λόγια ακριβώς διότι η ανάπτυξη ακολουθεί άλλα μοντέλα συμπεριφοράς προτείνεται ως δραστηριότητα αντιμετώπισης (απορρόφησης) κινδύνων σε μια κρατική οικονομία.

Επιπλέον το ΕΚΑΓ προσφέρει παθητική μόνο αντιμετώπιση... Όσο και αν εισάγει νέους τρόπους συγκέντρωσης κεφαλαίων, πρόκειται για κεφάλαια απο υφιστάμενες επιχειρήσεις και δραστηριότητες... Επομένως το ΕΚΑΓ, όχι μόνο δεν δημιουργεί νέες δραστηριότητες αλλα αφαιρεί παραγόμενο πλούτο και απο τις υπάρχουσες... Η μόνη ισως θετική του συνεισφορά έγκειται στον εξαναγκασμό σε διαφοροποίηση των επενδύσεων, επενδύσεων ποιο φιλικών στο περιβάλλον. Όμως ταυτόχρονα αυξάνει δραματικά το αρνητικό ισοζύγιο εμπορικών συναλλαγών με την εισαγωγή υψηλής τεχνολογίας που δεν παράγουμε.

Άρα, οχι μόνο φορολογούμε αλλά και σκοτώνουμε τα άλογα πριν γεράσουν...

Με παθητικές πολιτικές δεν θα παμε μπροστά... Απλά θα επιμηκύνουμε τον χρονικό ορίζοντα ή αν προτιμάς τον ρόγχο του θανάτου..

Είμαστε όπως ο καρκινοπαθής που αντί να αφήσει τον μάταιο τούτο κόσμο σε τρεις μήνες θα τον αφήσει σε δεκατρείς... αλλα θα τον αφήσει με μια σιγουριά που γίνεται απο μόνη αιτία θανάτου...

Το ειλικρινές ερώτημα είναι το γιατί δεν εστιάζουμε κυρίως εκεί, στην ανάπτυξη...; Κατά την άποψη μου, θα έπρεπε να είχαμε εστιάσει στην οργανωμένη και συστηματική ανάπτυξη εδώ και πολλά χρόνια αντι να εστιάζουμε σε πεζοδρομοποιήσεις, σε μαρμάρινες πλακοστρώσεις και σε τουβλικές συνθέσεις κατά τις φαύλες απο οικονομικής άποψης Τρίτσια και Μελίνια περιόδους, οπότε κατασπαταλήθηκαν αναγκαίοι για μία διατηρήσιμη ανάπτυξη (Sustainable development) πόροι.

Αν διαμορφώσουμε την ίδια νοοτροπία και σήμερα είναι βέβαιο πως δεν έχουμε μέλλον... οχι διότι δεν θα έχουμε συντάξεις... ας ζήσουν οι νέοι... αλλα διότι δεν θα έχουμε όραμα και στόχους, δεν θα έχουμε ζωή.

Πρώτα το όραμα. Πρώτα δηλαδή τη σημαία, το φλάμπουρο, την καθοδήγηση και ας ακολουθούν πίσω τα γερόντια προστατευμένα απο την οπισθοφυλακή... Οχι μπροστά τα γερόντια και πίσω οι μάχιμοι διότι τότε παμε ενάντια στη φύση... ενάντια στο ένστικτο της επιβίωσης.

Ποιές είναι ακριβώς οι πηγές του ΕΚΑΓ

Τα χρήματα που θα πάνε στο ΕΚΑΓ δεν είναι άλλα απο τα χρήματα που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνηση για τις ανάγκες του τακτικού προϋπολογισμού.

Είναι σαν να μετράμε τα χρήματα στο παγκάρι της Εκκλησίας και να μουρμουράμε... «αυτό για τον παπά και αυτό για τον καντηλανάφτη...»

Ασφαλώς και θα πρέπει να είναι κλειδωμένο το παγκάρι για να μην ανακαλύψουμε ότι οι διάφοροι κρατικοί φορείς είναι εκτός απο ελλειμματικοί και εξαιρετικά ικανοί να ξαφρίζουν γειτονικούς πόρους.

Ταυτόχρονα όμως δεν μπορούμε να έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στους σημερινούς αδιάφθορους του ΣΟΕ (παλαιό ΣΔΟΕ) ή στους ελεγκτές της Τράπεζας της Ελλάδος για το καλώς έχει της εκτέλεσης της διαθήκης των ιδρυτών του ΕΚΑΓ.

Καλοπροαίρετα δέχομαι ότι σε στιγμές εθνικής συσπείρωσης θα τα καταφέρουμε όπως τα καταφέραμε στους Ολυμπιακούς αγώνες... θα μας πιάσει το φιλότιμο και θα πετύχουμε.

Όμως θα πρέπει να επισημάνω οτι ακριβώς επειδή ότι θα αποταμιεύεται στο ΕΚΑΓ θα χάνετε απο τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού και γνωρίζοντας οτι η ανάπτυξη δεν θα μας έχει ήδη κάνει πλούσιους, οι επι μια δεκαετία διάδοχοι του σημερινού υπουργού Εθνικής οικονομίας θα καταφύγουν είτε στη δημιουργική λογιστική είτε στις αίθουσες κάποιου ψυχιατρείου αν δεν οδηγηθούν στο απονενοημένο.

Διαχειριστικές τακτικές

Οι διαχειριστικές τακτικές που σκέπτεσαι οτι θα υπάρξουν για το ΕΚΑΓ θα διαμορφώσουν πράγματι ένα σύστημα χαμηλού διαχειριστικού κόστους αντι των άθλιων υπερβολών των σημερινών ταμείων όπου το κάθε ένα έχει την δική του διαχειριστική και διοικητική ομάδα.

Είναι αυτονόητο ότι δεν χρειάζονται πολλές ομάδες για την διαχείριση πολλών funds ακόμα και με διαφοροποιημένη πολιτική απόδοσης / κινδύνου. H μοντελοποίηση και η ομαδοποίηση των χαρακτηριστικών επιτρέπει την παρακολούθηση της πορείας και των αποδόσεων τεραστίων επενδύσεων ανεξάρτητα επιπέδου πολυπλοκότητας.

Περιβαλλοντική και άλλες ευαισθησίες

Όσον αφορά τον φόρο για το CO2, σωστά διευκρινίζεις ότι θα προσφέρει μεν στο σημερινό αδιέξοδο αλλά οχι αρκετά, τουλάχιστον στην αρχή...

Σωστά συμπληρώνεις οτι δεν θα πρέπει να επαναλάβουμε το λάθος των επιδοτήσεων των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αλλα ξεχνάς ότι η ΔΕΗ δεν πληρώνει απο την τσέπη της το υπερβολικό κόστος αυτών των επιδοτήσεων. Αντίθετα μάλιστα κάνει ένα τρυκ. Ενω στα Νησιά παράγει ενέργεια υψηλού κόστους απο την καύση πετρελαίου και επομένως το επιπλέον κόστος της επιδότησης είναι σχεδόν αμελητέο, ενω κρατάμε στην χώρα τα Ευρω για το πετρέλαιο, το συνολικό κόστος της επιδότησης (οχι τη διαφορά...) την χρεώνει σε όλους τους Ελληνες...

Έτσι εμείς π.χ. οι αθηναίοι, οχι μόνο επιδοτούμε τους πλούσιους απο το τουριστικό εισόδημα νησιώτες αλλά ταυτόχρονα επιδοτούμε και τους επενδυτές σε συστήματα παραγωγής ενέργειας απο εναλλακτικές πηγές στα νησιά...

Γενικότερα όμως η μέχρι τώρα επενδυτική πολιτική είναι απλή θεωρία... Οι μονάδες φωτοβολταϊκών είναι ακόμα στα σκαριά... Η ΡΑΕ ακολουθεί πιστά τον γραφειοκρατικό της ρόλο γινομένη η αιτία απερίγραπτων καθυστερήσεων οι αιτίες των οποίων έπρεπε να είχαν προβλεφθεί απο την αρχή όπως π.χ. το δικαίωμα εγκατάστασης των ανεμογεννητριών σε δασικές περιοχές ή η απαγόρευση της οπτικής επαφής με τους χώρους εγκατάστασης των φωτοβολταϊκών μονάδων για λόγους αισθητικής.

Διαχείριση ή Ανάπτυξη;

Εκείνο που λείπει και θα πρέπει να συνοδεύει την πρόταση για την δημιουργία του ΕΚΑΓ είναι σίγουρα ένα σχέδιο παράλληλης ανάπτυξης.

Με αυτό εννοώ ότι ενω θα έχει συσταθεί το Εθνικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης των Γενεών ταυτόχρονα θα πρέπει να δημιουργούνται και οι προϋποθέσεις για το μετα των εργαζομένων... Το ΕΚΑΓ θα συσταθεί ως επικουρικό στα υπάρχοντα κεφάλαια που θα καλύπτουν το συνταξιοδοτικό και ασφαλιστικό κόστος υγείας μέχρι την ωρίμανσή του.

Οι εργαζόμενοι δεν θα περιμένουν να πάρουν τις συντάξεις τους μετα την δεκαετία ωρίμανσης αλλά να συνεχίσουν να εργάζονται αποτελεσματικά ώστε να συντηρείται και η συνέχεια των ταμείων ή του ΕΚΑΓ.

Αν δεν στηθεί κάτι τέτοιο, ονόμασε το Εθνικό Κεφάλαιο Ανάπτυξης παραγωγικών Δραστηριοτήτων (Economic Sustainability Fund) τότε τα πράγματα θα είναι το ίδιο άσχημα αργότερα, τότε που θα έχει μετατεθεί το πρόβλημα.

Συμπερασματικά προτείνω να διαμορφωθεί παράλληλα ο σκελετός ενός Εθνικού κεφαλαίου ανάπτυξης (ΕΚΑΔ) που θα λειτουργήσει ως δίδυμο και θα χρηματοδοτείται απο ξένες πηγές π.χ κεφάλαια Εφοπλιστών και άλλων Ομογενών ή Αράβων όπως συμβαίνει σήμερα με τις επενδύσεις του Dubai μέσω της MIG.

Θα μπορούσε επίσης να υπάρξει μια προγραμματισμένη συσχέτιση, ένα ποσοστό αλληλοροής δηλαδή, μεταξύ του ΕΚΑΓ και του ΕΚΑΔ για λόγους περαιτέρω εξομάλυνσης κινδύνου και απόδοσης.

Το σχέδιο ανάπτυξης μιας πολιτικής για το ΕΚΑΔ δεν θα είναι διαχειριστικού χαρακτήρα με στόχο την μεγιστοποίηση της απόδοσης αλλά θα προχωρά μερικά ουσιαστικά βήματα παραπέρα όπως η διαμόρφωση ενός στρατηγικού πλαισίου ανάπτυξης που θα χρηματοδοτηθεί εν μέρει η εν συνόλω απο το ΕΚΑΔ.

Επιπλέον το ΕΚΑΔ θα αποτελέσει την συνέχεια του ΕΣΠΑ (4ο Κοινοτικό Χρηματοδοτικό Πλαίσιο ) που ως Κοινοτικό θα παύσει να υφίσταται μετά το 2013.

Μορφές επενδύσεων

Προς αυτήν την κατεύθυνση προτείνω τρείς κατηγορίες επενδύσεων όπως:

Ολόκληρα τουριστικά χωριά με εξ αρχής οργανωμένες υποδομές και σταδιακό ξήλωμα της άναρχης δόμησης έξω απο τις περιοχές αυτές. Με αλλα λόγια και για να παύσει ο λαϊκισμός της τάχα τσιμεντοποίησης και Ισπανοποίησης θα αφαιρεθεί το δικαίωμα στον κάθε ένα να κτίζει όπου θέλει επειδή έχει οικόπεδο. Δασικό ή μη δεν θα οικοδομείται.
Αντίθετα θα έχει το δικαίωμα να αποκτήσει γη σε υπό ανάπτυξη οικισμούς και στα πλαίσια των κανόνων των οικισμών.

Ολόκληρες νέες πόλεις που θα γίνουν κέντρα περιφερειών / νομών με νέες υποδομές και συγκοινωνιακή προσπέλαση. Εκεί θα συγκεντρωθούν οι σύγχρονες υποδομές και τα κέντρα διοίκησης των περιφερειών / νομών, τα τεχνολογικά πάρκα και οι οικίες των εργαζομένων. Στις πόλεις αυτές θα διαμορφωθεί ένας συνδυασμός χαμηλής και υπερυψηλής δόμησης με οικολογικούς ουρανοξύστες.

Ολόκληρες νέες αγροτοτουριστικές περιοχές με ανάπτυξη βασισμένη σε νέες τεχνολογίες παραγωγής που προσφέρει η βιοτεχνολογία. Ήδη ετοιμάζεται πυρετωδώς το πρώτο απόλυτα αυτοματοποιημένο θερμοκήπιο 100 στρεμμάτων συνεχούς ρου παραγωγής... Οι περιοχές αυτές θα συνδυάζουν την παραγωγή με νέες ερευνητικές δυνατότητες για την αύξηση της αλλα και την διαμονή ερευνητών και επισκεπτών υπό μορφή αγροτουρισμού.

Το παραπάνω τρίπτυχο θα δημιουργήσει μια απόλυτα εφικτή οικονομική και παραγωγική δυναμική που θα φέρει την Ελλάδα με επιτυχία ως τα τέλη του 21ου Αιώνα.

Αυτή λοιπόν είναι εν συντομία η πρόταση μου αλλά και τα σχόλια για το ΕΚΑΓ αγαπητέ Μίμη.

Για την διαμόρφωση ενός αναλυτικότερου σχεδίου ανάπτυξης είμαι στην διάθεσή σου ακούγοντας και τα σχόλια των φίλων blogger επι των παραπάνω σκέψεων /προτάσεων.

Ενώ όλοι ασχολούνται με ροζ βίντεο και επικήδειους...

Όσο και αν κατέβαλε επανειλημμένα προσπάθειες ο Κώστας Καραμανλής για την πάταξη της διαφθοράς, φαίνεται ότι αυτές οι προσπάθειες μένουν στις εξαγγελίες ενω η διαφθορά είναι τόσο γενικευμένη ώστε να έχει καταστεί Λερναία Ύδρα...

Η ακόλουθη περίπτωση είναι μια ακόμα αποτυχία που κτυπά καίρια τον θεσμό της λεγόμενης αδέκαστης και τυφλής δικαιοσύνης... τόσο τυφλής που δεν «βλέπει την τύφλα της» και δεν αποφασίζει την δική της αυτοκάθαρση... γελοιοποιώντας την χώρα και τους θεσμούς.

Δείτε την σχετική αναφορά του BBC με τίτλο: ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΑΞΙΜΟΥ...
Όσο ασχολούνται όλοι με ΜΑΚΗ-ΛΑΚΗ-ΘΕΜΟ-ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗ και λοιπούς υποκοριστικούς μονοκύτταρους οργανισμούς, η κυβέρνηση και τα media στέλνουν στον Καιάδα την αλήθεια.

Η κ. Μαρία Μαργαρίτη, εκδιώχθηκε κακήν κακώς από το δικαστικό σώμα, όταν έβγαλε φόρα παρτίδα κονδύλια που προορίζονταν ως οικονομική ενίσχυση σε σεισμοπαθείς, τα οποία κατασπαράχθηκαν από κρατικούς και παρακρατικούς φορείς. Παράλληλα, ξεμπρόστιασε ολόκληρο το δικαστικό σώμα, αποκαλύπτοντας τον ΟΙΚΟ ΑΝΟΧΗΣ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΟΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ: Εκατοντάδες ανήλικοι έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά (και πολλές φορές έναντι αμοιβής που απολαμβάνουν δικαστικοί και άλλοι "μεσάζοντες") σε μυστικό χώρο, ειδικά διαμορφωμένο εντός των δικαστηρίων!

Η κ. Μαρία Μαργαρίτη, προέβη σε απεργία πείνας έξω από το Μέγαρο
Μαξίμου, ζητώντας την πλήρη αποκατάστασή της και την ανάδειξη των
παραπάνω θεμάτων. Όμως, η προσωπική ασφάλεια του κ. Καραμανλή φρόντισε να την απομακρύνει βίαια, όπως θα δείτε και στο παρακάτω βίντεο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο θέμα μέχρι αυτή την στιγμή
ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΗΘΗΚΕ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΕΔΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΜΕΣΟ, παρά μόνο από το BBC.

See the relevant Video:

http://www.youtube.com/watch?v=jglCyU8TPJw

Ούτε Αριστερά ούτε Δεξιά, Επάνω

Ένας φίλος Blogger σε στιγμές ποιητικής έξαρσης αλλά και απόλυτης ειλικρίνειας έγραψε το παρακάτω κείμενο με αφορμή τις ανελέητες και ατέρμονες συζητήσεις για το πού είναι η καλλίτερη πολιτική θέση, αριστερά, δεξιά ή παντού και όπως δηλώνει αλληγορικά, Επάνω.

Παρά τις όποιες απλοποιήσεις και τις υπερβολικές στρογγυλοποιήσεις
δεν εξαντλείται το σκεπτικό μιας τέτοιας αλληγορίας στις γραμμές που ακολουθούν.

Εν τούτοις το κεντρικό μήνυμα είναι περιεκτικό και σαφές τόσο ώστε να μπορεί να λειτουργήσει ως η βάση μιας φρέσκιας πολιτικής θεώρησης για τον κόσμο που έρχεται και δεν επιτρέπει ούτε ολιγωρία ούτε στραβισμό.

Απολαύστε το κείμενο και κρίνετε με προσοχή αν θα αποδεχθείτε το σκεπτικό του δημιουργού του.


Ούτε Αριστερά ούτε Δεξιά, Επάνω.

Οχι - ή αριστερά ή δεξιά - και αριστερά και δεξιά και αλλού, αρκεί να είναι Επάνω.

Ελάτε να μελετήσουμε και να προτείνουμε την Επάνω πολιτική.
Την πολιτική του πολιτισμού, την πολιτισμένη πολιτική, την πολιτική που θα είναι Επάνω απο δεξιούς και αριστερούς εγκλωβισμούς και αγκυλώσεις.

Δεν μπορεί να μου αρέσει μια πρόταση, μια ενέργεια, Ενα έργο, μια προοπτική και να μου κολλάνε ταμπέλες και οι μεν να με λενε δεξιό οι δε αριστερό οι άλλοι απροβλημάτιστο ή απολίτικο και οι κάποιοι άλλοι και εγώ δεν ξέρω τι, επειδή η μελέτη και ο προβληματισμός τους κολλάει ή στο σόσιαλ ή στο νεοφιλελευθερ ή σε όποια άλλη ταμπελοθεωρια.

Ελάτε να κάνουμε την παιδεία μας όπως οι Άγγλοι, την ανάπτυξη μας όπως η Κίνα, το βιοτικό μας επίπεδο όπως η Ελβετοί, τα πανεπιστήμιά μας όπως οι Σουηδοί, την αξιοκρατία μας όπως οι ΗΠΑ, την έρευνά μας όπως η Ιαπωνία, τις κοινωνικές παροχές όπως η Γερμανία, την ανεξάρτητη κρατική μηχανή όπως η Ιταλία, την ποιότητα ζωής όπως η Αυστρία, την κουλτούρα μας όπως η Γαλλία, την διασκέδασή μας όπως η Ελλάδα!

Είναι αδιανόητο έως ανόητο, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, να απαρνούμαστε τα απαραίτητα χρήσιμα και θετικά επιτεύγματα άλλων χωρών στο όνομα της αριστερής ή δεξιάς πολιτικής ανασφάλειας μας.

Είναι αδιανόητο να κάνουμε αντικειμενικές διαπιστώσεις και να απεμπολούμε το δικαίωμα στη πρόταση και τη λύση στηριζόμενοι στο επιχείρημα οτι όλα είναι σικέ και προαποφασισμένα.

Είναι ανόητο να παραιτηθούμε πριν καν αγωνιστούμε, για το νεο που είτε το θέλουμε είτε οχι θα έρθει, μόνο που τότε κάποιοι άλλοι πάλι θα το έχουν αποφασίσει.

ΕΝΑΣ είχε πει η γη είναι σφαιρική και οι άλλοι του είπαν "βολέψου είναι επίπεδη".

Ελάτε να ανακαλύψουμε και τις άλλες πολιτικές που κρύβονται στα απόκρυφα σημεία των σπουδαίων μυαλών των Ελλήνων.

Ελάτε να χρησιμοποιήσουμε και να εκμεταλλευτούμε τα καλύτερα μυαλά της οικουμένης, που δεν είναι αλλα απο τα Ελληνικά (και Ισραηλίτικα) (και δεν είναι ρατσιστικό αυτό, είναι η αλήθεια).

Ελάτε να βρούμε ή να κάνουμε κόμμα και ηγέτες να υποστηρίξουν την Επάνω - πολιτική.

Ας προσπεράσουμε τα ξεπερασμένα στενά πλαίσια του δεξιά και αριστερά και ας πετάξουμε απο Επάνω.

Ας ενώσουμε μ' αυτό τον τρόπο όλο και πιο πολλούς, απελευθερώνοντας τους απο τις ταμπέλες που τους φόρτωσαν και τις κουβαλούν ασθμαίνοντας για μια ζωή. Ας ΕΠΑΝ-Ω-ενωθουμε απέναντι σε συμφέροντα που μας θέλουν 'ταμπελάτους', απομονωμένους και ανασφαλείς.

Πάρα πολλές πολιτισμένες χώρες (οι περισσότερες στην ΕΕ), ανεξάρτητα απο το αν έχουν αριστερές ή δεξιές κυβερνήσεις, προσανατολίζουν εδώ και χρόνια τις πολιτικές τους προς μια και μοναδική κατεύθυνση, αυτήν προς τα Επάνω.
Η λύση λοιπόν για το που πρέπει να οδεύουμε την πολιτική μας είναι: "ΟΥΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΟΥΤΕ ΔΕΞΙΑ ΑΛΛΑ ΕΠΑΝΩ".

Ενα πρόγραμμα δράσης (οχι απαραίτητα εξουσίας) χρειάζεται, που θα εκπονηθεί με προτάσεις που θα λαμβάνουν υπόψη τους τις διαπιστώσεις της καθημερινότητας, ξεκινώντας απο το πολυ μικρά και απλά και καταλήγοντας και στα πιο σύνθετα . Ας μιλήσουμε για την συμμετοχική δημοκρατία, για τις προτάσεις και τις λύσεις σε συγκεκριμένα προβλήματα με αξιοπιστία και σεβασμό κυρίως στην άποψη του πολίτη και θα δούμε να ξεδιπλώνεται και η συμμετοχή του και η εμπιστοσύνη του και η εξειδικευμένη γνώση του και το φιλότιμό του.

Ο Μαρξ απέθανε και μας άφησε μια αριστερή ιδανική θεωρία, να την εφαρμόσουμε πάνω σε ατελείς ανθρώπους, σ' ένα λάθος πλανήτη. Πολυ μεγάλο λάθος δεν έκανε και αυτός λοιπόν; Αρκετά δεν μας "παραπλάνησε", δεν μας "αποπλάνησε";

Μέχρι να γεννηθεί ή να γεννήσουμε τον επόμενο "προφήτη", ας οδηγήσουμε πρώτα το λαό μας και μετά τον πλανήτη μας προς τα Επάνω. Προς την οικολογία, προς τον πολιτικό πολιτισμό, προς τα μεγάλα έργα υποδομής, προς την αξιοκρατία, προς την τήρηση των νόμων, προς τον έλεγχο για την τήρηση των νόμων, προς την τιμωρία για τη μη τήρηση των νόμων, προς την ταχύτατη απονομή δικαιοσύνης, προς την κατάργηση των ρουσφετιών με την επιβολή αυστηρών κυρώσεων στους μη συμμορφούμενους, προς, προς προς...

Προς το ξεπέρασμα, επιτέλους, του μύθου-ταμπού οτι κάθε αριστερή πολιτική είναι στη σωστή κατεύθυνση και κάθε δεξιά αντίθετα. Αν αυτό ήταν αλήθεια δεν θα είχε πέσει ο "υπαρκτός" σοσιαλισμός. Απο το "όλα ή τίποτα" της ελληνικής αριστεράς προτιμότερο είναι το "λίγα και κάθε μέρα".

Είναι εύκολο να οδηγήσουμε το λαό μας προς τα Επάνω: κοινά τραπέζια, λιγότερη αλαζονεία, περισσότερες προτάσεις σύνθεσης απόψεων και πάνω απ' όλα ΠΡΑΞΕΙΣ ΕΡΓΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ κάθε μέρα κάτι θετικό κάτι πιο Επάνω απο το χτες.

Οι λύσεις υπάρχουν ας τολμήσουν οι αρχηγοί μας να αποδείξουν οτι τις αποδέχονται.

Μη μου στενοχωριέστε αγαπημένοι αριστεροί... δεν τα ξέρετε όλα, είπαμε ακόμη και ο Μαρξ έκανε ΛΑΘΗ.

Όποιος δεν είναι πια αριστερός ή δεξιός δεν είναι απολίτικος αλλα ισως βαθιά Μελοντο-πολιτικοποιημένος. Ας τα δούμε πιο ανοικτά τα πράγματα, ποτέ δεν κάνει κακό. Μας χρειάζεται παραγωγή πολιτικής, νέας μοντέρνας με απαντήσεις για το μέλλον τους νέους και τα σύγχρονα προβλήματα. Τα μυαλά όπως και τα αλεξίπτωτα έχουν κάτι κοινό: δουλεύουν μόνο οταν είναι ανοικτά.

Για κουκούλες μιλώ και κουκούλα φορώ... τι είμαι;

Μερικά λόγια για τον Sxoliastis του οποίου το σχόλιο θα βρείτε στην διεύθυνση http://eliasdeleuz.blogspot.com/2008/02/nea.html
Για κουκούλες μιλάς φίλε μου blogger και κουκούλες φοράς, γιατί αν δεν φοράς κουκούλα, ποιος είσαι...;

Ναι, διαβάζω το blog σου και αντιλαμβάνομαι τις ιδέες σου.. . Συχνά συμφωνώ με αυτά που λες χωρίς να τα πολυψάχνω και άλλοτε τα βάζω στο ψυγείο μου για κατανάλωση κατόπιν ωριμότερης σκέψης...

Ως άνθρωπος της Πληροφορικής, συνεργάτης του κυρίου Δρυμιώτη, δεν είμαι σίγουρος οτι συμφωνώ για τα όσα λες για εκείνον... και ας θαυμάζω τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ Α’ που δυστυχώς μετεξελίχθηκε σε μια άκρως φασιστική οργάνωση... Μα θα μου πεις έχει και ο φασισμός τα καλά του... ισως ακόμα και ο Ναζισμός αφού έδωσε δουλειά σε εκατομμύρια άνεργους Γερμανούς... άλλο αν μετά τους έστειλε στη Ρωσία για να σκοτωθούν..

Κάπως έτσι λειτουργούν οι δεξιές και οι αριστερές ιδεολογίες όταν δεν προσέχει κανείς τα αναγραφόμενα στην ούγια...

Έτσι όπως και συ λες, θα έβγαιναν απο τα ρούχα τους οί συνειδητοποιημένοι Αριστεροί ή μήπως οι ιμιτασιόν αριστεροί απο αυτούς που πιάσανε το νόημα της αριστεράς στο πεζοδρόμιο όπως οι αχθοφόροι τα καρπούζια στον αέρα... Απο όπου όμως και αν έπιασαν το νόημα της αριστεράς εγώ θα κάτσω και θα παρακολουθήσω ένα απολαυστικό στριπτίζ... Άλλωστε αυτοί θα κινδυνεύσουν να κρυώσουν...

Η Χώρα μας φίλε Sxoliatis, έχει ανάγκή απο δουλειές, θέσεις εργασίας δηλαδή και καλλίτερη ποιότητα ζωής για τους πολλούς, επομένως ανάπτυξη.

Αν ξέρεις μια χώρα που να έφερε ο αριστερισμός ανάπτυξη να μου την δείξεις...

Αλλα πριν χάσεις το χρόνο σου σε ενημερώνω ότι δεν υπάρχει καμία.

Παντού αριστερόβολτες φασιστοκυβερνητικές καταστάσεις θα βρεις, απο την Κίνα του ΜΑΟ μέχρι την Ρωσία του Λένιν και του Στάλιν και την Κούβα του Κάστρο.

Αυτό δεν σημαίνει οτι δεν έκαναν τίποτα για τον λαό αυτοί οι σούπερ γραφειοκράτες....

Αλλά και η Χούντα των συνταγματαρχών έλεγε οτι έφερε ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό σε μια χαοτική και πρωτόγονη Ελλάδα. Αν μετρούσες τα μυστριά τουλάχιστον στην αρχή όπως εγω, θα κουραζόσουν... Το ιδιο και εγώ γιαυτό παράτησα το μέτρημα...

Όμως δεν τσίμπησα ούτε εγώ ούτε οι περισσότεροι σε αυτόν τον τόπο. Δεν αγοράσαμε Χούντα γιατί ξέραμε, αφού το ζούσαμε, τι σημαίνει.

Έτσι δεν αγοράζω και εγώ αριστεριστικές θεωρίες απο την λαϊκή... Από εκεί μόνο λαχανικά αγοράζω...

Την Χώρα μου την αγαπώ και την θέλω μόνο να προοδεύει με όλους τους Ελληνες συμφιλιωμένους και συνεργαζόμενους για ένα καλλίτερο αύριο...

Τα εισαγόμενα είδη ιδιαίτερα αυτά με την απολιθωματική ιδεολογική αίσθηση ας τα παραλάβουν οι παλαιοντολόγοι... Θα τους βρουν καλύτερη χρήση στα μουσεία της ιστορίας...

Μια θολή περιπλάνηση σε γεμάτα κινδύνους λασπόνερα.

Το κείμενο που ακολουθεί στάλθηκε στον Μιμη Ανδρουλάκη, ως βασικό διαμορφωτή των 70 συν 1 προγραμματικών θέσεων του ΠΑΣΟΚ.

Αποτελεί μια σύντομη αναφορά στην σκληρή πραγματικότητα των εξελίξεων στο ΠΑΣΟΚ απο την εποχή που ανέλαβε την εξουσία μέχρι σήμερα ως αξιωματική αντιπολίτευση.

Οι αναφερόμενες αλήθειες και διαπιστώσεις δεν είναι δυνατόν να διαφεύγουν απο ένα διορατικό και οξύνου πολιτικό όπως ο αποδέκτης της επιστολής.

Επιπλέον, τα διδάγματα απο την πολιτική αντιπαράθεση των δημοκρατικών στις ΗΠΑ και το φαινόμενο Μπάρακ Ομπάμα χρήζουν προσεκτικής μελέτης και αξιοποίησης απο τους Ελληνες πολιτικούς.

Αγαπητέ Μιμη,

Παρακολουθώ τις θέσεις σου είτε αυτές εκφράζονται μέσα απο τις 70 συν 1 προγραμματικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ είτε βγαίνουν απο τις συνεντεύξεις και συζητήσεις στον «Επισκέπτη της Παρασκευής».

Παρατηρώ οτι επιμένεις στο οτι πρακτικά δεν υπάρχει διάσπαση στο ΠΑΣΟΚ και στο οτι ο Βενιζέλος ως πολιτικό ζώο κατάλαβε το συμφέρον του... το κοινό συμφέρον για εσωκομματική ενότητα.

Όμως η πολιτική δεν διαμορφώνεται με το συμφέρον του ή το συμφέρον σας ή το συμφέρον του οποιουδήποτε.

Άλλωστε το ΠΑΣΟΚ κτίσθηκε επάνω σε αυτή τη λογική, στο να σπάσει τα συμφέροντα μιας κάστας που έλεγχε τον τόπο επι δεκαετίες.

Ο Ανδρέας το κατάφερε οχι χάριν στην τριανδρία που τον υποστήριζε, αν και βοηθήθηκε απο αυτήν, αλλά χάριν στην επιρροή του που είχε σαν αποτέλεσμα να του συγχωρούν τις υπερβολές και τις όποιες ατασθαλίες.

Πρακτικά ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ανήθικο άτομο και ανήθικος πολιτικός.

Όμως κανείς ή έστω ελάχιστοι «βαμμένοι» ακροδεξιοί τον θεώρησαν ανήθικο στις αρχές της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. .

Ο λόγος είναι εξαιρετικά απλός.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν χαρισματικός, έλαμπε όταν μιλούσε, ακτινοβολούσε μια καταλυτική αύρα που έκανε τους αντιπάλους του να νιώθουν ανίκανοι...

Ο Ανδρέας Παπανδρέου έβαζε μεγάλους στόχους, εν γνώσει του ανεκπλήρωτους, και στην πορεία υλοποίησής τους αδιαφορούσε για τις απώλειες... (ο Λένιν έκανε το ίδιο αλλά σε ασύγκριτα μεγαλύτερο βαθμό ενω ο Στάλιν ήταν το αποκορύφωμα της ανθρώπινης χυδαιότητας με την δικαιολογία της αντιιμπεριαλιστικής προετοιμασίας της Σοβιετικής Ένωσης) Και οι τρείς τους όμως (τηρουμένων των αναλογιών) είχαν ένα κοινό παρονομαστή... Έκαναν τον κόσμο να παραληρεί, την αντίδραση να χάνει το ηθικό της και τα γόνατα όσων ύψωναν ενάντια το ανάστημά τους να τρέμουν.

Όλοι κοίταζαν τον ανεκπλήρωτο στόχο, το ανεκπλήρωτο έργο όπως κοιτάζουν το φως του φεγγαριού και χάνουν την επαφή με τον γύρω χώρο μέσα στο σκοτάδι...

Οταν ο Παπανδρέου οδήγησε τη χώρα μακριά απο την ταραγμένη ορθοδοξία των Καραμανλικών (διάβαζε Ερετζίδων) κανείς δεν έδινε σημασία για το ότι έβαζε τα θεμέλια μια αδιέξοδης και φαύλης ανάπτυξης της χώρας, επικεντρωμένης στον καταναλωτισμό και στην αδιαφορία για νέες παραγωγικές διαδικασίες. Η δεκαετία του 80 ήταν μια καταπληκτική δεκαετία αφιερωμένη παγκοσμίως στην τεχνολογική ανάπτυξη, μόνο που στη Ελλάδα χάθηκε σε λαϊκίστικες διεκδικήσεις διοτι έπρεπε να στηθεί το ΠΑΣΟΚ, έτσι γιατί αυτό άρεσε στον Ανδρέα Παπανδρέου...

Όμως όταν κατάλαβε ο Λένιν το τραγικό λάθος του το 1921, έστησε τη ΝΕΠ με τα 32 επίπεδα μισθολογικών διαφορών και τους καλοπληρωμένους διοικητικούς.

Ο Ανδρέας δυστυχώς δεν πρόκανε να στήσει τίποτα αντίστοιχο εκτός απο την απαξιωμένη στροφή με την φημολογούμενη εντολή, «Τσοβόλα δώστα όλα...» οπότε τον πήρε και τον σήκωσε το τσουνάμι της δικής του εκρηκτικής και επιπόλαιης διαχείρισης.

Αυτά που όλοι του συγχωρούσαν χάριν της χαρισματικής του προσωπικότητας και της μαγνητικής του επιρροής έγιναν τα θεμέλια άθλιων σκευωριών εναντίον του που εξέπεσαν αλλα τον κατέβαλαν...

Σήμερα το ΠΑΣΟΚ δεν διαθέτει άτομα με την πολιτική αύρα του Ανδρέα Παπανδρέου που να ενθουσιάζουν...

Απο την εποχή του Σημίτη, ακόμα και τότε που ανακοίνωνε εξαιρετικά πράγματα για τον Ελληνικό Έθνος, πολυ ποιο σημαντικά από εκείνα που είχε την τύχη να ανακοινώσει ο Ανδρέας Παπανδρέου, θυμάμαι ότι άλλαζα κανάλι στην τηλεόραση ή κοιμόμουν απο άνοια στην πολυθρόνα μου και σε διαβεβαιώ οτι δεν ήμουν ο μόνος...

Ο Βενιζέλος θα μπορούσε ισως να κάνει την διαφορά προκαλώντας μια κάποια αισιοδοξία αλλά ως ένα σημείο διότι η τρομακτική παχυσαρκία που κρύβει μια αδίστακτη βουλιμία, θα τον φρέναρε οσονούπω...

Δεν είναι τυχαίο οτι οι Αμερικανοί και οι δυτικοί εν γένει πολιτικοί είναι αθλητικοί... Είναι αδύνατον ένα τόσο παχύσαρκο σώμα να συντηρεί ένα ικανό και φρέσκο μυαλό για πολυ...

Η βουλιμικότητα της φύσης είναι έτσι και αλλιώς μια καρκινογενετική διαδικασία ενώ στην κοινωνία παραπέμπει σε ένα εξαθλιωτικό φαινόμενο άκρως προσβλητικό για τον ηγέτη που επιδιώκει να περάσει μηνύματα μετριοπάθειας και προόδου.

Έτσι ο Βενιζέλος θα έκανε ένα ενδιαφέρον ξεκίνημα αλλα θα έμενε απο καύσιμα στη μέση του πουθενά ...

Δυστυχώς για την χώρα μας, δεν έχουμε σήμερα λιτούς, ολιγόλογους και εμπνευσμένους πολιτικούς. Δεν έχουμε ούτε ειλικρινείς πολιτικούς διότι οι σημερινοί εκφράζουν εμάς και εμείς είμαστε, στην πλειοψηφία μας, οτι χειρότερο είδε αυτός ο τόπος τα τελευταία 100 χρόνια.

Μαλθακοί, εγωκεντρικοί, συμφεροντολόγοι, καθόλου αλτρουιστές, ικανοί να φαμε ο ένας τον άλλο για το τίποτα.

Με αυτή την ποιότητα ήθους και έκφρασης δεν μπορούμε να έχουμε περισσότερες απαιτήσεις απο τους εκπροσώπους μας στη βουλή αλλα μπορούμε ισως να έχουμε την ελπίδα οτι θα ανασυνταχθούμε απο καθαρό ένστικτο αυτοσυντήρησης και θα κοιτάξουμε ξανά προς το φως το αληθινό...

Δεν πρόκειται βέβαια για την μεσσιανική αντίληψη περί φωτός... Εκείνο που θέλουμε είναι η ελπίδα και κατόπιν το πρόγραμμα που θα την στηρίξει για να επανέλθει η χώρα μας σε πορεία κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης.

Ενα πρόγραμμα όμως που ξεκινά απο μύριες θέσεις που κάνουν για όλους και για όλα, ακόμα και για αυτό το απολίθωμα της αριστεράς, το ΚΚΕ, δεν είναι εργαλείο δουλειάς για ένα κόμμα που παραπαίει...

Ενας αρχηγός που δεν εμπνέει όσο και αν είναι καλός, ηθικός και μοντέρνος ή καλύτερα σύγχρονος δεν μπορεί να κυβερνήσει μια χώρα που έχει χάσει τον προσανατολισμό της... Θα τον παρασύρει και θα τον ρίξει στο χαντάκι πριν συνειδητοποιήσει τι του συνέβη...

Εάν θέλουμε πραγματικά να διδαχθούμε απο τις εξελίξεις στον πλανήτη που ζούμε, ας δώσουμε προσοχή στα οσα συμβαίνουν στις προκριματικές των ΗΠΑ διοτι προσφέρουν εξαιρετικό υλικό για ανάλυση και μελέτη.

Το αρρωστημένο Μπουσικό περιβάλλον έγινε μια πρώτης τάξης αφορμή για να φανεί μία ανανεωτική δύναμη στην Αμερικανική πολιτική.

Όπως μετά απο μια καταστροφική φωτιά βγαίνουν νέα και υγιή φυτά έτσι και μετά απο μια διαστροφική πολιτική πορεία ο Αμερικανικός λαός συνήλθε και αναγνώρισε οτι μέχρις εκεί... υπάρχει όριο στην εξαθλίωση και στον κατήφορο... χρειάζονται φρέσκες δυνάμεις για να αναλάβουν τα ηνία της χώρας.

Και αυτές οι δυνάμεις ακούν στο όνομα Μπάρακ Ομπάμα.

Εάν ορισμένοι έχουν αντιρρήσεις για την φρεσκάδα και την λάμψη αυτού του πολιτικού, ας διαβάσουν την ομιλία του Edward Kennedy στο Πανεπιστήμιο της Washington. Θα μείνουν έκπληκτοι απο την δύναμη του λόγου του ηλικιωμένου Γερουσιαστή ο οποίος συνεπήρε τον νεαρό πληθυσμό στο Πανεπιστήμιο, διαμορφώνοντας τα «γιατί στηρίζει Ομπάμα».

Μίμη, οι φοιτητές ακούγοντας τον Edward Kennedy τον καταχειροκρότησαν όρθιοι (standing ovation) και συγκινημένοι ξεχνώντας να σταματήσουν.

Ξέρεις έναν Ελληνα πολιτικό που να μπορεί να το προκαλέσει αυτό σήμερα;

Οταν τον βρεις θα έχεις αναγνωρίσει τον νεο Έλληνα Ηγέτη.

Μέχρι τότε θα ψάχνεις στο βούρκο φορώντας τα γυαλιά του υποβρύχιου ψαρά που επειδή θόλωσαν απο την λάσπη, δίνουν την εντύπωση πως όλο και κάποιο τεράστιο ψάρι έρχεται κατά πάνω στο καμάκι σου.

Πρόκειται για μια θολή περιπλάνηση που πρέπει γρήγορα να εγκαταλείψουμε, όπως ο ψαροντουφεκάς, που βγαίνει στην επιφάνεια αφήνοντας πίσω του τα γεμάτα κινδύνους λασπόνερα.

Η ανεξάρτητη Ευρωπαϊκή Οικονομική πολιτική και άλλες φαιδρότητες...

To κείμενο που παρατίθεται είχε ως αφορμή κάποιες θέσεις του Κωστή Παπαδημητρίου, της Καθημερινής, για το σημαντικότερο θέμα οικονομικής πολιτικής της περιόδου, την διαχείριση της τρέχουσας πιστωτικής κρίσης.

Το κείμενο του Κωστή Παπαδημητρίου (που παρατίθεται μετά την τρέχουσα εισαγωγή) αν και δεν ξεχωρίζει για την δύναμη της οικονομικής του ανάλυσης παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον λόγω της παρουσίασης των διαφορετικών θέσεων των δυο μεγάλων τραπεζιτών, του Μπερνάνκι της FED και του Ζαν Κλοντ Τρισέ, της ΕΚΤ.

Ο Μπερνάνκι φαίνεται ρεαλιστής και αντιμετωπίζει την κατάσταση με μεγαλύτερη εγρήγορση σε πιθανή αντιστροφή του κλίματος. Λειτουργεί ακριβώς όπως ένας καλός οδηγός Formula1. Πατάει γκάζι στις ευθείες και φρένο στις στροφές. Έτσι είναι καλύτερα προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει τυχόν αναποδιές και απρόσμενες καταστάσεις ακόμα και αν ακολουθεί λανθασμένη πολιτική...

Αντίθετα ο Ζαν Κλοντ Τρισέ, ακολουθώντας τις ευρωπαϊκές εμμονές του, που ποτέ δεν ανέδειξαν την Ευρώπη σε οτιδήποτε το ξεχωριστό μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ενω πάντα την ενεχυρίαζαν στις διαθέσεις των αμερικανών, αποφεύγει τις συγκινήσεις της έξυπνης οδήγησης διοτι φοβάται, έτσι ισχυρίζεται..., τον πληθωρισμό.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο κύριος Τρισέ αγνοεί τους ιδρυτές της Αυστριακής Οικονομικής σχολής και τους συνεχιστές τους στη Σχολή του Σικάγου που διέπρεψαν την δεκαετία του 80 με την θεωρία της προσμονής ως γενεσιουργού αιτία του πληθωρισμού. (Expectations Theory)

Αν είχε διαβάσει ο κύριος Tρισέ το βασικό εγχειρίδιο του Milton Friedman για το πως διαμορφώνεται ο πληθωρισμός δεν θα είχε κανένα φόβο απέναντί του.

Θα αντιλαμβάνονταν τότε ότι ο γενεσιουργός παράγων του σημερινού κινδύνου για πληθωριστικές τάσεις είναι εξωγενής (εισαγόμενος) και άρα εντελώς διαφορετικός απο τον εγγενή.

Θα αντιλαμβάνονταν επίσης ότι ο σημερινός πληθωρισμός (για τη ακρίβεια φόβος πληθωρισμού, διότι τα υπάρχοντα στοιχεία δείχνουν πτώση του μεσοσταθμισμένου δείκτη το 2007 έναντι αυτού του 2006) είναι σε τεράστιο ποσοστό τεχνητός εφόσον οι τιμές του πετρελαίου είναι επίσης αποτέλεσμα, σε μεγάλο ποσοστό κερδοσκοπικών παιχνιδιών και οχι πραγματικών αιτίων.

Αναμφίβολα όταν μέσα σε μια δεκαετία η τιμή του πετρελαίου δεκαπλασιάζεται, αυτό δεν οφείλεται σε αύξηση των πραγματικών αναγκών διότι δεν υπάρχει καμία ζήτηση που σε δέκα χρόνια δεκαπλασιάζεται σε τομείς βαριάς βιομηχανίας και βασικών ανθρώπινων αναγκών.

Ο κύριος Τρισέ αγνοεί αυτό το γεγονός, αγνοεί την διαφορετικότητα των αιτιών του πληθωρισμού που εκείνος αναμένει... σε μια Ευρώπη που γονατίζει απο αδυναμία να αναπτυχθεί... λόγω της υπερβολικά δυσανάλογης θέσης του Ευρω έναντι των λοιπών νομισμάτων.

Κατά την ανάλυση του κυρίου Τρισέ, το σημερινό φαινόμενο της Ευρώπης θα έπρεπε να είναι ο στασιμοπληθωρισμός τον οποίο όμως θα έπρεπε να αντιμετωπίσει συνεργαζόμενος και οπωσδήποτε σε συνεννόηση με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις όπως π.χ. η δημοσιονομική περικοπή φόρων ή η ενδυνάμωση των κρατικών παρεμβάσεων στα πλαίσια μιας Κευνσιανικής οικονομικής πολιτικής.

Ως ακραίος μονεταριστής όμως, με την άκρως συντηρητική νοοτροπία που διακρίνει το ξεπερασμένο καθεστώς λειτουργίας της ΕΚΤ, αφιερώνεται στην ενίσχυση των τραπεζών είτε με άμεση χρηματοδότηση των ελλειμμάτων τους είτε με συντήρηση ή ακόμα και αύξηση των επιτοκίων.

Ο κύριος Τρισέ κάνει αυτό που δεν θα έκανε ούτε ένας συντηρητικός οικονομολόγος διότι εκείνος τουλάχιστον θα έκανε ορθότερη διάγνωση της σημερινής Ευρωπαϊκής κατάστασης και θα ήξερε οτι στην σημερινή Ευρώπη δεν υπάρχει η γενεσιουργός αιτία του πληθωρισμού, η αιτία του αναμενόμενου πληθωρισμού... ενω η πιστωτική κρίση αφαιρεί κάθε δικαιολογία για κάτι τέτοιο εξισορροπώντας ακόμα και τις κερδοσκοπικές αυξήσεις των τιμών του πετρελαίου.

Ο κύριος Τρισέ επιτρέπει, με τις άγονες εμμονές του, στην Αμερική να επουλώνει σιγά-σιγά τις πληγές που δημιούργησε η υπεραισιοδοξία της οικονομικής πολιτικής του Γκρινσπαν η οποία ήταν αναμενόμενο να οδηγήσει σε ύφεση μετά απο δεκαετή υπερανάπτυξη σε ένα κόσμο που δεν ξεπρόβαλε από μια παγκόσμια καταστροφή, όπως ένας παγκόσμιος πόλεμος, ώστε να έχει τη δύναμη να την συντηρήσει επι μακρότερο...

Επομένως, στην Ευρώπη του άκρατου συντηρητισμού, οχι μόνο σε οικονομικές θεωρήσεις αλλά και σε διοικητικές πρακτικές, όπου καμία διοικητική πρωτοβουλία δεν φαίνεται να έχει ουσιαστικό πλεονέκτημα έναντι των Αμερικανικών πειραματισμών που ακόμα και οταν αποτυγχάνουν δείχνουν τη διαφορά δυναμικής, Τραπεζίτες όπως ο κύριος Τρισέ δεν έχουν θέση και θα έπρεπε να στερούνταν και του λόγου στα ευρωπαϊκά πράγματα.

Η ελλιπής κατανόηση των αιτίων που δημιουργούν τον πληθωρισμό, η διαφορά του εισαγόμενου απο τoν εγγενή πληθωρισμό, η σταδιακή μείωση της δυναμικής των Ευρωπαϊκών επιχειρήσεων να ανταγωνιστούν σε παγκόσμιο επίπεδο χάριν των λανθασμένων τακτικών της ΕΚΤ, περιχαρακώνουν την Ευρώπη στο κάστρο του απομονωτισμού της προσφέροντας μόνο ψευδαισθήσεις απο το «ισχυρό» Ευρώ που πολυ σύντομα θα μπορούσε να μετατραπεί σε ασθενές Ευρώ όπως και οι τιμές του πετρελαίου διότι έτσι απλά άλλαξε η διάθεση των κερδοσκόπων.

Σε μία τέτοια κατάσταση, ενω τα μονεταριστικά τερτίπια είναι γρήγορα στο να φρενάρουν την επίπλαστη οικονομία του χρήματος, η αποτελεσματικότητά τους στην αναζωογόνηση της πραγματικής οικονομίας είναι ισχνή με κίνδυνο στην αγχωμένη πορεία προς ένα αναπτυξιακό στόχο να δημιουργούν τον φοβικό πληθωρισμό που τόσο ήθελαν να αποφύγουν.

Σε αυτή την περίπτωση ο κύριος Τρισέ θα έχει κάνει μια λαμπρή πορεία στην ΕΚΤ αλλα θα φέρει ακέραιη την ευθύνη μιας ακόμα χαμένης ευκαιρίας να παύση να τελεί η Ευρώπη σε ρόλο δεύτερο του Αμερικανικού.

Αλλα μήπως αυτός είναι ο πραγματικός του ρόλος οπότε και η εντύπωση οτι υπάρχει ανεξάρτητη Ευρωπαϊκή Οικονομική πολιτική είναι μια ακόμα ψευδαίσθηση;


Ο Ιαπωνικός εφιάλτης του κ. Μπερνάνκι
Ποιες είναι οι βασικές αιτίες που προκάλεσαν τη μείωση των επιτοκίων

Του Κωστή Παπαδημητρίου

Πώς εξηγείται η αλλαγή στάσης της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας Federal Reserve και η ασυνήθιστα μεγάλη μείωση των επιτοκίων κατά 0,75 εκατοστιαίες μονάδες; Γιατί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) επιμένει να μην προχωράει σε μείωση των επιτοκίων; Πέρα από τις διαφορετικές συνθήκες στις δύο οικονομίες, φαίνεται ότι ο Αμερικανός Μπεν Μπερνάνκι και Ευρωπαίος Ζαν Κλοντ Τρισέ -οι πρόεδροι των δύο κεντρικών τραπεζών-φοβούνται διαφορετικά πράγματα, ή για την ακρίβεια αυτό που κρατάει τον ένα, κινητοποιεί τον άλλο. Μήπως ο κ. Μπερνάνκι φοβάται κάτι πολύ περισσότερο από τον κ. Τρισέ; Από τη μια πλευρά, ο κ. Τρισέ επιμένει να ανησυχεί για τις πληθωριστικές πιέσεις, που τροφοδοτούνται από την αύξηση των τιμών του πετρελαίου και των τροφίμων διεθνώς. Μειώσεις των επιτοκίων μπορούν να κάνουν τα πράγματα χειρότερα. Λογικό.

Ρευστότητα.

Αντίθετα και παραδόξως, ο πληθωρισμός δίνει το περιθώριο στο κ. Μπερνάνκι να μειώσει τα επιτόκια. Αυτό που φαίνεται να απασχολεί τον Αμερικανό κεντρικό τραπεζίτη είναι η «παγίδα ρευστότητας», δηλαδή να γίνουν οι ΗΠΑ σαν την Ιαπωνία της δεκαετίας του 1990 - ή, ακόμη, χειρότερα να ξαναβρεθούν σε κάτι σαν τη Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930. Η ανακοίνωση που συνόδευε τη μείωση των αμερικανικών επιτοκίων δεν έλεγε ευθέως κάτι τέτοιο αλλά είχε ορισμένες υπαινικτικές εκφράσεις. Ωστόσο, ο Αμερικανός οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν υπενθύμισε -χωρίς άλλα σχόλια- από την ιστοσελίδα του ότι ο κ. Μπερνάνκι «ως επαγγελματίας οικονομολόγος έχει αφιερώσει πολύ χρόνο ανησυχώντας για την ιαπωνική εμπειρία της δεκαετίας του 1990» παραπέμποντας σε μια επιστημονική εργασία που συνυπέγραφε με άλλους δύο οικονομολόγους το 2004. Επιπλέον ο κ. Μπερνάνκι ως μέλος τότε της Federal Reserve είχε κάνει μια σχετική ομιλία το 2002 που είχε προκαλέσει μεγάλη αίσθηση για το θέμα της. Ισως μόνον ο ίδιος ο κ. Κρούγκμαν να έχει ασχοληθεί περισσότερο με αυτό το ζήτημα, ένα θέμα που φαινόταν να μην ενδιαφέρει ιδιαίτερα την σύγχρονη κοινότητα των οικονομολόγων: θεωρούσαν ότι η εμπειρία του 1930 δεν μπορεί να επαναληφθεί και πως ό,τι συνέβαινε στην Ιαπωνία ήταν μια εξαίρεση. Το πρώτο κείμενο δημοσιεύτηκε στο τέλος του 2004 στη σειρά μελετών της Federal Reserve με τον τίτλο «Monetary Policy Alternatives at the Zero Bound: An Empirical Assessment» (Εναλλακτική νομισματική πολιτική στο όριο μηδέν: μια εμπειρική αποτίμηση) και συνυπογράφεται από τους Βίνσεντ Ράινχαρτ και Μπράιαν Σακ. Η ομιλία εκφωνήθηκε στην Εθνική Λέσχη Οικονομολόγων στις 21 Νοεμβρίου 2002 και είχει τον εύγλωττο τίτλο: «Αντιπληθωρισμός, διασφαλίζοντας ότι δεν θα συμβεί εδώ». Η προσεκτική ανάγνωση των δύο κειμένων αποδεικνύεται διαφωτιστική για τους σημερινούς προβληματισμούς του κ. Μπερνάνκι. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Το πρόβλημα της Ιαπωνίας που την κράτησε σε στασιμότητα για περισσότερο από μια δεκαετία είναι γνωστό ως «παγίδα ρευστότητας», δηλαδή μια κατάσταση όπου η νομισματική πολιτική γίνεται αναποτελεσματική. Αυτό είναι το «όριο μηδέν», όταν τα επιτόκια της κεντρικής τράπεζας γίνονται μηδενικά και άρα δεν μπορούν να χαμηλώσουν άλλο. Αυτό συμβαίνει σε μια κατάσταση αντιπληθωρισμού, όταν οι τιμές καταναλωτού παρουσιάζουν επίμονη πτώση. Στην ομιλία του για τον αντιπληθωρισμό ο κ. Μπερνάνκι τονίζει ότι πρώτον, οι κεντρικές τράπεζες οφείλουν να διατηρούν προληπτικά ένα ελάχιστον επίπεδο πληθωρισμού, ώστε να έχουν το περιθώριο δράσης σε μια δύσκολη κατάσταση πριν φτάσει στο «όριο μηδέν», δεύτερον, πρέπει ασκούν εγκαίρως όλες τις εποπτικές εξουσίες ώστε να διατηρείται η σταθερότητα του χρηματοοικονομικού συστήματος (αυτό το σημείο δυστυχώς έχει ξεπεραστεί στην παρούσα κρίση) και, τρίτον, να δρα με μειώσεις επιτοκίων προληπτικά.

Πληθωρισμός

Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι έχει τώρα στο μυαλό του ο κ. Μπερνάνκι• άλλωστε είναι μάλλον φειδωλός στο να μας το αποκαλύψει. Φαινομενικά είναι περίεργο να ανησυχεί κανείς σήμερα για αντιπληθωρισμό. Αλλά μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο κ. Μπερνάνκι λαμβάνει σοβαρά υπόψη του το γεγονός ότι οι δυνάμεις που αυτήν τη στιγμή προκαλούν πληθωρισμό είναι πολύ ευμετάβλητες. Όσο γρήγορα αυξάνουν οι τιμές του πετρελαίου και των τροφίμων άλλο τόσο γρήγορα μπορούν να καταρρεύσουν. Σε ένα μεγάλο ποσοστό έχουν ανέβει εξαιτίας της κερδοσκοπικής ζήτησης, δηλαδή όχι από αυτούς που θέλουν να χρησιμοποιήσουν τα ίδια τα προϊόντα αλλά από αυτούς που αγοράζουν επειδή πιστεύουν ότι θα ανέβουν οι τιμές τους και θα μπορέσουν να τα πουλήσουν ακριβότερα (άλλη μια οφειλή της οικονομικής επιστήμης στον Τζον Μέιναρντ Κέινς). Τα χρηματιστήρια εμπορευμάτων και παραγώγων ευνοούν την ανάπτυξη αυτής της ζήτησης. Δεν έχουν περάσει δέκα χρόνια από τότε που η τιμή του πετρελαίου βρισκόταν σχεδόν στο ένα δέκατο από τη σημερινή (στα 10 δολάρια το βαρέλι, αν το έχετε ξεχάσει).

Φαίνεται ότι, σε αντίθεση με τον κ. Τρισέ, η αγωνία του κ. Μπερνάνκι δεν είναι μήπως ανέβει ο πληθωρισμός αλλά μήπως πέσει πολύ γρήγορα και βρεθεί «αφοπλισμένος». Αυτό που αναστατώνει τον πρώτο ενώ για τον δεύτερο είναι μια ευκαιρία που πρέπει να εκμεταλλευτεί εγκαίρως. Συνεπώς ο κ. Μπερνάνκι ανησυχεί μήπως η τρέχουσα κρίση μετατραπεί σε κάτι πολύ βαθύ. Μέχρι πριν λίγες εβδομάδες πρόσεχε περισσότερο μήπως οι βιαστικές μειώσεις των επιτοκίων έβαζαν τα θεμέλια για μια πιο καταστροφική φούσκα στο προσεχές μέλλον. Τώρα βιάζεται να δράσει με αρωγό το πακέτο δημοσιονομικών δαπανών ύψους 150 δισ. δολαρίων από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση.
Διαφορά κουλτούρας

Σε αντίθεση με τη Federal Reserve, η ΕΚΤ - κτισμένη στην παράδοση της γερμανικής Bundesbank- προτιμά τις ομαλές κινήσεις στα επιτόκια, τόσο προς τα πάνω όσο και προς τα κάτω. Ο πληθωρισμός είναι ο αποκλειστικός της «εχθρός» έως το βαθμό της εμμονής.
Ο κ. Τρισέ είναι οπαδός αυτής της άποψης.

Νευρική οδήγηση

Η Federal Reserve,τουλάχιστον στις σχεδόν δύο δεκαετίες που είχε στο τιμόνι της τον Αλαν Γκρίνσπαν, έχει αποδείξει ότι προτιμά την «νευρική» οδήγηση με απότομο «φρένο» (αύξηση επιτοκίων) και βαθύ «γκάζι» (μείωση). Στόχος της είναι ο έλεγχος του πληθωρισμού αλλά και η ενθάρρυνση της ανάπτυξης, και αυτό διασφαλίζεται από το καταστατικό.

Ασφαιρο πακέτο

Καλό το δημοσιονομικό πακέτο της αμερικανικής κυβέρνησης αλλά κινδυνεύει να αποδειχθεί άσφαιρο, προειδοποιεί ο Πολ Κρούγκμαν. «Η οικονομική επιστήμη λέει ότι τα χρήματα θα πρέπει να πάνε σε αυτούς που βρίσκονται σε προσωρινή δυσκολία. Αλλά η εχθρότητα της κυβέρνησης Μπους προς αυτούς που έχουν ανάγκη την εμποδίζει να ασκήσει σωστή οικονομική πολιτική». Η ύφεση του 1990-91 προκλήθηκε από μια πιστωτική κρίση η ύφεση του 2001 από την υπερεπένδυση• τώρα έχουμε και τα δύο μαζί, υπογραμμίζει ο Κρούγκμαν

Στην μνήμη του Stan Meyer

Οι περισσότεροι απο εμάς έχουν πιστέψει οτι τα παιχνίδια με τις τιμές του πετρελαίου είναι αποτέλεσμα ελλείψεως ή υπερκατανάλωσης απο τον ανερχόμενο βιομηχανικό γίγαντα, την Κίνα.

Οταν όμως θα παρακολουθήσουν τα video που παρατίθενται θα αλλάξουν γνώμη και θα κατανοήσουν ακόμα και τους λόγους της δραματικής κούρσας του Προέδρου της Γαλλίας Sarkozy για να πουλήσει πυρηνική τεχνολογία στους Άραβες όσο είναι καιρός...

Η τεχνολογία που περιγράφεται οχι μόνο υπάρχει αλλά έχει ανακαλυφθεί απο απλούς αλλα ευφυείς μηχανοτεχνίτες εδώ και τριάντα χρόνια.

Έχουν δηλαδή ανακαλυφθεί μέθοδοι σε διάφορα επίπεδα τελειοποίησης που είτε ενισχύουν την λειτουργία των κινητήρων βενζίνης επιτρέποντας μεγαλύτερη ισχύ έως και 40% απο λιγότερο καύσιμο (βενζίνη), είτε αντικαθιστούν την βενζίνη ολοκληρωτικά...

Εκείνο που έρχεται ως απόδειξη της ερεβώδους διάστασης του θέματος, είναι η τραγική δολοφονία του Stan Meyer, ενός ευφυούς αμερικανού μηχανικού που είχε κατασκευάσει πρωτότυπα μηχανών που καίγανε εξ ολοκλήρου νερό... παράγοντας υδρογόνο που δεν αποθηκευόταν όπως κάνουν άλλες συγγενείς τεχνολογίες, με αποτέλεσμα να υπάρχει τεράστιο πρόβλημα αποθήκευσης και υψηλό κόστος για την αγορά των κυψελών αποθήκευσης, αλλα χρησιμοποιούταν ως άμεσο καύσιμο.

Ο Stan Meyer δολοφονήθηκε επειδή απειλούσε τα συμφέροντα των εταιρειών πετρελαίου.

Τα λιγότερο αποτελεσματικά συστήματα πωλούνται ήδη σε απίθανα χαμηλές τιμές στις ΗΠΑ ξεκινώντας απο 150 $

Κάνουν για οποιονδήποτε κινητήρα και αφαιρούνται με την ίδια ευκολία που τοποθετούνται όταν το αυτοκίνητο πηγαίνει για συντήρηση...

Πρόκειται βέβαια περί κωμωδίας διότι οι αυτοκινητοβιομηχανίες θα μπορούσαν να είχαν ήδη ενσωματώσει τις συσκευές αυτές μειώνοντας δραματικά την κατανάλωση σε καύσιμα των αυτοκινήτων μεγάλου κυβισμού.

Αντίθετα σκύβουν με σεβασμό στα συμφέροντα των εταιρειών πετρελαίου και παράγουν πολυ λιγότερο αποτελεσματικά υβριδικά συστήματα που εκμεταλλεύονται κυρίως τις δυνάμεις αδράνειας του αυτοκινήτου μέσω συλλεκτών ηλεκτρικής ενέργειας...

Στα videο που ακολουθούν θα δείτε επίσης την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας απο μικρές φορητές συσκευές που αντικαθίστανται απο τον κατασκευαστή όπως οι άδειες φιάλες προπανίου... Πρόκειται για απίστευτες τεχνολογίες και όμως απλές που έχουν ανακαλυφθεί σε χώρες απο την Αμερική έως την Ιαπωνία ή και την Μαλαισία απο άτομα που δεν έχουν ολοκληρωμένη επιστημονική κατάρτιση (πρακτικούς μηχανικούς)

Θα μείνετε έκπληκτοι απο εκβιασμούς διεθνών οργανισμών όπως της IMF ενάντια στην κυβέρνηση της Μαλαισίας που έπρεπε να ακολουθεί συγκεκριμένο πρόγραμμα φορολόγησης που ανέτρεπε την υιοθέτηση αυτών των τεχνολογιών και κατ’ επέκταση την δραστική μείωση των εσόδων του κράτους απο την φορολόγηση των καυσίμων...

Θα αντιληφθείτε ότι οι επικλήσεις για την προστασία του περιβάλλοντος είναι συχνά μία σκοπιμότητα και μάλιστα αρκετά δύσοσμη και σκοτεινή για να της αφιερώνουμε και την ελάχιστη προσοχή μας...

Θα αντιληφθείτε ακόμα ότι οργανώσεις όπως η Greenpeace αποτελούν τον συνειδησιακό φερετζέ της κοινωνίας των άνομων συμφερόντων οδηγώντας την προσοχή του κόσμου σε άλλες ατραπούς ασύγκριτα μικρότερης αξίας ώστε να είναι ελεύθερος ο δρόμος της ασυδοσίας και των ληστρικών συμφερόντων.

Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί η καμπάνια για την αντικατάσταση των λαμπτήρων πυράκτωσης με άλλους φθορισμού που είναι μεν σημαντική ως πράξη εξοικονόμησης ενέργειας αλλά ωχριά μπροστά στα πλεονεκτήματα χρήσης της πάμφθηνης τεχνολογίας μείωσης του καυσίμου των αυτοκινήτων με την χρήση νερού ως ενισχυτικού καυσίμου...

Το θέμα είναι τεράστιο αλλα ας ξεκινήσουμε απο εδώ, ας ξεκινήσουμε απο την δραματική ενημέρωση που ακολουθεί διότι ο δρόμος θα είναι μακρύς, δύσκολος και πολυ επικίνδυνος όπως απέδειξε η δολοφονία του ηρωικού Stan Meyer. Ας τον θυμόμαστε.

http://www.runyourcarwithwater.com/?hop=bmt2005

http://www.youtube.com/watch?v=GTihOwQGID0

http://www.youtube.com/watch?v=6Rb_rDkwGnU

http://www.youtube.com/watch?v=UVhXrvCCILw

http://www.youtube.com/watch?v=3_F_AnjFtag

http://www.youtube.com/watch?v=h75_TGiwg78

Stan Meyer invented a hydrogen fuel cell that converts any automobile to run on tap water. This conversion kit now made by HydroStar sells for $1.500. Stan Meyer never saw his invention reach fruition as he was killed shortly after this documentary was made.

http://easywatercar.com/2books.htm?hop=wamabam

http://www.youtube.com/watch?v=m_21KafrwRc